มรดกไทยและน้ำใจงดงามดั่งเพชร
ที่ชุมชนตลาดริมน้ำเพชรบุรี
■ อาทิตย์หน้าไปชุมชนไหนกันดี?
คำถามนี้จะถามกันแทบทุกอาทิตย์
จะว่าไปเราก็ไม่ค่อยจะได้ข้อสรุปนักหรอก
ว่างเมื่อไหร่ก็หาชุมชนที่อยากไปมาแชร์กัน
เรียกว่ากว่าจะตกลงใจได้ก็วันศุกร์โน่นล่ะ!!หึหึ
ส่วนมากเราแค่อยากให้ทริปนั้นๆ
เป็นชุมชนที่ดูน่าสนใจและทราบข้อมูล
พอสังเขปดีกว่า ไม่งั้นอาจหมดความตื่นเต้น!
555
ถาม•ทาง•ทัวร์
ในวันนี้เราจะไปเดินเล่นชุมชนริมน้ำกันที่
”ชุมชนท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม
ย่านเมืองเก่าริมน้ำเพชรบุรี”
เชื่อว่าหลายคนที่เดินทางท่องเที่ยว
ไปในหลายจังหวัดแถบภาคใต้
ต้องเคยผ่านจังหวัด เพชรบุรี กันแทบทั้งสิ้น
แต่ไม่ค่อยได้แวะเข้าไปท่องเที่ยว
ที่ตัวเมืองเพชรบุรีกันอย่างจริงจังเท่าไหร่
เพราะถ้าพูดถึงเพชรบุรี ก็จะนึกถึง
การไปที่หัวหิน,ประจวบฯหรือชะอำแค่นั้น
ต้องบอกเลยครับว่าเราเองก็เช่นกัน!!!
■ ไปชุมชนไทยก็เริ่มกันที่ข้าวแกงไทย
ทริปนี้เราจึงเริ่มกันตั้งแต่เช้าเลยครับ
ทริปคนไทยที่ออกเดินทางถามทาง
กับชาวบ้านไทยๆในชุมชนไทยๆ
เพื่อตามหาน้ำใจคนไทย
ถ้าไปเพชรบุรีก็ต้องไม่พลาด
ที่จะไปกินข้าวแกงไทยๆที่เขาย้อยกัน
”ข้าวแกงตำรับแม่ล้วน”
คือร้านที่เราตั้งใจไปเติมพลังกันก่อนครับ
มาเพชรบุรีทุกที เราต้องแวะที่นี่ทุกครั้ง
นอกจากความชอบในรสมืออันจัดจ้าน
ของความอร่อยในอาหารไทยแบบดั้งเดิม
ที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงแล้ว นอกจากนี้
เรายังรู้สึกเหมือนกับว่าข้าวแกงไทยที่นี่
เป็นความภูมิใจอีกอย่างหนึ่ง
ของคนไทยที่ทำจากใจชาวเพชรบุรี
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง....วันนี้
การกินข้าวแกงไทยมันช่างดูเหมาะสม
เข้ากันลงตัวเป็นอย่างยิ่งกับทริปของเรา
ที่เรากำลังจะออกตามหา
น้ำใจไทยในชุมชนกันเลยครับ
มาๆตามเรามากันครับ
มาทานอาหารไทยที่ทรงคุณค่า
และร่วมกันรักษาส่งเสริมเอกลักษณ์
อันเป็นของดีมีค่าและเสน่ห์แบบไทยๆ
ไปด้วยกันกับเรา ใน ถาม•ทาง•ทัวร์
ชอบชม-ชุมชน
อิ่มแล้วไม่รอช้า รีบล้างมือล้างไม้
ไม่ลืมรักษาความสะอาดปลอดภัย
และระยะห่างด้วยนะครับ
อ่อ!เข้าห้องน้ำห้องท่าให้เรียบร้อย
เช็คสัมภาระและพร้อมเดินทางกันครับ
■ ถามทางดีๆก็ได้น้ำใจกลับมาดีๆ
ด้วยความที่เราไม่เคยเข้ามาเที่ยว
กันในตัวเมืองเพชรบุรีกันเท่าไหร่นัก
พอเราเดินทางมาถึง จึงค่อนข้างงงๆอยู่ว่า
จะจอดรถกันที่ไหนดี จะจอดในวัดได้ไหม?
