14.12.2564
17:02 น.
กรุงเทพฯ
เราจะจดจำวันนี้ให้ดีที่สุด ให้เป็นเสมือนดั่งวันสุดท้ายของชีวิต ที่ว่าได้เกิดเรื่องราวต่าง ๆ ขึ้นมาในชีวิตเรา แล้วมีเรื่องราวอะไรบ้างที่เราทั้งยังรู้สึกดีกับมันและเริ่มที่จะรู้สึกไม่ดีกับมันอีกต่อไปแล้ว
คำว่า "ตลอดไป" มันไม่มีอยู่จริงหรอก ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงผันผ่านวันและเวลา สุดท้ายกลับตกตะกอนเป็นเพียงแค่เรื่องราวใน "อดีต" ที่ได้ผันผ่านมาแล้ว
ชีวิตคนเรามันจะมีอะไรมากไปกว่าการตื่นเช้าขึ้นมา พบเจอกับเรื่องราว แก้ไขหรือปล่อยผ่านปัญหาต่าง ๆ มากมาย แล้วมันก็จะผ่านไป ล่วงไปแบบนี้อยู่เป็นนิดเรื่อยไป
มันมีอะไรบ้างที่คำว่า "มั่นคง" "ถาวร" ใช้ได้ในโลกนี้ หากแต่กับเป็นไปในทางโลกของวัตถุนั้นอาจมีอยู่จริงก็เป็นได้ หากแต่ทุกอย่างก็ย่อมเก่าแก่เก็บไปตามกาลเวลาดั่งเช่นกัน
ในวัย 26 นี้เราได้เข้าใจในเรื่องราวบางอย่างหรือในหลาย ๆ อย่างในชีวิตเพิ่มขึ้นอีกปีเลยล่ะ ในปีนี้บทเรียนชีวิตที่ถูกจัดสรรขึ้นมาของเราช่างมีหน่วยกิตเยอะเหลือเกิน เยอะหนักแน่นชนิดที่เราไม่อยากตื่นขึ้นมาแก้ไขโจทย์ปัญหาต่าง ๆ เหล่านั้นเลยล่ะ มันทั้งเป็นวิชาที่แสนจะน่าเบื่อหน่าย และพะอืดพะอมเหลือเกินจับใจ
แต่ถึงยังไงสุดท้ายแล้วเราก็ย่อมต้องลุกขึ้นจากที่นอนชีวิตแล้วก้มหน้าหาวิธีแก้ไขโจทย์ชีวิตเหล่านั้นให้จบลงจนได้ ถึงแม้จะแค่ถูไถ หากแต่ครูผู้สอนบทเรียนชีวิตนี้ก็ยังคงเข้มงวดและกรวดขันไม่แพ้โรงเรียนสอนหนังสือธรรมดาทั่วไปเลยล่ะ แต่มันกลับต่างกันก็ตรงที่ว่า "ครูในโรงเรียน" นั้นมีตัวตน ส่วน "ครูชีวิต" นั้นกลับกลายเป็น "อุปสรรคและปัญหา"
นี่ก็จะสิ้นปีแล้ว ไม่รู้ว่าจะได้เลื่อนขั้นประสบการณ์ชีวิตกับคนอื่นเขาหรือเปล่า เราคงจะไม่ติด 0 ร มส มผ หรอกนะ ที่ส่งกระดาษคำตอบไปก็ยังรอผลตอบรับกลับมาอยู่เลย ผลสอบยังไม่ออกอย่าพึ่งให้ซ้ำชั้นเหมือนอย่างที่ผ่าน ๆ มาในอดีตก็แล้วกันนะคะ...คุณครู
ทำเป็นเสมือนพูดเป็นเล่นไปนะ แต่ทั้งหมดนี้คือเรื่องราวจริง ๆ ของปีนี้ที่กำลังเผชิญเลยล่ะ มันยากอยู่เหมือนกันนะที่กว่าจะมีสติได้กลับมาจัดการทุกอย่างให้เป็นไปตามขั้นตอนนั้นใหม่ มันต้องใช้พลังงาน ใช้ความกล้ามากกว่าที่ผ่าน ๆ มาเสียอีกล่ะ (มันท้อแท้แทบจะสิ้นหวังเลยล่ะ)
แต่ถึงยังไงเราก็ต้องขอบคุณครูชีวิตผู้เป็นเสมือนปัญหาที่คอยเข้ามาขัดเกลาให้เราได้ค่อย ๆ เติบโตขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ อย่างเป็นธรรมและยุติธรรมต่อตัวเอง ได้เรียนรู้ในบทเรียนชีวิตต่าง ๆ รวมทั้งผู้คนอื่น ๆ ที่ถูกพัดพาผ่านเข้ามาในชีวิตของเราอีกด้วย...
ขึ้นชื่อว่า "ชีวิต" มันก็มียากบ้าง ง่ายบ้าง สุขทุกข์บ้าง เศร้าเสียใจบ้าง แต่สุดท้ายแล้ว เราจะได้อะไรจากเรื่องราวเหล่านั้น สิ่งเหล่านั้นจะขัดเกลาให้เราเติบโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่และจากโลกนี้ไปอย่างสงบสุขได้อย่างมีสติได้ยังไงกันบ้างล่ะ
สุดท้ายแล้วเราเองต่างหากที่เป็นผู้ประเมินเกรดเฉลี่ยของสถานบันชีวิตด้วยตัวของ...เราเอง
อย่างน้อย ๆ ในปีนี้ เราก็ได้เกิดมาคุ้มค่ากับการได้เห็นการ "เกิด-ดับ" ของคนอันเป็นที่รัก และได้พิจารณาสิ่งนั้นได้อย่างแยบยลแล้วว่า...
สุดท้าย...ชีวิต ความเสร็จ ความมั่นคงถาวรนั้น กลับมีอยู่จริง...แต่ "ไม่ยั่งยืน"
ณ นครสวรรค์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
