บุกป่าอาถรรพ์ กับพรานเขียวตอนที่ ๒ (เรื่องเล่าจากนายหัว)
(ต่อจากตอนที่แล้ว) พรานเขียวออกปากบอกให้ไอ้เผือก
ไป๊..ไอ้เผือกเดี๋ยวเราต้องรีบไปสร้างห้างบนต้นไม้อีก เดี๋ยวจะมืดค่ำเสียก่อน
ไปสิครับลุงพรานเขียว
แต่ทันใดนั้นเอง ทั้งสองคนยังไม่ทันจะก้าวขาเตรียมเดินเลย ก็มีเสียงเดินตามมาข้างหลังทำให้พรานเขียวและไอ้เผือกต้องหันไปมองตามเสียงที่เดินมานั้น
เสียงนั้นเป็นเสียงเดินของผู้หญิงแก่กับผู้หญิงสาวแต่งตัวแบบชาวบ้านๆถือตะกร้าเดินมา
พรานเขียวอยู่ในอาการสงบนิ่ง แต่ไอ้เผือกกำลังจะพูดออกมา
พรานเขียวรีบเอาเท้าเหยียบเท้าไอ้เผือกเพื่อปรามไม่ให้พูดอะไร
แล้วพรานเขียวก็ดึงมือไอ้เผือกให้หลบสองแม่ลูกแล้วพูดเบาๆว่า
เชิญๆให้เดินไปก่อน
ไอ้เผือกงงมาก ว่าทำไมต้องให้ผู้หญิงสองคนเดินไปก่อน
แต่ก็ไม่กล้าถามพรานเขียวเพราะกลัวจะโดนดุอีก
ไอ้เผือกเลยพูดขึ้นว่า ไปครับลุงพรานเขียว
พรานเขียวพรึมพรำเบาๆว่า..งานนี้เหนื่อยหน่อยล่ะวะ
แล้วพูดว่า...เดี๋ยวไอ้เผือกเองได้เจอของดีแน่ๆงานนี้
แล้วพรานเขียวก็ก้มไปกำดินที่พื้นแล้วบริกรรมคาถา "แม่พระธรณีเจ้าเอ๋ย อยู่แล้วหรือยัง ยังโลกังกะวิทู สารพัดศัตรู วินาถสันติ" แล้วกระทืบเท้าลงดินสามที
แล้วก็เอาผงดินใส่บนหัวตัวเองและใส่หัวไอ้เผือก
ไป๊ เรารีบไปกันได้แล้ว
ครับลุงพรานเขียว
ก้าวแรกที่เหยียบเข้าไปในดงพื้นป่า จากแสงแดดยังจร้าอยู่ จู่ๆก็เปลี่ยนเป็นมืดลงทันที
ไอ้เผือกพูดขึ้นว่า...มันเกิดอะไรครับพรานเขียว
เฮ้ยยยข้าบอกเองแล้ว ว่าเองไม่ต้องทักอะไร ไป๊ๆ รีบเดิน
เผือกเข้าป่าครั้งแรกรู้สึกได้ว่ามันผิดปกติ กว่าที่เคยไปตั้งแคมป์จากที่อื่นๆมา
ที่นี่แค่ย่างก้าวเข้ามาก็เหมือนกับมีสายตาอะไรมากมาย ที่คอยจับจ้องพวกเขาอยู่ ซึ่งมองไปทางไหนก็ดูเหมือนมีใครแอบดูอยู่หลังต้นไม้ทุกต้น
ลุงพรานๆๆผมว่า
เองไม่ต้องถามอะไร เองรีบเดินตามข้ามาและเดินใกล้ๆข้าไว้
ครับๆลุง
ยังไปไม่ถึงไหนเลยไอ้เผือกก็แทบถอดใจเพราะเจอแต่เรื่องแปลกๆเข้าไปทุกที ไอ้เผือกกำปีนแน่น รีบเดินตามพรานเขียวไม่ยอมห่าง
พรานเขียวบอกไอ้เผือกว่า เราต้องเดินอีกสักสองน้ำก็จะถึงที่สร้างห้างบนต้นไม้แล้ว
ขณะที่พรานเขียวกำลังรีบเดินไป อยู่ๆก็มีเสียงลอยมาจากข้างหลัง
เสียงนั้นแผ่วเบาเยือกเย็นพูดช้าๆว่า มาทางนี้ มาทางนี้
ไอ้เผือกรีบสะกิดพรานเขียว
เออข้าได้ยินแล้ว เองไม่ต้องหันไปมองล่ะ รีบๆเดินตามข้ามาเร็ว แล้วไม่ต้องทะลึ่งเดินตามเสียงนั้นไปล่ะไอ้เผือก ไป๊ รีบๆเดินเข้า
ครับๆๆลุงพรานเขียว
ขณะเดินไป เผือกเองขนาดใส่แจ๊คเก็ตหนาๆยังรู้สึกได้ว่าป่าแห่งนี้ชั่งเยือกเย็นสุดจะพรรณา
พรานเขียวจึงพูดขึ้นว่า เดี๋ยวเดินให้พ้นหลังโขนหินไป เดี๋ยวเราก็จะลงไปที่ลำธารไปตักน้ำไว้กินคืนนี้
ข้าบอกไว้ก่อนนะเว้ยไอ้เผือก เองอย่าถอดใจเสียก่อนล่ะ เพราะข้าจะไม่กลับไปส่งเองนะเว้ย
พรานเขียวหัวเราะเบาๆ หึหึ เองอยากรู้ไม่ใช่หรือว่าในป่านี้มีอะไร ไปๆๆรีบเดิน อีกไม่นานเองจะได้รู้ หึหึหึ
#บุกป่าอาถรรพ์ #บุกป่าอาถรรพ์กับพรานเขียว #ผจญภัย
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