หรือจอดริมทางดี? เราเห็นรถทะเบียนกทม.
จอดริมทางกันเยอะอยู่ ด้วยความกลัวว่าถ้า
ขับไปหาที่จอดด้านในชุมชนจะไม่มีที่
เราจึงตัดสินใจจอดรถไว้ริมถนนที่นี่
ด้านฝั่งวันคู่วันคี่ตามป้ายอนุญาติครับ
และเราก็ได้เดินข้ามถนนไปถามทาง
พี่ร้านขายข้าวขาหมูร้านที่ใกล้สุด
ตามสไตล์ถามทางทัวร์เพื่อความชัวร์ดีกว่า
“สวัสดีครับ”
เรากล่าวคำทักทาย
พร้อมส่งรอยยิ้มไปก่อน
ตามธรรมเนียมอย่างไทย
พี่เค้าส่งยิ้มคืนมาให้ แล้วแนะนำเราว่า
ให้จอดรถไว้ตรงนี้ได้เลยน่าจะสะดวกกว่า
แล้วให้เราเดินไปอีกนิดเดียวเองก็ถึงแล้ว
เพราะข้างในชุมชน เราอาจจะหาที่จอดรถยากขอบคุณมากเลยครับพี่กับการเริ่มทัวร์ของเรา
■ มรดกแห่งบรรพชน
คนสร้างเมืองงามดั่งเพชร
เมื่อทริปกำลังเริ่มต้นณ จุดนี้นั้น
พลันเสียงละครร้องรำของคณะละครแก้บน
ก็ลอยละล่องเข้ามากระทบโสตของเรา
คล้ายเป็นเสียงเชิญชวนต้อนรับขับกล่อม
ให้เราได้เดินชมสถานที่แห่งนี้
กันได้อย่างเพลิดเพลินเจริญใจไปกับ
เสียงปี่พาทย์ ระนาดเอก และบทร้องรำ
สลับกับภาพบรรยากาศแห่งความงดงาม
ของบ้านเรือนยุคเก่าดั้งเดิมที่ยังคง
อนุรักษ์สภาพไว้ได้เป็นอย่างดี
ดูช่างเหมาะเจาะดีเหลือเกินเสียนี่กระไร
กับการต้อนรับการมาเยือนของเรา
มันช่างยอดเยี่ยมเสียจริงๆ
ไม่ใช่อะไรนะ! หมายถึงงานมโนของเรา
นี่ชั้นเยี่ยมไม่เป็นสองรองใครครับ!5555
เดินมาแค่เพียงไม่กี่ก้าวดีนัก
เราก็ต้องตกตะลึงในความงดงาม
ของสถาปัตยกรรมที่วัดมหาธาตุ
ที่มาของเสียงละครรำที่เราได้ยินนั่นเอง
ยิ่งภาพตรงหน้านั่นอีกทำให้เรา...
