อะไรที่ไม่เห็นอย่าคิดว่าไม่มี อะไรที่ไม่รู้จริงอย่าเที่ยวมั่นใจ
สมัยเด็กๆ บ้านอยู่ติดชายทะเล ไม่เคยเห็นต้นวาสนามีดอกเลยสักครั้งเดียว แต่เคยได้ยินผู้ใหญ่พูดว่า ถ้าต้นวาสนามีดอกเมื่อไหร่ เจ้าของบ้านจะโชคดี ถึงค่อยรู้ว่า จริงๆ แล้วเป็นต้นไม้ที่มีดอก ถ้าอุณหภูมิเย็นจัดมากพอ ครั้งแรกที่เห็นเป็นบ้านติดชายป่าในจังหวัดชัยภูมิ ส่วนกรุงเทพปีที่อากาศเย็นมากหน่อยก็มีให้เห็นบ้าง เพียงแต่ช่อดอกไม่ค่อยยาว และโรยง่าย และมีอีกหลายต้นที่เป็นลักษณะแบบนี้อย่าง หมากผู้ สนแผง
บางทีชีวิตคนเราก็จะมีอะไรคล้ายๆ แบบนี้เหมือนกัน ครั้งหนึ่งในชีวิตมีโอกาสได้ทำงานกับโรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่ง เป็นลักษณะการจ้างชั่วคราว รายได้ที่ได้ไม่ได้มากมายอะไร แค่พออยู่ได้แบบประหยัดไปในแต่ละเดือนเท่านั้น แต่จะได้รายได้เพิ่มถ้าขยันรับงานนอกเวลาที่เหลือ โดยได้รับความไว้วางใจจากผู้คนที่รู้ว่าทำงานที่นี่
แต่เจ้ากรรมมีเหตุการณ์หนึ่งที่มีคนมาใช้บริการที่รพ.นานจนคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี ไปบอกคนที่เขาอยากจ้างนอกเวลาว่าไม่รับงาน ทำให้ไม่ได้งานไม่ใช่งานนั้นเท่านั้น ตลอดเกือบสิบปีแทบไม่มีคนมาถามหาจ้างงานนอกเวลาเลย เพราะคนเพียงคนเดียวที่คิดแทนตอบแทนทำให้คนที่ได้รับคำตอบและคนอื่นๆ ที่ได้ยินเวลานั้นไม่มาสอบถามเพื่อจ้าง และอาจมีการบอกต่อทำให้โดนตัดโอกาสที่จะได้สร้างเนื้อสร้างตัวไปเยอะพอสมควร ต้องวิ่งแสวงหาเอาเองจากที่อื่นที่ไกลขึ้น เหนื่อยกว่า ยากลำบากกว่าจากเรื่องนี้ก็เหมือนต้นไม้ คนที่มาตอบแทนเราเขารับรู้เพียงบางมุมของเรา ก็เลยคิดว่าไม่มีมุมอื่น
ฉะนั้น ในการใช้ชีวิต เราอย่าได้คิดว่ารู้จักใครดีพอที่จะไปตอบแทนคิดแทนเขา เพราะการกระทำเพียงครั้งเดียวหรือไม่กี่ครั้ง อาจตัดโอกาสหรือทำร้ายเขาทางอ้อมโดยที่ไม่รู้ตัวก็ได้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
