ยาสลบ ทำให้ทุกอย่างเหมือนฝัน คุณตาอาละวาดใส่พยาบาล เพราะคิดว่านั้นคือ ความฝัน
หลังจากคุณตาออกจากห้องผ่าตัด
สิ่งที่DMเห็น คุณตาพยายามจะลุกขึ้นนั่ง
ทั้งที่ตัวเองเพิ่งผ่าตัดเสร็จใหม่ๆ
คุณตาดูหงุดหงิด ดูเหนื่อย ดูเพลีย
DMเห็นคุณตาที่จะพยายามลุกขึ้นนั่งตลอด
DM: ตา อย่าเพิ่งลุกขึ้นนั่ง นอนลงก่อนนะ
ตา: ตาเจ็บที่ท้อง มันนูนขึ้นมาด้วย ตาจะกลับบ้าน
DM: ยังกลับบ้านไม่ได้ นี่เพิ่งผ่าตัดเสร็จเองนะ
เจ้าหน้าที่เข็นเปลเตียง: ลุงนอนลงก่อน เดี่ยวจะพาขึ้นตึกแล้ว
ตาดื้อมาก จะลุกขึ้นลงเปลเตียงตลอด
จนมาถึงแผนกศัลยกรรมชาย เตียง17
พยาบาล: อ้าว หายไปไหนมาทั้งวัน เห็นออกไปผ่าตั้งแต่เช้า
DM: รอผ่าตัดอยู่ที่ตึกนู้นแหละคะ เพราะมีเคสฉุกเฉินกว่าเลยต้องรอ
กลับมาที่คุณตา คุณตาก็จะลุกขึ้นให้ได้ พลางก็พูดว่าเหนื่อย เจ็บท้อง อยากกลับบ้าน
DMยืนอยู่ห่างๆ เพื่อให้เจ้าหน้าที่และพยาบาลเคลื่อนย้ายตาลงเตียงให้เรียบร้อย
ช่วงเวลานี้คือDMเครียดมาก เพราะคุณพูดแต่จะกลับบ้านอย่างเดียว จะดึงสายน้ำเกลือออก จะถอดเสื้อผ้าออก
ตอนนี้คุณตาไม่ให้ความร่วมมือใดๆเลย
ตาคงเพลีย เหนื่อย และเจ็บแผลมาก
มีพยาบาลผู้ช่วยคนนึง จะมาวัดความดันให้คุณตา
คุณตาต้อต้านไม่ให้วัดความดัน
ปากก็พร่ำพูด เหนื่อย ไม่อยากเล่นแล้ว จะกลับบ้าน
DMเห็นสีหน้าอาการรู้เลย ว่าตากำลังจะโมโห ตาดูหงุดหงิดมาก
ความเครียดทุกอย่าง ถาโถมเข้ามาหาDM ในตอนนั้น ทั้งโดดเดี่ยว อดนอน เครียด ซึมเศร้า
คือDMไม่เคยเห็นตาเป็นแบบนี้ ยอมรับเลยว่ารับมือไม่ถูก
จนมีพี่พยาบาลคนนึง มาให้DMไปเอายาด้านล่าง
ก่อนลงไปเอายา DMก็ฝากตาไว้กับผู้ช่วยพยาบาล คนที่วัดความดันให้ตา
"พี่..หนูฝากตาด้วยนะคะ"
"ได้ๆๆ"พี่พยาบาลตอบ แล้วก็หน้า ก้มตาวัดความดันให้ตา
DMเดินออกมาจากแผนกศัลยกรรมชาย กดลิฟต์เพื่อลงไปชั้นล่าง
ระหว่างที่อยู่ในลิฟท์ ความรู้สึกที่มีทั้งหมดในจิตใจ มันถูกปลดปล่อยด้วยน้ำตา
ดีนะ ที่ช่วงเวลานั้นมันไม่ค่อยมีคน เพราะมันค่ำแล้ว
DMไม่สามารถกลั้นน้ำตาไว้ได้ มันไหลออกมาไม่หยุด
แต่ยังดี ที่DMยังมีที่ระบาย บอกเล่าให้คุณป้าได้ฟัง
หลังที่DMรับยาเสร็จ ก็รีบขึ้นตึกไปยังแผนกศัลยกรรมชาย แม้ในใจตอนนั้นจะยังไม่พร้อมรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นเลยก็ตาม
DMเดินเข้ามาในห้องผู้ป่วยรวม บรรยากาศดูเงียบสงบ เพราะพยาบาลเริ่มปิดไฟ เพื่อให้คนไข้เข้านอน
สิ่งที่DMเห็นเมื่อเดินไปที่เตียง17
ตาถูกมัดไว้กับเตียง ทั้งแขนและขา
DMไม่ได้ตกใจกับภาพที่เห็น เพราะพยาบาลคงมีเหตุผลที่ต้องมัดตาไว้กับเตียง
สักพักผู้ช่วยพยาบาลคนเดิมก็เดินมาบอกว่า
"เมื่อกี้ลุงอาละวาดใหญ่ ทั้งเตะ ทั้งต่อยพยาบาล ฤทธิ์เยอะมาก พยาบาล4คนแทบเอาไม่อยู่ เลยต้องมัดลุงไว้ก่อน"
DMเข้าใจพยาบาลค่ะ แต่ในใจของDMมันมีทั้งความสงสารตา ความกลัว ความกังวล เครียดมากมายเหลือเกินในค่ำคืนนั้น
คุณตาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
ระหว่างที่DMกำลังครุ่นคิดอยู่กับตัวเอง
หมอเวร ก็เดินเข้ามาหา ดูได้ชัดว่าภายใต้หน้ากากอนามัยหมอก็คงเครียดเหมือนกัน
หมอ: คุณเคยดื่มเหล้า สูบบุหรี่รึป่าวครับ
DM: ไม่เคยดื่มและไม่เคยสูบเลยค่ะ
หมอ: แล้วก่อนหน้านี้ ลุงเคยมีอาการพูดเพ้อคนเดียวรึป่าวครับ เพราะลุงบอกว่า มีคนจับตัวลุงมา
DM: ไม่มีใครจับมานิคะ ก็มาเปลเตียงปกติ แล้วที่แกมีอาการแบบนี้ เป็นไปได้รึป่าวคะ ว่าแกเจ็บแผลมาก หรือเป็นอาการข้างเคียงหลังผ่าตัด
หมอ: ถ้าหากเจ็บแผลมาก ทางเราก็มีพร้อมให้ตลอด ทั้งแบบกินและแบบฉีด ส่วนอาการข้างเคียงหลังผ่าตัดคงไม่ใช่ครับ
พูดเสร็จหมอก็เดินออกไป พลางหยิบมือถือโทรหาใครสักคน
สักพักหมอก็เดินกลับมาอีกครั้ง เดี่ยวหมอจะเจาะเลือดคุณลุงเพื่อเช็ค(ตรงนี้DMจำไม่ได้แหละว่าตรวจค่าอะไร)และจะให้ยานอนหลับอ่อนๆนะครับ
ระหว่างเฝ้าคุณตา คุณตาก็จะบอกให้DMแก้มัดให้ตลอด ใจนึงก็กลัวคุณตาจะอาละวาด ใจนึงก็สงสาร
DMโดนคุณตาต่อว่า ว่าพาตามาทำบาป ทำไมมาทำแบบนี้กับตา
แล้วตาก็พูดว่า มีกี้มีคนมีจับตามัด แล้วจับตาใส่กรงเหล็ก แล้วก็หัวเราะเยาะตา แล้วก็พูดตัดพ้อในตัวเอง
หลังผ่าตัดคุณหมออนุญาตให้ทานอาหารอ่อนได้แล้ว
DMเห็นว่าตาไม่ทานอะไรเลย จึงบอกตาว่า ตอนนี้หมอให้ทานอาหาร ดื่มน้ำได้แล้วนะ เดี่ยวหลานเอาน้ำให้มาดื่มนะ
ตาส่ายหน้า แล้วพูดว่า หมอบอกว่ายังไม่ให้กินอะไรก่อน
DMก็บอกว่า กินได้แล้วนะ จิบน้ำสักนิดก็ยังดี
ตาก็ส่ายหน้าไม่ยอม บอกแต่จะให้แก้มัดตา
ไม่นานนักพยาบาลเดินมา และยื่นยาแก้ปวดมาให้1เม็ด
DMก็บอกตาว่า พยาบาลให้ยาแก้ปวดมาแล้วนะ
เดี๋ยวหลานป้อน แล้วตากินนะ
"ไม่!!!ตาไม่กิน เดี่ยวมันก็หายเองแหละ"
"มันไม่หายปวดหรอก ถ้าตาไม่ยอมกินยาอ่ะ"
ปกติคุณตาเป็นคนทานยาเก่งมาก เคร่งครัดในการทานยามาก
พอเห็นคุณตาเป็นแบบนี้DMเครียดเลย
สุดท้ายDMต้องเดินไปบอกพยาบาล ว่าขอแก้มัดคุณตา คุณตาอยากกินยาเอง
"ได้ๆๆถ้าลุงสงบแล้วก็แก้มัด แต่ถ้าเอาไม่อยู่ตะโกนเรียกได้เลยนะ"
DMกับมาแก้มัดตา และให้คุณตากินยา
แม้ตาจะไม่อาละวาด แต่ตาก็พูดคนเดียวไม่หยุด
คนไข้คนอื่นหลับกันแล้ว แต่ตาก็ยังคงพูด ตลอดทั้งคืนDMก็ไม่ได้นอน
จนเวลาผ่านไปถึง06.00 . มีนักศึกษาพยาบาล บอกว่า อาการที่คุณตาอาละวาดเมื่อคืน เป็นผลมาจากตัวดมยาสลบตัวนึง ที่ทำให้มีภาวะเหมือนฝัน
คุณตาไม่สามารถจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้เลย และไม่รู้ด้วยว่าตัวเองได้ทำการผ่าตัดไปแล้ว
ตายังคงเข้าใจว่า ยังไม่ได้ผ่าตัด จึงเป็นสาเหตุที่ไม่ยอมกินอะไรเลยหลังผ่าตัดเสร็จ
และทั้งหมดนี้ก็คือเรื่องราวที่เกิดช่วงปีใหม่
ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ส่งมาให้ด้วยนะคะ
และวันนี้ก็มีผลงานมาฝากอีกเหมือนเดิม
แนวมินิมอลงับ
❤️DM Art Me❤️
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
