9 ม.ค. 2022 เวลา 14:39 • ปรัชญา
5/8/2021 หมอกสีดำคือความรู้สึก..
ขึ้นชื่อว่าหมอกดำๆใครได้ยินได้เห็นก็คงกลัวจนหัวหดเป็นแน่ แต่ถ้าหมอกดำๆนั่นมันคือความรู้สึกล่ะเราต้องรู้สึกยังไง? เอาจริงๆคิดว่ายังไงคุณก็รู้อยู่แล้วไม่ต้องบอกก็ได้
ความฝันที่เคยสว่างไสว รอยยิ้มที่เคยเปื้อนบนหน้าแต่ตอนนี้กลับเริ่มเลือนลางและกำลังถูกปกคลุมด้วยหมอกสีเข้ม มุมปากที่เคยยกยิ้มก็เริ่มคลายลงความสุขในใจต้องใช้ความพยายามอย่างหนักในการตามหา เหนื่อยเหมือนกันแต่ก็ทำไงได้
คุณจะไม่มีทางเข้าใจความรู้สึกที่แท้จริงของใครซักคนแม้กระทั่งคนที่คุณรักและไว้ใจมากที่สุด ทุกกระบวนการคิดทุกคำพูดที่เปล่งออกมาล้วนมีความรู้สึกแยกย่อยที่แม้แต่ตัวของเราก็คาดไม่ถึงและตามไม่ทัน มันไม่ได้ควบคุมคุณแต่มันแค่ส่งเสียงให้คุณได้ยินว่าแท้จริงแล้วคุณกำลังคิดอะไร
ถนนหนึ่งเส้นมีคนสัญจรไปมาจนนับไม่ได้ บางคนยิ้มอย่างมีความสุข บางคนยิ้มแต่เป็นยิ้มที่ดูเหมือนมีความสุข แต่ความจริงกลับเป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยเงาของคนอื่น เงาของความกดดัน เงาของความสุขที่ตัวเองไม่ใช่เจ้าของ บางคนร้องไห้ บางคนสิ้นหวัง บางคนจบชีวิตบนถนนเส้นนั้น บางคนต้องพยายามดิ้นรนเพื่อเดินทางให้ถึงจุดมุ่งหมาย แต่กลับบางคนยังไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำว่าทำไมตัวเองต้องมาเดินบนถนนเส้นนี้...
เรากำลังทำในสิ่งที่รักจริงๆหรือเปล่าตอบตัวเองให้ได้ เราพยายามควานหาความเข้าใจเห็นใจแต่ก็มีน้อยคนที่พยายามหยิบยื่นสิ่งเหล่านั้นให้คุณ ความทุกข์ภายในอกกำลังคับแน่นและรอวันระเบิด เหตุผลที่ทำไมคุณต้องมาเผชิญกับความรู้สึกแย่ๆแบบนี้ไม่มีใครรู้ บางครั้งมันก็เกิดขึ้นเองเอาจริงๆคุณเองก็ไม่รู้ว่าทำไม ความอ่อนแอมันมีในตัวของเราทุกคนพยายามเข้มแข็งให้ได้หรือบางทียอมแพ้ไปซะแล้วค่อยสู้กันใหม่ เพราะความรู้สึกร้ายๆไม่สามารถผลักให้เราล้มได้ มีแค่เราเท่านั้นที่เดินตามเกมของมัน
โฆษณา