9 ม.ค. 2022 เวลา 06:04 • ปรัชญา
บทกวี : ความคิดเสี้ยวหนึ่งของอดีตพลทหาร
อึดอัด คับข้อง หัวจิต
โหยชีวิต เสรี อิสระ
ผ่านคืนวัน ขีดกา นั่งนับ
รอวันกลับ หวนชีวิต อิสระชน
สวมเครื่องแบบ สีเขียว เข้มคลั่ก
ท๊อปบูต ดำขลับ ห้าวหาญ
ก้าวเดิน อาจทะนง ทรงชาญ
อาศัย ถิ่นฐาน รั้วสีเขียว
เดือนนึงอิสระมี ได้เพียงสิบ
แล้วจำต้อง กลับไปหยิบ เครื่องมือเครื่องไม้
ปัดกวาดเช็ดถู กองกรมค่าย
ปฏิบัติตามบัญชาเจ้านายหลากหลายคน
นายสิบ นายร้อย นายพัน
นายทั้งนั้น คำสั่ง ใหญ่คับฟ้า
สั่งมาปุ๊ป ต้องทำปั๊ป ตามบัญชา
อย่าชัก!! อย่าช้า!! เดี๋ยวเอ็งโดน
สรรพเพเหระ สรรพสิ่ง
จิปาถะ ซะป๊ะจริง หนอพลทหาร
ซื้อของ ตัดหญ้า กรรมกร ล้างถ้วยจาน
สิ่งซึ่งชายชาติทหาร ล้วนผ่านเผชิญ
1 ปีผ่านผันจนบัดนี้
ถึงวันที่ ปลดประจำการ กรมกองค่าย
ชีวิต เสรี ศิวิไลซ์
ดั่งตื่นฟื้นชีวิตใหม่ คืนกลับมา
บันทึก ณ วันปลดประจำการ
(1 พฤศจิกายน 2561)
โฆษณา