เหมือนดั่งต้องมนต์ขลังเข้าแล้วอย่างจัง
จึงต้องขอเดินเข้าไปกราบสักการะบูชา
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นี่กันด้วยความเคารพ
พร้อมเดินชมความงดงามและถ่ายภาพกับ
ศิลปะสกุลช่างฝีมือโบราณไทย
ที่งดงามวิจิตรตระการตาอย่างไร้ที่ติ
เราใช้เวลาชื่นชมและซึมซับความประทับใจ
อยู่ที่วัดนี้กันสักพักใหญ่เลยทีเดียว
เพราะเราค่อยๆเดินพินิจความงามกันไป
ไม่ว่าจะเป็น โบสถ์ วิหาร ช่อฟ้า ใบระกา หน้าบัน หางหงส์ เจดีย์ สถูป มณฑป วิหารราย องค์พระ
ฐานชุกชี หรือภาพจิตรกรรมฝาผนังสีฝุ่น
ล้วนแล้วแต่ชวนให้เราซาบซึ้งใจ
ไปกับมรดกของไทยอันทรงคุณค่า
ที่ยากจะหาสิ่งใดมาเทียบได้จริงๆ
น้อมใจสาธุการกับช่างไทยโบราณ
ที่ยังฝากร่องรอยอารยะธรรมล้ำค่า
ให้คนรุ่นหลังได้เห็นสิ่งอันเป็นมงคล
นับเป็นบุญกุศลมากสำหรับเรา
ที่ได้เยี่ยมมายลเป็นบุญตาและบุญตัว
ถ้าเผื่อใครมีเวลามาเที่ยวที่เพชรบุรี
ต้องขอแนะนำเลยครับว่าให้หาโอกาส
มาที่นี่ให้ได้สักครั้งหนึ่งในชีวิต
รับรองว่าไม่ผิดหวังจริงๆเลยครับ
■ "เมื่อมีชีวิตเหลืออยู่
ลุงช่วยอะไรชุมชนได้ก็อยากทำ"
เมื่อเราอิ่มบุญและอิ่มเอมใจ
ที่ได้สักการะขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ที่วัดมหาธาตุเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
การเริ่มทัวร์กับการชมความงดงาม
ลำดับถัดไปคือชุมชนริมน้ำของเรา
จึงได้เริ่มต้นขึ้น ซึ่งระหว่างทางที่เดินไปนั้น
เราก็หามุมสวยๆถ่ายรูปเก็บไปเรื่อยๆ
พวกเราคงจะเหมือนนักท่องเที่ยว
มากไปหรือเปล่าเช่นไรไม่ทราบ
ทำให้คุณลุงท่านหนึ่งจับตามองมาที่เรา
แกค่อยๆเดินตรงเข้ามาหาเรา ที่กำลังจดจ่อ
กับการยกมือถือขึ้นเพื่อที่จ้องเล็งหามุมสวยๆ
เพื่อบันทึกภาพชุมชนนี้กันอย่างขะมักเขม้น
คุณลุงท่านนี้ส่งยิ้มทะลุแมสอย่างใจดี
มาให้พวกเราอย่างอบอุ่นและจริงใจ
"จะไปเที่ยวไหนกันล่ะหนูๆ"
คุณลุงบุญส่ง ชายวัย 80 ปี ทักเราก่อน
คุณลุงออกตัวก่อนน่ะครับว่าแกไม่ได้
เรียนจบชั้นสูงอะไร แต่อยากทำอะไรดีๆ
ที่ได้ให้กับคนรุ่นหลังไว้น่ะครับ
แกเปิดบทสนทนาสอบถามพวกเรา
ว่ามาจากที่ไหนกันและกำลังจะไปไหน?
พอทราบแล้วคุณลุงก็สละเวลามอบน้ำใจดีๆ
ให้กับพวกเราด้วยการเล่าถึงประวัติ
ของเมืองเพชรบุรี สถานที่สำคัญต่างๆ
ตลอดจนวิถีชีวิตของคนเมืองเพชรสมัยก่อน
รวมถึงแนะนำสถานที่ที่เราอยากจะไป
แนะนำร้านข้าวแช่ที่ห้ามพลาดที่ชุมชนนี้ด้วย
คุณลุงบอกว่า ถ้ามีโอกาสก็อยากจะเล่าถึงประวัติศาสตร์ที่แกรับรู้มาให้กับคนรุ่นหลังได้รับรู้ จะได้เป็นมรดกตกทอดสืบไป อะไรที่คุณลุงพอช่วยชุมชนได้ก็อยากทำ แล้วถ้าคราวหน้านอกจากชุมชนริมน้ำนี้แล้ว ก็ยังมีอีกหลายที่
ที่อยากให้ไปได้รับประสบการณ์จากชาวบ้านจริงๆ
เช่นการเคี่ยวทำน้ำตาลโตนด
การทำขนมตาล ตลอดจนขนมหม้อแกงแท้ๆ
หรือข้าวเกรียบงาอันขึ้นชื่อของที่นี่ครับ
พวกเราถามคุณลุงว่า...
