6 ม.ค. 2022 เวลา 11:34 • สุขภาพ
คุณตา วัย 86ปี อดน้ำ อดอาหาร 20ชั่วโมง และรอ ผ่าตัดอีก6ชั่วโมง
1
ส่วนนี่คือEp.1ค่ะ สำหรับคนที่ยังไม่ได้อ่าน
ในที่สุดก็หาที่มาของเลือดเจอ สายน้ำเกลือที่ข้อมือของคุณตาหลุด เลือดนี้หยดเต็มพื้นเลย ทั้งเตียงนอน เสื้อผ้าเต็มไปด้วยเลือด
DMเห็นตกใจมาก รีบตะโกนเรียกพยาบาล
ไม่นานพยาบาลคนสวยก็มาใส่สายน้ำเกลือให้ใหม่
เรื่องวุ่นๆจบไป สำหรับคืนนี้DMไม่ได้นอน ส่วนคุณตาได้นอนนิดหน่อย
จนกระทั่ง8โมงเช้า มีคุณหมอและนักศึกษาแพทย์ เดินเข้ามาตรวจที่เตียงคุณตา ถามอาการและประเมินอาการ
ประเมินอาการแล้วคุณตาผ่าตัดได้
เวลา 09.00น.
DMก็อยู่เฝ้าที่เตียงของคุณตา จนกระทั่งพยาบาลยื่นเอกสารให้DM ให้ตรวจคัดกรองโควิด
DMจึงต้องทิ้งตาไว้ที่เตียงคนเดียว
และรีบไปตรวจโควิด
ตรวจเสร็จDMก็รีบขึ้นมาที่ตึกผู้ป่วยศัลยกรรมชาย และก็เดินไปที่เตียง17
แต่เตียงนั้น ไม่มีคุณตานอนอยู่
DMจึงถามพยาบาลที่กำลังทำหน้าที่ดูแลผู้ป่วยอยู่
"พี่คะ คุณตาเตียง17 ไปไหนแล้วคะ"DMถาม
"ไปห้องผ่าตัดแล้วค่ะ"พี่พยาบาลตอบ
ฉันจึงใช้เวลาที่คุณตาอยู่ในห้องผ่าตัด รีบกลับบ้านเพื่อไปอาบน้ำ
DMใช้เวลาไม่นานก็มาถึงโรงพยาบาล และก็มารอตาที่ตึกศัลยกรรม
แต่ใจมันกระวนกระวาย เป็นห่วงตา เพราะDMไม่ได้ไปส่งตาเข้าห้องผ่าตัด
DMเลยตัดสินใจเดินหาห้องผ่าตัด ใช้เวลาเดินหาอยู่เกือบชั่วโมง และในที่สุดก็เจอ
DMมาถึงห้องผ่าตัดเวลา 11.38 น.
เวลาผ่านไปไม่นานนัก ประตูห้องผ่าตัดก็เปิด
เจ้าหน้าที่เข็นตาออกมา
นึกในใจ ผ่าตัดเสร็จสักที
DMรีบวิ่งไปที่คุณตาเลยค่ะ แต่ทุกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่คิด คุณตายังไม่ได้ทำการผ่าตัด
เจ้าหน้าที่แจ้งว่า ตอนนี้มีเคสฉุกเฉินด่วน ต้องรีบทำการผ่าตัด เดี่ยวเสร็จจากเคสนี้ จะได้ผ่าเลย
DMรู้สึกไม่ค่อยโอเครเท่าไหร่ แต่ทำอะไรไม่ได้ นอกจากรอ
DMเป็นห่วงตาค่ะ เพราะตาอดอาหารตั้งแต่ 2ทุ่ม จนถึง ตอนเที่ยง คือมันนานมากเลยสำหรับDM
DMนั่งเป็นเพื่อนคุณตาอยู่หน้าห้องผ่าตัดเป็นชั่วโมงๆ
เห็นเจ้าหน้าที่เข็นคนไข้เข้าห้องผ่าตัด คันแล้ว คันเล่า ทั้งผ่าคลอด ทั้งผ่าไส้เลื่อน
DMรู้สึกโมโหในใจ รู้สึกเหมือนถูกลืม
จากเที่ยง เป็นบ่ายโมง ก็ยังไม่ได้ผ่า
บ่าย2ก็ยังไม่ได้ผ่า
จนตาบอกว่า ตาเหนื่อย ตาอยากดื่มน้ำมาก
ตาบอกว่า เลื่อนวันผ่าได้ไหม เพราะตาไม่ไหว รอมานานแล้ว
DMทำได้แค่บอกว่า ให้ตาอดทน และคอยคุยเป็นเพื่อนคุณตา เปิดเพลงให้คุณตาฟัง
มันเป็นการรอแบบไม่มีจุดหมาย รอแบบว่า ไม่รู้จะได้ผ่ากี่โมง
จนDMต้องเคาะเรียกผ่านหน้าต่างกระจกเล็กๆที่หน้าห้องผ่าตัด
DM: พี่คะ ยังอีกนานมั๊ยคะ คุณตารอนานมากแหละ
เจ้าหน้าที่: คับๆๆ ใกล้แล้วครับ รอเด็กออก น่าจะได้ผ่าเลย
ฉันเงียบไม่พูดอะไร
และนึกในใจ เคสคุณตาฉันคงไม่ฉุกเฉินพอสินะ ถึงให้รอนานขนาดนี้
ขณะนั้นใกล้เวลา 15.00 น . DMนั่งไม่ติดค่ะ คอยชะเง้อดูห้องผ่าตัดตลอด
และก็ได้เห็นเหตุการณ์นึงในห้องผ่าตัด
พี่ผู้ชาย ตะโกนบอก เจ้าหน้าที่ผู้หญิง2คน
นี่ๆๆยังเหลืออีกเคสนึง ปากพูดและก็ชี้มาที่คุณตา ผ่านกระจกหน้าต่าง
สิ่งที่DMได้ยินจากพยาบาล "อ้าว ยังอยู่อีกเหรอ"
DMได้ยินประโยคนี่ หงุดหงิดมาก ไม่โอเคร ไม่พอใจมาก แต่ทำได้แค่เก็บอารมณ์ไว้ในใจ
และไม่นานนัก ก็มีเจ้าหน้าที่เข็นรถคุณตาเข้าไปในห้องผ่าตัด
เป็นการรอผ่าตัดที่ยาวนานมาก
DMรออยู่หน้าห้องผ่าตัดคนเดียว เพราะมาคนเดียว
หันไปดูรอบข้างๆ ทุกคนที่มารออยู่จุดนี้ ไม่มีใครมาคนเดียวเลยนะ มีแต่DMแหละ ทำให้เกิดความรู้สึกโดดเดี่ยว😁
DMรอตาออกจากห้องผ่าตัดอยู่4ชั่วโมง
และเหตุการณ์ต่อจากนี้นี่แหละคะ ที่ทำให้DMเครียดมาก
งั้นDMขอยกความเครียดทั้งหมดไว้ในEp.ต่อไปนะงับ
เดี่ยวๆๆอย่าเพิ่งกดออก DMมีผลงานมาฝาก
เป็นภาพวาดDMกับคุณตาค่ะ😁
ขอบคุณทุกคนที่แวะมาอ่านนะคะ😊❤️
❤️DM Art Me❤️
โฆษณา