ก่อนเข้าบทความข้าพเจ้าต้องขออภัยกับการแสดงความคิดในโพสที่แล้วที่ใช้อารมณ์ในการเขียน หากไม่ถูกใจใครข้าพเจ้าก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้
มาเข้าบทความกันดีกว่าครับ
วันก่อนข้าพเจ้ากำลังง่วนอยู่กับงานครัวที่ข้าพเจ้าต้องทำในทุกวันเพราะเป็นหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบของข้าพเจ้า แต่อยู่ๆลูกสาวตัวน้อยของข้าพเจ้าก็เดินเข้ามาแล้วบอกว่า "ปาป๊าๆ กระจกแตก" ด้วยความเกรงว่าลูกสาวสุดที่รักของข้าพเจ้าจะเดินไปเหยียบเข้าจึงรีบวิ่งไปดู ปรากฎว่า กระจกเจ้ากรรมไม่ได้แตกแต่มันหลุดออกมาจากบล็อคของเรือนกระจก
เมื่อจัดการงานครัวเสร็จก็มาจัดการซ่อมกระจกให้กลับมาใช้ได้เหมือนเก่า แต่เมื่อหันไปมองก็นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา
"ทฤษฎีกระจกแตก"
ทุกคนรู้ดีว่ากระจกนั้นมีประโยชน์หลักๆก็คือใช้ในการสะท้อนเงาของเราเพื่อให้เห็นว่าหน้าตาเราเป็นอย่างไร ใช้ในการแต่งตัว แต่งหน้าของเราๆว่าสวย ว่าหล่อหรือต้องแก้ไขตรงไหนอย่างไร
ข้อเสียของกระจกคือมันเปราะบาง แตกง่าย อะไรมากระทบกระแทกหน่อยก็อาจจะแตกร้าวได้ง่ายๆ ซึ่งข้าพเจ้าคิดว่าเกือบทุกๆท่านคงเคยผ่านการทำให้กระจกแตกมาบ้างไม่มากไม่น้อย😅😅😅
แต่ถ้าเรามองกระจกในมุมมองสมมุติว่ากระจกนั้นเป็นสังคมในปัจจุบัน กระจกนั้นคงเป็นกระจกเงาที่แตกออกเป็นเสี่ยงๆ ยากต่อการที่จะให้มันสะท้อนภาพเงาของสังคมที่เคยสวยงามให้กลับมาได้ยาก
เพราะอะไรนะหรือ ในมุมมองของข้าพเจ้ามองว่า สังคมปัจจุบันความขัดแย้งเรื่องการเมืองนั้นสูงเกินไป ความเชื่อและค่านิยมต่างๆถูกบิดเบือนไปเป็นอย่างมาก
เหมือนกับกระจกแตกที่ชิ้นส่วนต่างๆกระจายกันไปแล้วไปสะท้อนแต่มุมที่เศษกระจกนั้นตกหรือหล่นอยู่
แต่ถ้าทุกคนหวังดีต่อสังคมยอมช่วยกันเก็บเศษกระจกที่แตกกระจายนั้นกลับมารวมกันยอมร่วมมือกันหลอมรวมกันอีกครั้งก็อาจจะได้กระจกเงาบานใหม่กลับมาอีกครั้ง
แต่นะปัจจุบันนี้ มีแต่คนที่หวังดีแต่จุดประสงค์ไม่น่าจะดีต่อสังคมนี้มากมาย โดยการแยกเศษกระจกทั้งหลายให้เห็นแต่สิ่งไม่ดี สิ่งที่ข้าพเจ้าหมายถึงนั้นก็คือยังมีคนที่พยายามให้ข้อมูลที่เป็นเท็จออกมาสู่สังคมปัจจุบันนี้มากมาย และมีหลายๆคนเชื่อและมองแค่เศษข้อมูลหรือเศษกระจกที่คนเหล่านั้นสะท้อนมา ถ้าให้เห็นได้ชัดเจนขึ้นก็เปรียบเหมือนกับสำนักข่าว หรือสือบางสำนัก พยายามเสนอข่าวที่ไม่เป็นประโยชน์โดยตัดเอาบางส่วนของเนื้อหามาใส่ความคิดของตนทำให้เนื้อข่าวบิดเบือนแต่เมื่อพิสูจแล้วว่าเนื้อข่าวที่มีนั้นไม่เป็นความจริงก็แค่โยนข่าวหรือเศษกระจกนั้นทิ้งไป โดยไม่แก้ไขหรือเอาเศษกระจกนั้นมาวางในส่วนที่ถูกต้อง มันจึงทำให้กระจกบานนั้นหรือสังคมทุกวันนี้ยิ่งแตกแยกมากขึ้นๆทุกที
พวกเราที่มองกลางๆก็ต้องคิดไว้เสมอว่าการจะเชื่อข่าวอะไร เชื่อเรื่องอะไร ต้องมองกระจกทั้งบาน ถึงแม้กระจกจะแตก จะแยกออกเป็นชิ้นๆ สุดท้ายกระจกนั้นมันก็จะสะท้อนความจริงที่อยู่ตรงหน้าเสมอ จะแยกกระจกแตกมันออกไปไว้ตรงไหน แต่ถ้าเอามันมารวมอยู่ในกรอบเรือนของมัน มันก็จะสะท้อนความจริงที่อยู่ตรงหน้าเสมอ
และถึงแม้ว่ากระจกที่เรียกว่าสังคมไทยจะแตกไปกี่ครั้ง ข้าพเจ้าก็เชื่อว่าความสามัคคีของคนไทยจะรวบรวมเศษกระจกทั้งหลายมารวมกันและหลอมกลับมาเป็นกระจกที่สะท้อนความสวยงามของสังคมไทยได้เสมอ
รักเธอนะประเทศไทย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