ทำไมถึงเดินเข้ามาหาพวกเราล่ะครับนี่?
ลุงบอกว่า เห็นพวกเราน่าจะเป็นนักท่องเที่ยว
เห็นถ่ายรูปทุกมุมของชุมชน และคิดว่าพวกเรา
ต้องเป็นประมาณพวกแนะนำการท่องเที่ยว
หรือเขียนสารคดีอะไรอยู่ประมาณทำนองๆนี้
จึงอยากให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์
เพื่อเอาไปเขียนโปรโมทให้คนมาเที่ยวที่
เมืองเพชรบุรีกันได้เยอะๆ
พวกเราฟังคุณลุงตอบมาก็รู้สึกซาบซึ้ง
และขอบคุณในน้ำใจของคุณลุงเป็นอย่างมาก
คุณลุงบอกว่าปกติ นักท่องเที่ยวคนอื่นๆ
จะไม่ค่อยถ่ายภาพคนหรือชุมชนเท่าไหร่นัก
ส่วนมากจะถ่ายกันเองหรือถ่ายคนที่มาด้วยกัน
หรือไม่ก็รูปคู่เซลฟี่ ลุงสังเกตุว่าพวกเราถ่ายภาพ
ชุมชน ถ่ายป้าย ถ่ายบ้านเรือน ลุงเลยคิดว่า
ไม่น่าจะเหมือนคนอื่นๆ !!!หึหึหึ นี่ลุงแอบสังเกตุพวกเราตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ยักรู้ตัวเลยแฮะ!555
หลังจากพูดคุยกับคุณลุงได้สักพัก
เราจึงขอตัวกล่าวคำร่ำลากับคุณลุง
และไม่ลืมที่จะขอบันทึกภาพคุณลุงที่ใจดี
มีเมตตาที่ทำให้เรายิ้มกว้างเลย
พวกเราประทับใจกันมาก ต้องขอบคุณ
คุณลุงผู้ใจดีมีน้ำใจอย่างมากมาย
ให้พวกเราไว้ ณ ตรงนี้ครับ
คุณลุงบุญส่ง
■ น้ำใจไทยด้วยใจอาสา
หลังจากที่คุยกับคุณลุงจบ
ก็ได้เวลาเดินชมชุมชนกันต่อ
ตามที่คุณลุงแนะนำ แค่ประมาณสัก
100เมตรเท่านั้น ก็ถึงชุมชนน่ารักๆ
ที่เป็นเมืองเก่าริมน้ำแล้วล่ะครับ
ที่นี่ยังคงเก็บความงามของบ้านเรือน
สมัยเก่าได้ครบถ้วนและสมบูรณ์มาก
เราสัมผัสได้ถึงความไม่พลุกพล่าน
ของย่านนี้ มีตึกรามบ้านช่องที่สวยงาม
ประกอบกับการเพิ่มความงดงามโดดเด่น
ด้วยภาพวาดตามผนังหลังบ้าน ตามตรอก
ซอกซอย อีกทั้งความสะอาดของพื้นถนน
ไปจนถึงการตกแต่งประดับงานธง กระดาษ
ธง กล่องไฟส่องประดับทางเดินหรือแม้กระทั่ง
ฝาท่อระบายน้ำก็เรียบร้อยสวยงามเพื่อดึงดูด
นักท่องเที่ยว ตามที่คุณลุงเล่าให้เราฟังว่าจิตรกรที่วาดภาพเพ้นท์ผนังเหล่านี้ ก็มีน้ำใจช่วยกันวาดให้ด้วยจิตอาสา ไม่ได้หวังผลในแง่ธุรกิจอะไรมากมาย แต่ที่มากกว่าความงามจากวัตถุต่างๆเหล่านั้นคือ “ความงดงามจากน้ำใจคนเพชรบุรี “
■ เดือนหน้ามากันสิหนู มาดูป้าทำขนมเปี๊ยะ
หรือจะมาช่วยป้าทำก็ได้นะ
เพียงเดินเข้ามาแค่บ้านหลังที่ 3-4 ขวามือ
