29 ม.ค. 2022 เวลา 08:03 • นิยาย เรื่องสั้น
EP 14 : ราชปะแตนแทนค่า
แม่จำไม่ได้แล้วล่ะครับ ว่าวันที่ลูกสวมชุด "ราชปะแตน" นั่นคือกิจกรรมเนื่องในวันอะไร แต่ที่แม่ยังพอนึกออก คือ บทสนทนาคร่าว ๆ ระหว่างเราสองคน
"ชุดหลวมไปไหมครับ"
แม่พาลูกไปลองชุดที่ร้านให้เช่าชุดเล็ก ๆ ในตลาด
"ดีแล้วครับ ผมว่ามันสบายๆ หลวมดี เดินคล่องด้วยนะแม่"
ลูกตอบพลางเดินสาวเท้ายาว ๆ เพื่อเช็คการก้าวของตัวเอง
ชุดราชปะแตน
ชุด "ราชปะแตน" เป็นการแต่งกายของชายไทย โดยสวมเสื้อสูทสีขาว คอตั้งสูงมีกระดุมห้าเม็ด โจงกระเบน ถุงเท้าจะยาวจนถึงเข่า และรองเท้าหุ้มส้น
"คุณครูชมผมด้วยครับวันนี้ "
ผมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ในขณะที่ถ่ายทอดคำพูดนั้นของคุณครูให้แม่ฟัง
"ชมว่าอะไรเหรอครับ"
"ใส่ชุดนี้แล้วน่ารักครับ"
ว่าแล้วลูกก็ยิ้มกว้างอย่างพอใจ แน่ละใครจะไม่ชอบหากได้รับคำชม
แม่ก็ไม่อยากจะบอกลูกหรอกนะ ว่าลูกเป็นคนที่ใส่เสื้อผ้าสไตล์ไหนก็ดูดี คงเป็นพรสวรรค์มาแต่ก่อนเก่า เพราะบางคนเสื้อผ้าแพงขนาดไหน ก็ไม่เปล่งประกายด้วยประการทั้งปวง
แทนรักจากแม่
แม่เอง...ไม่ได้เลี้ยงให้ลูกยึดมั่นกับเหล่าแบรนด์เนม ตรงกันข้ามกลับส่งเสริมให้ใช้ชีวิตสมถะ ไม่โอ้อวด
1
เพราะมีคติที่ชอบอย่างหนึ่ง
สูงสุดคืนสู่สามัญ
เมื่อทำตัวให้ชินกับความธรรมดา ชีวิตก็จะไม่รู้สึกลำบาก แม้ต้องเจอสภาวะหนักหนาในชีวิตเพียงใดก็ตาม
2
แต่เมื่อโตขึ้น ลูกสามารถเลือกไลฟ์สไตล์ตัวเองตามที่ใจปรารถนา เหมือนที่เขาว่า เลี้ยงได้แค่ตัว แต่หัวใจเลี้ยงไม่ได้ นั่นก็ส่วนหนึ่งแหละนะ ขึ้นอยู่กับแนวคิดแต่ละคน
ชุดราชปะแตนที่สวมใส่ไปร่วมกิจกรรมโรงเรียนในตอนนั้น จะตัดเย็บด้วยผ้าเนื้อดี สวยงามเพียงใดก็ตาม ถ้าไม้แขวนไม่เหมาะสมกับชุดนั้น คุณค่าก็คงลดลงถนัดตา เพราะไม่มีออร่าในตัวผู้สวมใส่แม้แต่น้อย
1
อยากมีคุณค่า และราคา ไม่ได้วัดจากเครื่องแต่งกายสุดหรู รถแพง หรือเครื่องประดับชิ้นเขื่อง แต่วัดจากการกระทำ และความกตัญญูรู้คุณพ่อแม่ครูอาจารย์เป็นที่ตั้ง
4
เพราะ
ยิ่งให้ ยิ่งได้
ติดตามบทความอื่น ๆ ของรมิดา
ภาพ โดย Asawadroob ตกแต่งด้วย Canva

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา