หนูบอบบางนะ
ตอนเราอยู่อินเดีย เราอยู่ระยะสั้นๆ แต่ไป 2 ครั้ง ครั้งแรกไปอินเดียเหนือ ครั้งที่ 2 ไปอินเดียใต้ ครั้งที่ 3 กำลังจะไปแต่ติดสถานการณ์โคิด 19 เลยไม่ได้ไปในวัฒนธรรมอินเดียลูกคือของขวัญจากพระเจ้าโดยเฉพาะลูกชาย ในชั้นเรียนของเรามีเด็กนักเรียนชายและนักเรียนหญิงอย่างละครึ่ง เราไม่เห็นข้อแตกต่างของนักเรียนหญิงและนักเรียนชายเลย นักเรียนหญิงหลายคนอึดและทนมาก วันไหนที่มีกิจกรรมทำความสะอาด สิ่งที่เปลี่ยนไปคือสมัยก่อนนักเรียนชายจะปีนโต๊ะเพื่อไปกวาดหยากไย่ ลากโต๊ะ ยกเก้าอี้ แต่ตอนนี้สิ่งที่เราเห็นคือนักเรียนหญิงลากโต๊ะ ยกเก้าอี้ ปีนบันไดเพื่อเช็ดแอร์ เช็ดกระจก และวันที่โรงเรียนแจกนมโรงเรียนนักเรียนต้องไปช่วยกันยกมาไว้บนห้อง เราก็จะบอกให้นักเรียนชายไปยกปรากฎว่ามีอยู่วันหนึ่งตอนนั้นนักเรียนชายที่ตัวโตไปเล่นฟุตบอลที่สนามยังไม่ขึ้นมาบนห้อง
เราจึงเรียกนักเรียนชายที่อยู่บนห้องให้ไปช่วยกันยกนมโรงเรียนก่อน
เรา: โมก คูณ เทล บอส ไปช่วยกันยกนมที่โรงยิมมาไว้ที่ห้องเร็ว
จากนั้นน้องโมก น้องบอส เดินมาสวมรองเท้า น้องเทลเดินอุ้ยอ้ายมาสวมรองเท้า แต่น้องคูณ อยู่ในห้องไม่ออกมาและบอกเราว่า
น้องคูณ : ครูใช้หนูไปแบกนมได้ไง หนูเป็นกระเทย หนูบอบบางนะ เดี๋ยวเล็บหนูหัก ใช้เบลล์เลยเบลล์มันตัวใหญ่มันแบกได้ทีละ 2 กล่อง (นมกล่องใหญ่จะบรรจุ 48 กล่องเล็ก )
เราอึ้งไปเหมือนโดนหมัด จากนั้นคือ อ๋อค่ะ กำลังคิดว่าจะทำอย่างไรพอดีนักเรียนชายที่เป็นคณะกรรมการห้องมาพอดี
เรา: คณะกรรมการห้องไปยกนมที่โรงยิมนะคะ
คณะกรรมห้องวิ่งปรู๊ดไปยกนมโดยไม่ต้องบอกซ้ำสองเพราะยังไม่อยากเข้าเรียน ไปยกนมดีกว่า ส่วนหนูบอบบางก็นั่งยิ้มสวยๆเรียนในห้อง
หนูบอบบางชอบเต้น ชอบทำอาหาร ชอบเดินแบบ ชอบเปลี่ยนวันที่บนกระดาน ชอบสั่งให้เพื่อนทำโน่นทำนี่ทำนั้นจนบางครั้งเพื่อนรำคาญ
สรุปงานหนักหนูไม่เอางานเบาหนูทำ อยากจะบอกหนูบอบบางว่าถ้าพูดเบาๆ หนูจะสวยสุดนะคะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
