“รู้อะไร ไม่เท่ารู้สึกตัว”
หากว่าใครก็ตามที่เริ่มฝึกฝนตัวเอง เริ่มเข้าสู่การปฏิบัติธรรม ฟังธรรมมามาก ๆ แล้ว บางท่านอาจจะมีผู้พาเข้าสู่การปฏิบัติตั้งแต่เล็กแต่น้อย ท่านก็อาจจะนึกไม่ออกแล้วว่า คนที่ไม่เคยได้ยินได้ฟังธรรม เขาใช้ชีวิตกันยังไง
ผู้เขียนเองเป็นคนหนึ่งที่สมัยก่อนนี้ ย้อนไปราว ๆ 7-8 ปีที่แล้ว ในช่วงก่อนอายุ 24-25 ห่างไกลจากสายนี้มาก ๆ ใช้ชีวิตเหมือนคนทั่ว ๆ ไป อย่าว่าจะเข้าวัดเข้าวา ครูบาอาจารย์ชื่อดังในสายการปฏิบัติ ไม่รู้จักเลยสักองค์ ไม่ได้อยู่ในสารบบนี้เลย
หนังสือธรรมะไม่มีแม้แต่เล่มเดียว
ทำให้ไม่แปลกใจสักเท่าไร ที่มีคนบอกว่าคนรุ่นใหม่ไม่ค่อยสนใจธรรมะ จริง ๆ แล้วมันก็เป็นอย่างนี้มาทุกยุคทุกสมัย เพราะมันขึ้นกับหลายปัจจัย และอยู่ที่ว่าเราอยู่ในวงโคจรไหนด้วย
คนที่ยังไม่สนใจในตอนนี้ ไม่ได้หมายความว่าต่อไปจะไม่สนใจ
และที่ไม่สนใจอาจจะเป็นเพราะยังไม่เคยได้ฟังธรรมจริง ๆ จัง ๆ
คนที่เคยฟังจริงจังก็อาจจะไม่สนใจเลยก็ได้
วันนี้มองไปทางไหนก็เห็นแต่สื่อธรรมะเต็มไปหมด แต่เชื่อมั้ยว่า ต่อให้มีสื่ออีกมากมายกว่านี้ คนที่ไม่สนใจ ก็ยังคงไม่สนใจ ยังคงมองไม่เห็นอยู่วันยันค่ำ คล้าย ๆ กับมีอะไรบังตาอยู่
ไม่ว่าเรื่องใด ๆ ก็ตาม ทุกอย่างต้องอาศัยกาล จังหวะเวลา องค์ประกอบหลาย ๆ ปัจจัย ที่พอเหมาะพอดี
เราไม่มีทางรู้เลยว่าสื่อธรรมะนั้นจะไปต้องตาโดนใจใครเมื่อไร ที่ไหน ยังไง นั่นจึงเป็นเหตุว่า ทำไมผู้คนถึงพิมพ์หนังสือแจก สื่อธรรมต่าง ๆ ถูกกระจายเผยแพร่ออกไป ตามช่องทางต่าง ๆ
คนที่ไม่เห็นคุณค่าก็อาจจะไม่เข้าใจ และใช่ท่านนั้นก็ไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายเช่นกัน เพราะยังมีคนที่เขาปรารถนาสิ่งนี้ เห็นคุณค่าของสิ่งนี้ไม่ว่าจะในวันนี้หรือในวันข้างหน้า
ทำไมการให้ธรรมะ จึงชนะการให้ทั้งปวง
เพราะมันสามารถพลิกชีวิตจิตใจของคน ๆ หนึ่ง ให้สามารถใช้ชีวิตได้อย่างอยู่รอดปลอดภัย ในทุกสถานการณ์ ไม่ต้องพบเจอกับความแร้นแค้น ทุกข์ยากเข็นใจ โดยไม่ต้องพึ่งอะไรใครที่ไหนอีก
คล้าย ๆ กับให้ของวิเศษไว้ป้องกันภัย หล่อเลี้ยงชีวิต โดยที่จิตใจไม่เคยต้องร่ำร้องอะไรอีกเลย จึงเป็นสิ่งทรงคุณค่ากว่าสิ่งใด ๆ ทั้งปวง สามารถพึ่งตัวเอง พึ่งธรรมได้ในทุกเรื่อง
เริ่มจากความรู้สึกตัว แล้วจะพบทุกคำตอบของคำถามคาใจ
ภาพที่เอาไว้เตือนใจเสมอมา เพราะทุกวันคือวันพระ ❤️
ส่วนตัวแล้วไม่ค่อยได้ถามคำถามอะไรใครมากนักในระหว่างการปฏิบัติ ไม่ใช่เพราะรู้แล้ว แต่เป็นเพราะไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้จะเริ่มต้นถามอะไรตรงไหน พอสงสัยอันนี้เสร็จก็สงสัยเรื่องอื่นต่อ
มีเรื่องสงสัยเยอะมาก ๆ ฟุ้งกระจัดกระจาย ก็อาศัยคำสอนครูบาอาจารย์คอยเตือนสติ
“สงสัยให้รู้ว่าสงสัย” ซึ่งเป็นอะไรที่หินมาก เพราะก็สงสัยต่อไปอีกว่า เอ๊าทำไมล่ะ สงสัยต้องหาคำตอบไม่ใช่เหรอ ทำไมท่านบอกว่าสงสัยให้รู้ว่าสงสัย แล้วจะได้คำตอบอะไรล่ะ
แต่ก็ไม่รู้ต้องทำยังไง ก็เลย สงสัยก็รู้เท่าทันอาการที่กำลังสงสัย
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
