Hello blockdit♥
ปีใหม่ ชีวิตใหม่จริงหรือ?
จั่วหัวได้แบบทัวร์น่าลงมาก
อาจจะเพราะเมนี่ได้เห็นหลาย ๆ คน
เขียนรีวิวชีวิตในปี 2564 กันเยอะ
จนแอบคิดว่านี่คือ "วัฒนธรรม"?
บางคนก็ตั้งเป้าหมาย
หรือมีสิ่งที่อยากทำมากมาย
ก็บรรจงเขียนกันไป
เมนี่ไม่ได้มีปัญหากับการที่ใครจะเขียนอะไร
แต่สิ่งที่อยากชวนตั้งคำถามก็คือ
นี่คือสิ่งที่เราอยากทำจริงหรือ?
เป้าที่เขียนเราตั้งใจทำแบบนั้นจริงหรือ?
และจากปีที่ผ่านมาเราสนุกกับเป้าหมายนั้น
เราได้สนุกกับการทำมันจริง ๆ ใช่มั้ย
หรือเป็นแค่สิ่งสมมติที่เราเอาไว้อ้างอิงเฉย ๆ
ลองมาขบคิดกันดูมั้ยคะ
Passion Wall
เมนี่ขอตั้งคำถามเป็น 2 ประเด็น
1. ทำไมเราต้องทบทวนชีวิตในปีที่ผ่านมาด้วยล่ะ
2. เราจะทำอะไรใหม่ ๆ ในช่วงปีใหม่เท่านั้นเหรอ
☝จริงหรือที่เราต้องรอจนถึงสิ้นปีจึงจะมานั่งทบทวนตัวเอง ว่าที่ผ่านมาเราได้ทำอะไรสำเร็จหรือผิดพลาดไป หรือหากจะเริ่มอะไรก็ต้องรอปีใหม่อีกรอบ
เมนี่เป็นคนที่เคยนั่งเขียนเป้าหมายแบบนั้นในสมัยวัยรุ่น แต่เมนี่เรียกมันว่า 100 อย่างที่ต้องทำให้ได้ในปีนี้ ซึ่งมันเป็นการรวมทั้งสิ่งเล็กน้อย หรือแม้กระทั่งเรื่องใหญ่ ๆ ไว้ในนั้น
พอสิ้นปีก็มานั่งดูว่าเราทำไปได้กี่ข้อ โดยเฉลี่ยเมนี่พบว่าเราจะทำได้ประมาณครึ่งหนึ่ง ซึ่งถือว่าไม่เลวเลยนะ พอหมดปีก็ทำใหม่แบบนี้เรื่อย ๆ
จดในสิ่งที่เราต้องการทำออกมาให้ชัดเจน
จุดที่มันสนุกก็คือ วันที่เราสามารถทำในสิ่งที่เราเขียนแปะผนังได้เรียบร้อย แถมยังสะใจเวลาเอาปากกาเมจิกมาขีด mission complete นี่แหละ มันฟินยิ่งกว่า
รูปแบบเป้าหมายของเมนี่กว้างมาก เพราะรวมทุกเรื่องมันทำให้เราทดลองทำอะไรมากมายก็จริง แต่สิ่งสำคัญที่ขาดหายไปนั่นคือ
"การโฟกัส"
เช่น เราควรต้องเจาะจงอะไรบางอย่างเพื่อให้เราสามารถมุ่งมั่นกับมันให้มากพอเพื่อให้เห็นการเปลี่ยนแปลง
แต่เมนี่ "ไม่มี" ค่ะ
รู้แค่อยากทำอะไร
แล้ว list ออกมา 100 อย่างเท่านั้น
เลยทำให้เมนี่ไม่เคยต่อยอดอะไรเลย
มีแต่ทำผ่าน ๆ ไป พอมาครบสิ้นปีบางทีบางอย่างก็รู้สึกไม่ได้อยากทำแล้ว เลยไม่เคยทำได้ครบ 100 ข้อสักที
อาจจะเพราะเวลาเปลี่ยน สิ่งแวดล้อมรอบข้างเปลี่ยน หรือสิ่งที่เคยคิดจะทำอาจจะไม่ใช่สิ่งที่สนใจจะทำจริง ๆ ก็ได้
หมั่นกระตุ้นตัวเองเสมอ
เมนี่เลยคิดว่า "การรอให้ถึงสิ้นปี" แล้วค่อยทบทวนตัวเอง บางครั้งก็ "นานเกินไป" สำหรับคนที่พลังงานเยอะแบบเมนี่ค่ะ
เลยมาลองคิดว่า หากเราตั้งเป้าให้เวลาสั้นลง มันอาจจะเร้าใจและสนุกมากขึ้น
เหมือน ๆ กับเวลาเรารอคะแนนสอบว่า ผ่าน หรือ ไม่ผ่าน หากเรามีการสอบย่อยอยู่เป็นระยะ ก่อนจะสอบใหญ่มันจะทำให้เราวางแผนการอ่านหนังสือ ได้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น
เมนี่เลยวางแผนใหม่ มีเป้าที่ไม่ใช่รายปี
แต่เป็นเป้า 1-3 เดือน
เพื่อให้เราได้จดจ่อกับเป้าหมายเสมอ
และเราจะรู้สึกมีกำลังใจกับเป้าหมายในทุก ๆ เดือนที่เราจะเห็นความคืบหน้า โดยที่ไม่เสียเวลากับอะไรที่ไม่จำเป็น
วางแผนเป้าหมายให้เหมาะกับตัวเอง
เท่ากับว่าเราต้องมีการทบทวนตัวเองอยู่เสมอ ในทุกเดือน คล้ายกับเราตั้งเป้าในการทำงานในบริษัท
ที่ในแต่ละปีทุกคนจะมีนโยบายหลักออกมา แล้วแต่ละคนก็ไปคิดแผนงานรายเดือนออกมา
ผลพลอยได้คือ 100 อย่างที่ต้องทำในปีนั้น ๆ ของเมนี่หายไป เพราะถูกลดทอนลงและเทน้ำหนักให้กับสิ่งที่เมนี่ต้องการจะ "โฟกัส"
ซึ่งมันคือนโยบายหลักในปีนั้น
แล้วเมนี่ก็วางแผนการบรรลุเป้าใด ๆ ในแต่ละเดือน โดยคิดเป็นเดือน ๆ ไป ทำไปทบทวนไป
หากมา "ถูกทาง"
เราก็คิดปรับแผนเดือนต่อไปให้พัฒนาขึ้นอีกทันที
หากรู้สึก "ไม่ใช่"
เราก็ดึงออกจากแผนในเดือนถัดไป เพื่อให้เราได้ลองทำอย่างอื่นที่น่าจะเข้าทางมากกว่า
ตอนนี้เมนี่รู้สึกสนุกมากขึ้น กับความสำเร็จที่จะเกิดขึ้นในทุกเดือน แถมยังรวดเร็วทันใจในสไตล์เมนี่อีกด้วย
แล้วเพื่อน ๆ ล่ะคะ ชอบวางแผนแบบไหน เห็นด้วยกับแนวทางนี้มั้ย แชร์และพูดคุยกันค่ะ
🌹 ติดตาม และเป็นกำลังใจให้เมนี่ในทุกช่องทางด้วยนะคะ
Facebook : ManieThing
Youtube : ManieThing
IG : ManieThing
Tiktok : ManieThing
Blogger : ManieThing
E-mail : Maniething@gmail.com
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
