สำหรับเรา เราจะคิดกับตัวเองในทุกวันหลังตื่นนอนเสมอว่า
"เราจะทำวันนี้ให้ดีที่สุด"
จริงๆ ตอนเด็กๆ เวลาครูให้เขียนคติประจำใจ เราก็จะเขียนประโยคนี้ตลอด เพราะได้ยินบ่อยและคิดไม่ออกแล้ว
แต่ชีวิตเราเพิ่งจะอินกับประโยคนี้ก็ตอนที่ครั้งหนึ่งเคยนั่งรถ 2 แถว แล้วเค้าเบรกกะทันหัน ทำให้รถเมล์ที่ตามมาชนเข้าท้าย แล้วตอนนั้นเรานั่งอยู่ที่ท้ายรถพอดี เราเห็นกระจกรถเมล์แตกต่อหน้าห่างไปแค่ 1 คืบ อดคิดไม่ได้เลย ถ้ารถเมล์มาเร็วกว่านี้ มันจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา
ครั้งที่สอง เมื่อกลางปีที่ผ่านมา เราตรวจพบก้อนเนื้อขนาด 4 cm. ซึ่งคุณหมอบอกว่า ก้อนใหญ่มาก ให้ผ่าด่วน เราก็กังวลมากๆ (ผ่ามาแล้ว โชคดีที่ยังไม่ใช่ก้อนเนื้อร้าย แต่หมอก็บอกถ้าปล่อยไว้นาน ไม่แน่)
ทีนี้มาถึงคำตอบ สำหรับเรา เราไม่กลัวตายค่ะ แต่เรารู้สึกเสียดายมากกว่าที่เราจะตายโดยที่เรายังจัดการกับเรื่องต่างๆ แบบค้างๆ คาๆ อยู่ และถ้าหากจะเป็นความกลัว เราจะกลัวในเรื่องที่ว่า คนรอบข้างอาจจะอยู่ไม่ได้ หรือจมกับความเสียใจซะมากกว่าค่ะ
เพราะฉะนั้น เราเลยจะยึดถือการทำวันนี้ให้ดีที่สุดมาตลอด เวลามีปัญหาทะเลาะกับคนรักหรือครอบครัว เราก็จะพยายามหายโมโหเร็วๆ ไม่เก็บเป็นอารมณ์ค้างนาน เพราะถ้ามันจะต้องจากกันตอนที่ยังค้างๆ แบบนี้ มันคงจะรู้สึกแย่น่าดูเลยนะคะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
