น้ำใจไทย ให้นักสู้
ถาม•ทาง•ทัวร์
ในครั้งนี้เราได้รับคำเชิญชวนจากน้องๆ
ที่เป็นแฟนคลับติดตามเพจเรา
ให้มาร่วมทริปปั่นจักรยานท่องเที่ยว
ในกรุงเทพฯย่านเมืองเก่ากัน
ซึ่งพวกเราบอกตามตรงนะครับว่า
ไม่เคยได้มีโอกาสสัมผัสประสบการณ์
ในการปั่นจักรยานเที่ยวในกทม.มาก่อน
จึงได้แต่บอกน้องๆเค้าไปว่า
พวกเราไม่คุ้นเคยกับการปั่นจักรยานนะ
แต่ก็ถือเป็นอีกทริปที่น่าสนใจดีครับ
เพราะนับเป็นโอกาสดีอีกช่องทางหนึ่ง
ในการท่องเที่ยวที่จะได้ถามทางไปเรื่อย
และเราต้องการที่จะรู้ด้วยครับว่า
หากว่าพวกเราลองไปปั่นจักรยานดูบ้างล่ะ
เราจะได้รับน้ำใจอะไรยังไงในมุมไหนบ้าง?
น่าสนุกใช่ไหมล่ะครับเพื่อนๆ!555
■ แค่เริ่ม...ก็ได้รับน้ำใจจากน้องๆก่อนเลย
“ไม่เป็นไรหรอกพี่ ไม่ต้องห่วง
เดี๋ยวพวกผมจัดการเรื่องทริปให้เอง”
นัองๆเห็นพวกเราไม่เคยไปท่องเที่ยว
ด้วยวิธีปั่นจักรยานออกถนนใหญ่
น้องในกลุ่มจึงอาสาเป็นไกด์ให้
และแนะนำเราแทบทุกอย่างด้วยครับว่า
นอกจากจักรยานแล้วพวกเราต้องเตรียม
อุปกรณ์อะไรยังไงบ้าง รวมไปถึง
การเตรียมความพร้อมของร่างกาย
และเตรียมใจยังไงด้วยครับ!แห่ะๆๆ
หลังจากที่ตอบตกลง
รับคำชักชวนไม่นานนัก
น้องๆก็ส่งกำหนดการ
ของทริปนี้คร่าวๆมาให้
โดยเราเห็นพ้องต้องกันว่า
จะไปปั่นจักรยานไหว้พระ
เพื่อเอาฤกษ์เอาชัยกัน
เพราะไหนๆก็ใกล้ปีใหม่แล้ว
พวกเราจะได้ร่วมส่งต่อน้ำใจดีๆ
ด้วย“บุญกุศล” ที่เป็นความตั้งใจดีๆนี้
ให้เป็นของขวัญปีใหม่กับทุกคนด้วยครับ
เราจึงวางแผนเส้นทางปั่นจักรยาน
ที่บ้านน้องคนนึงแถวพระราม 3 ครับ
น่าจะสะดวกกับทุกคนที่สุด
โดยเอารถเราไปจอดไว้ที่นั่น
แล้วใช้เส้นทางจากพระราม 3
ไปตามถนนเจริญกรุงเพื่อเข้าตลาดน้อย
และตรงต่อไปออกเยาวราช
และปลายทางที่ตลาดยอดพิมาน
เพื่อไปสมทบกับน้องอีกหนึ่งคนที่นั่น
แล้วเราจึงจะไปสถานที่ต่างๆตามนี้
1.วัดบวร
2.วัดสระเกศ
3.วัดราชนัดดา
4.วัดเบญ
5.วัดชนะสงคราม
7.วัดสุทัศน์
■ น้ำใจระหว่างทางและระหว่างกัน
เมื่อเราเริ่มล้อหมุนกัน
น้องเค้าตั้งใจพาพวกเราลัดเลาะ
ตามสถานที่ต่างๆเพื่อให้ชมความงาม
ของชุมชนไปด้วย นั่นคือน้ำใจดีๆ
ที่พวกเราไม่ได้เอ่ยปากเลยนะครับ
ทริปไหว้พระจึงได้เริ่มต้นขึ้น
เมื่อเราได้เจอน้องอีกคนจนครบแล้ว
ในการปั่นจักรยานแรกๆ
สารภาพตามตรงว่า
กลัวรถที่แล่นไปมาเหมือนกันนะครับ
แต่เมื่อขี่ไปเรื่อยๆ ก็จะเริ่มคุ้นเคยครับ
แล้วที่สำคัญ คนที่ใช้รถบนถนนส่วนใหญ่
จะมีน้ำใจกับคนที่ขี่จักรยานมากครับ
สังเกตุว่ารถที่แล่นอยู่แทบทุกคัน
พร้อมให้ทางกับพวกเราให้ได้ไปก่อน
และอีกสิ่งหนึ่งเราประทับใจไม่ใช่น้อย
นั่นคือน้องที่ขี่นำไปก่อนเค้าจะดูแล
และคอยส่งสัญญาณล่วงหน้าตลอด
ว่าจะไปซ้าย ขวา ตรง หรือหยุด
พวกเราก็ได้เรียนรู้การส่งสัญญาณ
เพื่อที่จะบอกคนข้างหลังต่อกันเป็นทอดๆ
นอกจากจะเป็นเรื่องความปลอดภัยแล้ว
ความรู้สึกถึงการช่วยเซฟกันและกันทั้งหมด
มันทำให้เรารักกันมากยิ่งขึ้นด้วยนะครับ
“เอารถจักรยาน
เข้าไปจอดข้างในได้เลย”
ไม่ว่าเราจะไปที่วัดไหน
หรือว่าจอดรถแวะทานข้าวก็ตาม
จะมีพี่ ป้า น้า อา
คอยบอกแนะนำพวกเสมอ
ทำให้เรารู้ว่า น้ำใจคนไทยนั้น
ไม่เคยสูญหายไปไหนจริงๆครับ
สิ่งนี้ช่วยทำให้พวกเรา
คลายความเหนื่อยล้าระหว่างทาง
ได้เป็นอย่างดีเลยนะครับผมว่า
■ น้ำใจ & วัดใจ
แต่แล้ว!!
เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
ด้วยความที่ผมไม่เคยปั่นจักรยาน
เป็นระยะทางยาวขนาดนี้มาก่อน
พลันแข้งขาที่ใช้มันปั่นๆๆ
อย่างไม่บันยะบันยังนั้น
ก็เริ่มมีอาการร้าวระบมและ
เหมือนจะเกิดเหน็บชา
กระตุกเจ็บแปลบขึ้นที่หน้าขาทั้งสองข้าง
ใช่ครับ!!ผมเป็นตะคริวหนักมาก!!!
เพิ่งรู้ว่าอาการตะคริวขึ้นขา
และก้นกบก็พากันระบมกระหน่ำซ้ำเติมนี้
ทำให้ยิ่งเจ็บหนักจนขาผมนี่ไม่สามารถ
ที่จะออกแรงปั่นจักรยานได้ต่อ
น้องๆและเพื่อนทุกคน ก็หยุดกัน
แล้วนั่งที่ริมถนนแล้วคอยเข้ามาดูแลจนดีขึ้น
แต่ก็ยังไม่สามารถปั่นไปได้
ทุกคนจึงตัดสินใจเดินจูงจักรยาน
เพื่อตามหาร้านกาแฟเพื่อให้ผม
ได้นั่งพักก่อนจะได้สามารถปั่น
กลับไปที่พระราม3ได้
เรียกว่าเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ผม
ยิ่งเข้าใจถึงน้ำใจของทุกๆคนได้ดี
และถือเป็นโอกาสเหมาะที่ผมจะวัดใจ
เพื่อทดสอบกำลังใจตัวเองด้วยเหมือนกัน
ตัดมาที่ภาพนักปั่นจักรยานหมดสภาพ
กับทีมเพื่อนที่คอยเซฟให้ด้วยการ
จูงจักรยานเดินกันไปเป็นทีม
จนถึงท่ามหาราชและนั่งพัก
จนขาผมดีขึ้นนะครับ
เป็นภาพที่ผมจะไม่มีวันลืมแน่นอน
■ เซอร์ไพร้ส์ในเซอร์ไพร้ส์
ในระหว่างที่พวกเรา
นั่งพักอยู่ที่ร้านกาแฟนั้น
เราก็รู้ว่ามีน้องคนหนึ่ง
ที่มาร่วมทีมปั่นกับพวกเรา
วันนี้เป็นวันเกิดของน้องเค้า
และเค้าก็ตั้งใจที่จะเคลียร์ธุระ
ในหลายอย่างเพื่อมากับพวกเรา
เราเลยเซอร์ไพรส์น้องเค้า
โดยจัดหาขนมเค้กที่ร้านกาแฟนี้
มาให้น้องเค้าเป่าด้วยและร่วมกัน
ร้องเพลงHappy Birthdayให้
เพื่อเป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆ
จากพวกเราเช่นกัน
สังเกตุดูจากรอยยิ้มกว้างของน้อง
แล้วพวกเราก็ยิ่งมีความสุขมากเลยครับ
ที่นอกจากพวกเค้าจะช่วยเซฟผมแล้ว
ยังมีเรื่องประทับใจเล็กๆน้อยๆ
จากเพื่อนๆพี่ๆในระหว่างทางให้กันด้วย
■ บทเรียนที่ โหด มันส์ ฮา
เมื่อขาผมเริ่มดีขึ้นแล้ว
ก็ได้เวลาปั่นกลับไปพระราม3
ซึ่งต้องใช้ระยะทางอีกสักพักนึง
กว่าจะถึงได้ เรียกว่าสาหัสกันเลยทีเดียว
เพราะตัองหยุดพักระหว่างทางตลอด
เนื่องจากตะคริวเล่นงานมาเป็นระยะๆ
และพี่อีกคนนึงก็เริ่มมีอาการ
เกิดเจ็บหน้าขาเช่นเดียวกัน
พวกเราก็คอยดูแลกันมาเรื่อยๆระหว่างทาง
จนในที่สุดก็ถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพ
สิ่งที่เราประทับใจในทริปครั้งนี้
มันคือเรื่องสปิริตของทุกคน
ต้องขอขอบคุณในน้ำใจ
ที่เพื่อนๆ พี่ น้อง ที่ติดตามเพจ
แล้วมามอบน้ำใจดีๆ ตัวเป็นๆ
ให้กับถาม•ทาง•ทัวร์ ในวันนี้
และที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้น
คือน้ำใจของคนไทย ที่มีให้พวกเรา
เหล่านักปั่นจักรยานมือใหม่ตลอดทาง
ทุกคนพร้อมที่จะให้ทางพวกเรา
เป็นน้ำใจดีดี และพวกเราก็อยากจะส่งต่อ
ให้กับทุกคนด้วยครับ
น้ำใจไทย•ในเมืองหลวง
ถ้ามีกิจกรรมดีๆแบบนี้ในครั้งต่อไป
พวกเราจะนำมาส่งต่อให้ทุกคน
ได้ซาบซึ้งใจในน้ำใจดีๆของคนไทย
ไปกับเราด้วยกันอีกนะครับ เราสัญญา
ถาม•ทาง•ทัวร์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