เราก็พบกับคุณป้าแป๋ว กำลังนั่งล้างถาดนึ่งวาง
่ขนมเปี๊ยะ พวกเราก็เข้าไปพูดคุยและขอคุณป้าถ่ายภาพ คุณป้าใจดีมากแนะนำเยอะมากปากก็
แนะนำเราไปพร้อมๆขัดล้างถาดไปด้วย
ป้าบอกว่าเดือนหน้าให้มาใหม่สิ
ชวนให้เรามาดูการทำขนมเปี๊ยะได้
หรือจะมาช่วยป้าทำก็ได้นะ
เพราะร้านเดิมกำลังซ่อมแซม
และน่าจะพร้อมเปิดร้านขนมเปี๊ยะที่ทำเองนี้
ในปีหน้าด้วย ซึ่งเราก็ว่าน่าก็สนใจไม่น้อยเลย
นะครับนี่!555 เมื่อคุยกันสักพักเราก็ขอตัวเพื่อเดินกันต่อและถ่ายรูปกับกำแพงใกล้ๆกันนั้น
เราได้ถ่ายรูปกันอยู่แค่สักสองสามรูปครับ
สักครู่ก็มีคุณป้าอีกท่านหนึ่งออกมาเห็นเราด้วย
ทราบภายหลังว่าชื่อ“ป้าเกียง”
คุณป้าเดินออกมาจากบ้านเพราะป้าแป๋ว
แกชี้มาที่เราแล้วกวักมือเรียกพวกเรา
สอบถามว่าพวกมาจากไหนมาทำอะไรกัน
ป้าเกียงพูดคุยหัวเราะสนุกสนานเฮฮา
เป็นกันเองมาก คุยไปคุยมา ป้าเกียงเชิญ
พวกเราให้เข้าไปในบ้านแกทางหลังร้านด้วยครับ
ป้าบอกจะได้ไม่ต้องยืนคุยกันให้แดดร้อน
■คนมีน้ำใจ อยู่ที่ไหนๆก็เจริญนะหนู
ร้านป้าเกียงชื่อร้าน"ชิ่งอี่เซ้ง"
เป็นร้านขายขนมเปี๊ยะโบราณ
หรือที่เราคุ้ยเคยในภาษาไทยว่าขนม"จันอับ"
ซึ่งเรียกกันแต่ก่อนว่า จิ๊งอั๊พ ในภาษาจีน
แต่เรียกเพี้ยนเสียงมาจนปัจจุบัน
อยู่คุยกับคุณป้าๆได้ให้ความรู้พวกเรามาเพียบเลย
เรื่องเล่าต่างๆรวมทั้งเรื่องการใช้ชีวิตด้วย
ป้าเกียงสอนว่า :
“ใครจะเบียดเบียนเรา นิดๆหน่อยๆเอง
ถ้าไม่เดือดร้อนก็ให้เค้าไปเถอะถือว่าให้ทาน”
“คนมีสัจจะ จะพูดจะทำอะไรก็ศักดิ์สิทธิ์"
"น้ำใจอ่ะสำคัญนะ คนมีน้ำใจอยู่ที่ไหนใครก็รัก"
ป้าแกรู้สึกเอ็นดูและถูกชะตากับพวกเราเหมือนเป็นลูกเป็นหลานเลย ถ้าตาไม่ฝาดและไม่ได้คิดไปเองนะ!555 ป้าเกียงบอกว่าถ้าคราวหน้ามาอีกให้เข้ามาเยี่ยมมาคุยกันด้วยนะ เดี๋ยวร้านป้าเกียงจะเปิดที่ทำขนมเปี๊ยะเองประมาณวันที่ 15 มกราคม ปีหน้า ถ้ามีโอกาสพวกเราจะต้องมาแสดงความยินดีเยี่ยมเยียนป้านะครับ แค่นี้ก็เกรงใจป้ามาก ก่อนกลับเป็นเหมือนเรื่องปกติของพวกเราไปแล้วคือ ป้าจะต้องอวยชัยให้พรกับพวกเราเสมอๆเลย พวกเราจึงพนมมือรับพรก่อนปีใหม่จากป้าเกียงไปเต็มๆ ผู้ใหญ่ให้พรดีๆเรารับไว้ด้วยหัวใจที่พองโตเปี่ยมสุขไปเลยครับป้าเกียง สาธุ!!
