4 ม.ค. 2022 เวลา 00:04 • การศึกษา
#ซ้อมอารมณ์ให้ชิน
ทีนี้เวลาตัด เราก็ต้องซ้อม ต้องค่อยๆ ตัด จะตัดแรงๆ เอาทีเดียวขาดมันไม่ขาดหรอก ต้องพยายามซ้อมอารมณ์ให้ชิน #การตัดรูปให้นึกถึงความตายก่อน
คิดว่าร่างกายไม่ช้ามันก็ตาย ถ้าร่างกายมันตายปราศจากลมหายใจ เราไม่ตายด้วย เราคือจิตใจ หรืออทิสสมานกายนี่มันไม่ยอมตาย
ถ้าอารมณ์ของเราชั่ว เราก็ไปสู่ทุคติ ถ้าอารมณ์ของเราดีก็ไปสู่สุคติ มีสวรรค์เป็นต้น
ถ้าอารมณ์มีความเข้มแข็งพอสมควรก็ไปพรหมโลก ถ้าอารมณ์ใจบริสุทธิ์ผ่องใสเราก็ไปนิพพาน
ทีนี้การไปนิพพานเราจะไปได้ยังไงก็มานึกถึง #พระพาหิยะ ที่พระพุทธเจ้าทรงสอนว่า #จงอย่าสนใจในรูป จะเป็นรูปคน รูปสัตว์ รูปวัตถุต่างๆก็ตาม เราไม่สนใจในมัน
แต่ว่า ถ้ายังมีชีวิตอยู่เราต้องใช้ เราต้องสนใจ เราก็คิดไว้เสมอว่า ต่อไปถ้าเราตายเมื่อไร ขึ้นชื่อว่ารูปทั้งหมด รูปคนก็ดี รูปสัตว์ก็ดี รูปวัตถุก็ดี จะไม่เป็นของเรา เราไม่ต้องการมันอีก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง #ร่างกาย การมีร่างกายคือมีรูปอย่างนี้เราไม่ต้องการ
ถ้าคิดเพียงเท่านี้บรรดาท่านพุทธบริษัท คิดไว้ให้ชิน #อันดับแรกนึกถึงความตายก่อน มันตัวเดียวกันในการที่ไม่ต้องการในรูปกับความตาย นี่ตัวเดียวกัน ถ้าเรานึกถึงว่าเราต้องตายเป็น #สมถภาวนา
ถ้าคิดว่าร่างกายนี้มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา อันนี้เป็น #วิปัสสนาภาวนา ตัวเดียวกัน ในเมื่อเราคิดอย่างนี้นะ เราก็ต้องทำด้วย
#วิธีทำทำยังไงทำแบบง่ายๆ
หัดภาวนาว่า พุทโธ ก็ได้ อิติสุคโตก็ได้ อะไรก็ได้ แต่ตั้งใจไว้โดยเฉพาะ ขณะที่อยู่ที่บ้านนั่งหน้าพระพุทธรูป ตั้งใจกราบพระพุทธรูป คือนึกถึงพระพุทธเจ้าด้วยความเคารพ
ต่อไปก็ตั้งนะโม ตั้งนะโมนี่แสดงถึงการไหว้พระพุทธเจ้าด้วยความเคารพ และก็ตัดสินใจว่า เวลานี้องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านอยู่ที่ไหน นั่นคือ #นิพพาน เราก็ต้องการนิพพานเช่นเดียวกัน
หลังจากนั้นก็นั่งภาวนา กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก การกำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก และคำภาวนานี่เป็นการทรงตัวให้มีการทรงตัว
จิตมีการทรงตัวก็หมายความว่า #จิตมีสติสัมปชัญญะ ต้องฝึกให้มันทรงตัวไว้ไม่อย่างนั้นเวลาจะตายจิตจะไม่คิดถึง มันจะไปยุ่งกับสิ่งอื่น
และเวลาที่สงัดก็ต้องการเฉพาะอย่างเดียว คือหนึ่ง รู้ลมหายใจเข้าออก เวลาหายใจเข้ารู้อยู่หายใจเข้า เวลาหายใจออกรู้อยู่หายใจออก หายใจเข้ายาวหรือสั้น หายใจออกยาวหรือสั้น ก็รู้อยู่ และก็รู้คำภาวนาด้วย ให้อารมณ์มันชิน ทำไปจนชินจนรู้ว่า พอจิตว่างจากอารมณ์อื่นมันก็นึกถึงคำภาวนา และลมหายใจเข้าออกขึ้นมาทันที
อย่างนี้แสดงว่า จิตเริ่มเป็นฌานในอานาปานุสสติกับพุทธานุสสติก็ตาม อะไรก็ได้ เพราะว่าการภาวนาว่าอย่างไรก็ตาม ถ้านึกถึง พระพุทธเจ้าจัดว่าเป็นพุทธานุสสติ #เป็นอันว่าจิตเป็นฌานในอานาปานุสสติกับพุทธานุสสติ
ที่มา : หนังสือคำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่ม ๖๕
หน้า ๑๓๗-๑๓๘. โดยพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) วัดจันทาราม(ท่าซุง) จ.อุทัยธานี.
โฆษณา