โลกก็คือกระดาษเปล่าๆ
การทำงาน วิสัยทัศน์และอุดมคติ
มันก็คือสี ที่เอาไปวาดลงในกระดาษ
และสร้างสรรค์ให้โลกนี้เป็นโรงละครโรงใหญ่
ภายใต้โรงละครแห่งนี้
มีนักแสดงมากมาย รวย จน เลว ดี
ต่างก็ได้รับบทบาทที่แตกต่างกัน
แต่ไม่ว่าจะเป็นฉากไหน จะเป็นตอนไหน
วาระสุดท้ายของเรื่อง ก็ต้องมาถึงอยู่ดี
เมื่อเราต้องเข้าฉาก ในบททำงาน
เราก็ต้องเล่นต้องแสดง
เพียงแต่ไม่มีผู้กำกับสั่งคัท เท่านั้น
สิ่งที่ตามมาก็คือ
การใช้ชีวิตที่จำเป็นต้องปิดบังความจริง
อารมณ์ความรู้สึก ความรัก ความดี ความชั่ว
ความกลัว เข้มแข็ง หรือ อ่อนไหว
คำโกหกจึงเป็นสิ่งมีค่า ที่ถูกนำมาใส่ในบทละคร
เพื่อให้นักแสดงพกติดตัว เพื่อใช้ในการแก้ปัญหา
แกล้งหัวเราะ แกล้งยิ้ม แกล้งพูดหวานๆ
แกล้งทำเมินทั้งที่ใจรัก แกล้งทำเป็นนับถือ
แกล้งทำเป็นสนใจพูดคุย ทั้งที่อยากนั่งเงียบๆ
คุณจะรับบทแบบไหน
ขึ้นอยู่กับคุณได้เลย
หากคุณรับบทเป็นคนดี
เป็นคนที่ซื่อสัตย์สุจริต
ก็จะมีตัวร้ายตัวโกง มาเป็นอุปสรรคให้คุณพบเจอ
ก็เพราะทั้งหมดนี่มันคือละคร
ที่เปรียบเสมือนสี ที่วาดลงไปในกระดาษเปล่า
โลกก็คือกระดาษเปล่าสีขาว
ถ้าเราตัดสีออก เราก็จะเห็นความจริงของโลก
และสีก็เป็นเรื่องสมมุติ
ถ้าไม่ติดสมมุติ ก็จะเห็นโลกแห่งความจริง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