■ ของดีข้าวแช่ อร่อยแน่ที่ตลาดริมน้ำเพชรบุรี
คุยได้สักนานสองนานก็ขอตัวป้าเกียงเพื่อชมชุมชนต่อและไปทานข้าวแช่ด้วยครับ ร้านอร่อยที่ทุกคนที่เราได้พูดคุยจะแนะนำร้านนี้กันทั้งนั้น
“ข้าวแช่แม่อร ตลาดริมน้ำ เพชรบุรี”
เดินมาอากาศ ร้อนๆ ได้ข้าวแช่หอมๆ กลิ่นลอยดอกมะลิเย็นชื่นใจ แถมเครื่องที่ทานกับข้าวแช่ก็อร่อยสมคำร่ำลือตำรับชาวเพชรบุรีจริงๆครับ ช่วยคลายร้อนได้เป็นอย่างดีเลยครับ
มีเรื่องขำๆตอนที่เราไปถามหาน้ำเย็นดื่มเพื่อดับกระหายคลายร้อนจากการเดินตะลอนๆพูดคุยมาก่อนหน้านี้ พอนั่งโต๊ะหลังจากสั่งข้าวแช่ สายตาก็มองหากระติกน้ำและถ้วยน้ำด้วยหวังใจจะกินน้ำแถมฟรี!!มองไม่เห็นจึงลุกขึ้นไปถามน้องด้วยนะครับว่า น้ำเย็นเอาจากที่ไหนครับ จนน้องยืนทำความเข้าใจเราอยู่ครู่หนึ่ง น้องเค้าจึงบอกว่า
ก็อยู่ในข้าวน่ะค่ะพี่!!เราก็หัวเราะแก้เก้อ!บอกกับน้องเค้าว่า เออจริงด้วย!อายๆๆและขำมากๆ555
■ของฝากติดมือ แต่รสชาติติดใจ
ทานข้าวแช่คลายร้อนอิ่มแล้ว
ก็ต้องขอสั่งใส่ถุงกลับบ้านกันตามระเบียบ
ก็ของอร่อยๆอ่ะนะต้องฝากให้ที่บ้านเรา
ได้กินด้วยถึงจะได้ชื่อว่าการทัวร์ที่สมบูรณ์!หุหุ
เรารับของเสร็จก็ขอเดินถ่ายรูปกันต่อ
เพราะที่ตลาดชุมชนนี้ติดแม่น้ำเพชรบุรี
เราจึงเก็บภาพสวยๆบรรยากาศดีๆ
ของบ้านเรือนริมแม่น้ำนี้ไว้ด้วยครับ
จนเมื่อหนำใจพวกเราแล้วก็เดินกลับกัน
และไม่ลืมแวะร่ำลาคุณป้าเกียงอีกครั้ง
เพื่อซื้อของฝากติดไม้ติดมือก่อนกลับด้วย
ต้องบอกว่าอร่อยมากครับ โดยเฉพาะ
ขนมคอเป็ดและขนมเปี้ยะและขนมตุ้บตั้บ
เมืองเพชรบุรีก่อนนี้เคยเป็นแค่เมืองผ่าน
แต่ถ้าใครได้ลองแวะเข้ามา
รับรองครับว่าจะต้องหลงเสน่ห์
ทั้งความงดงามของสถาปัตยกรรม
กับวัฒนธรรมเก่าแก่อันทรงคุณค่า
และเหนือสิ่งอื่นใด นั่นคือ...
น้ำใจของคนเมืองเพชรบุรี
ที่มีให้ทุกคนอย่างเปี่ยมล้นด้วยใจ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
