แล้วก็ได้มีโอกาสไปฝึกตัวเองในหลักสูตรหนึ่ง ที่สอนให้มองเห็นตัวตน และรู้จักแยกแยะ ซึ่งผลที่ได้คือ ความไม่กลัว และ การไม่ปรุงแต่ง ซึ่งเมื่อมีสองตัวนี้ ไม่ว่าใครจะจากไปกี่คน ก็จะไม่รู้สึกในทางลบ แต่ก่อนที่คนรอบข้างจะจากไป ก็ได้ทำทุกสิ่งที่คิดว่าสมควรทำให้กับพวกเขามาตลอด ไม่ว่าจะเป็นบรรพบุรุษ เพื่อน ทำให้เมื่อเวลานั้นมาถึง ไม่เคยมีความเสียใจ มีแต่ความดีใจ ที่คนเหล่านั้นมีเราอยู่ในชีวิต แม้ชีวิตเขาจะสั้น