8 ม.ค. 2022 เวลา 11:40 • นิยาย เรื่องสั้น
แสงแดดที่แรงกล้า (เขียนลง exteen, 20 เม.ย. 2554)
แสงแดดที่แรงกล้าทำให้เขาต้องปลีกตัวไปนั่งหลบความร้อนอยู่ที่ใต้ต้นไม้
วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการทำงานในค่ายอาสาฯแห่งนี้
งานที่ต้องทำยังเหลืออีกไม่มาก แค่ช่วยๆกัน เช้านี้ก็คงจะเสร็จ
เขาไม่คิดเลยว่าคนอย่างเขาจะต้องมาทำงานใช้แรงงาน ตากแดดร้อนๆจนแสบผิวไปหมด
เขาโตขึ้นมาอย่างสบาย มีคนรับใช้ช่วยเหลือตลอด ขนาดไปเรียนยังมีคนขับรถส่วนตัวคอยรับส่ง
ที่เขามาอยู่ที่นี่ได้ ก็เพราะเธอเพียงคนเดียว …
เขาพยายามที่จะสนิทสนมกับเธอ แต่เธอก็มอบให้เพียงแค่ความเป็นเพื่อน
ที่จริงเป็นเพียงแค่เพื่อนที่คณะด้วยซ้ำ นอกห้องเรียนโลกของเขากับเธอแทบจะต่างกันโดยสิ้นเชิง
เขาไม่เข้าใจว่าคนที่ทั้งสวยทั้งเรียนเก่งอย่างเธอ ทำไมถึงชอบทำกิจกรรมเพื่อสังคม
พอรู้ว่าเธอจะมาออกค่ายฯ เขาเลยสมัครมาด้วย เพียงแค่คิดว่าจะมีโอกาสได้อยู่ใกล้กับเธอมากขึ้น
แต่ก็ผิดคาด งานค่ายอาสาฯวุ่นวายเกินกว่าที่เขาคิด
เมื่อวานนี้เขาอยู่ในทีมปรับปรุงสนามเด็กเล่น ต้องทำงานตากแดดทั้งวัน
เขายุ่งอยู่กับงานจนลืมว่ามาค่ายนี้เพราะอยากจะใกล้ชิดกับเธอ
แต่ก็รู้สึกคุ้มค่า เพราะว่าตอนนี้ เด็กๆมาเล่นกันเต็มสนาม ปีนป่าย ส่งเสียงดัง ตะโกนกันโหวกเหวก
ตลกดี ขนาดช่วงนี้ปิดเทอมใหญ่ เด็กหลายคนยังแต่งชุดนักเรียนมาโรงเรียน
เขาอมยิ้มกับเด็กคนหนึ่งที่โดนเพื่อนแกล้ง ตกลงมาก้นจ้ำเบ้า
พอลุกขึ้นได้ก็วิ่งไล่เตะเพื่อน ขณะที่ตัวเองยังคลำก้นตลอดเวลา คืนนี้คงระบมน่าดู
“น้ำเย็นค่ะ” เสียงหวานๆปลุกเขาตื่นจากภวังค์
เธอยืนอยู่ตรงหน้า ยื่นขวดน้ำดื่มให้ เขาพูดอะไรไม่ออกนอกจากขอบคุณ
“เด็กๆตลกดีเนอะ แดดร้อนแค่ไหน ก็ไม่เคยกลัวแดดเลย” เธอเอ่ยขึ้นขณะมองดูเด็กๆ
“เด็กคงรู้ว่า ภายใต้แสงแดดร้อน ยังคงมีความสนุกอยู่เสมอ เหมือนกับที่พวกเรารู้ว่า ภายใต้การทำความดีที่ลำบาก ยังคงมีความสุขอยู่เสมอ” เธอพูดจบแล้วหันกลับมามองหน้าเขา ดวงตาสวยคู่นั้นเป็นประกาย
เขาไม่ทันได้โต้ตอบ เธออมยิ้มเอ่ยประโยคสุดท้ายก่อนเดินจากไป
“คุณนี่เวลาตัวดำๆก็ดูดีเหมือนกันนะ”
เขายกขวดน้ำขึ้นดื่ม หยีตามองท้องฟ้าที่สว่างจ้า แสงแดดลอดใบไม้ลงมา ส่องสว่างไปถึงในใจ
โฆษณา