เวลาเดินทางไปไหน จะใกล้ไกล ยายจะแสดงสีหน้าเป็นห่วงตลอด อย่างว่า ความสบายใจของคนแก่คงเป็นการเห็นลูกหลานห้อมล้อมอยู่ใกล้ๆมากกว่า
วันนั้นจากมุมมองตรงหน้าบ้านที่ยายนั่งเป็นประจำเวลาที่เราไปหา พระจันทร์ขึ้นท่ามกลางหมู่เมฆคล้ายภาพวาดสีระบายน้ำ พระอาทิตย์กำลังตกดิน เป็นอีกความงามหนึ่งในฤดูนี้ที่กลางคืนคาบเกี่ยวกลางวันได้อย่างสละสลวย
เรายืนถ่ายรูปอยู่พักนึง แล้วหันไปคุยกับยาย "เห็นดวงจันทร์ตรงนั้นไหม"
เวลานัทไปเที่ยว หรือเดินทางไปไหน นัทจะเฝ้ามันแบบนี้แหละ อยู่ตรงนั้น อยู่กับมันสักพัก มันจะเห็นความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นตลอดเวลา
เนี่ย นัทรอนกบินผ่าน เห็นบินหลายตัวละ แต่กดไม่ทันซักที ถ้านกบินผ่าน เห็นเมฆ ดวงจันทร์ ต้นกล้วยนะ สวยเลย
" เวลาไปเที่ยวนัทไปแบบนี้แหละ "
ยายดูเข้าใจดีเสมอ ทุกครั้งที่เราอธิบายถึงความแตกต่าง ถ่าง และห่าง ในมุมมองต่างวัย แต่สุดท้าย ในวัยชราที่ว่ากันว่าจะกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง อารมณ์จึงมาก่อนเหตุผลเสมอ
เหตุผลเป็นเรื่องของลูกหลานที่ต้องชวนคนแก่ที่บ้านคุย
เพราะแบบนี้ถึงมีเรื่องให้คุยกันบ่อยๆ
วนซ้ำไปซ้ำมาเป็นวัฏจักรแบบนี้ เป็นวัฏจักรของสายสัมพันธ์
และความรัก 🤍❤
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
