“ปาเจราจริยาโหนติ คุณุตตรานุสาสกา”
เราหลงลืมคนที่เราเคยเรียกว่า "ครู" ไปหรือปล่าว?
เคยไหมที่เราเห็นคนที่เรียนไม่ดีแล้วยังยากจน แถมขี้เกียจขั้นเทพ ความรับผิดชอบไม่ต้องพูดถึง แต่เพียงทำให้ตนเองดีกว่าจุดที่อยู่เดิมก็ยังมองไม่เห็นโอกาสเลย แล้วจะเอาอะไรไปทำให้เกิดประโยชน์ต่อสังคม นอกจากจะสร้างภาระไปวัน ๆ หนักกว่านั้นยังสร้างความลำบากให้คนรอบข้าง ในแบบที่ไม่ละอายต่อการกระทำของตนเองด้วย
คำถามคือ คุณเคยเห็นคนเหล่านี้หรือไม่? และอีกคำถามคือ คน ๆนี้คือตัวเราเองใช่หรือไม่ “ยุคใหม่ฯ” ต้องขอสารภาพตามตรง ปากเสีย ไม่ฟังใคร ไม่เอาใจเขาใส่ใจเรา ขาดความรับผิดชอบ ไม่สนใจสังคม นี่คือสิ่งที่เคยเป็นมาก่อน
คำถามต่อมาก็คือ แล้วเราเคยเห็นผู้ที่มีคุณสมบัติข้างต้น กลายมาเป็นผู้ประสบความสำเร็จในชีวิต กลายมาเป็นต้นแบบของสังคมหรือเป็นผู้สร้างสรรค์สังคมให้น่าอยู่ยิ่งขึ้นไหมครับ
คำตอบคือ มีทั้งคนที่เป็นเช่นนั้นได้และคนที่ไม่เปลี่ยนแปลงใด ๆจากสิ่งที่เคยทำ คนที่ไม่เปลี่ยนแปลงเราคงไม่ไปให้ความสำคัญ เพราะเขายังไม่ให้ความสำคัญตัวเองเลย แต่คนที่เราควรให้ความสำคัญก็คือคนที่สามารถเปลี่ยนแปลงตนเองไปในทางที่ดีขึ้นแม้จะเพียงเล็กน้อยก็ตามที เพราะเขากล้าก้าวข้ามสิ่งที่เขาเผชิญมาได้
คนเหล่านี้สามารถเปลี่ยนแปลงตนเองได้ด้วยตนเองหรือปล่าว ตอบให้เลยก็ได้ว่าไม่มีทางอย่างแน่นอน แม้ว่าเขาเหล่านั้นจะบอกว่ายืนหยัดขึ้นมาด้วยตัวเองก็ตาม แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าในเส้นทางของความสำเร็จของเขาเหล่านั้น มีกลุ่มคน ๆ หนึ่งอยู่ในทุกช่วงชีวิตเขาเสมอ คนกลุ่มนี้เรารู้จักกันในชื่อว่า “ครู”
ที่มา ผู้จัดการออนไลน์
เราเคยเอือมระอากับคนบางคนที่สร้างแต่ความเดือดร้อนไม่สนใจใครหรือไม่ แน่นอนว่าทั้งรำคาญทั้งอยากให้คนกลุ่มนี้หายไปจากชีวิตเราหรืออยากให้หายไปจากโลกใบนี้ด้วยซ้ำ
แต่กลุ่มคนที่ชื่อ “ครู” ต่างมองดูคนกลุ่มนี้ด้วยใจที่เมตตา มองหาสิ่งดี ๆในตัวเขา มองหาสิ่งดี ๆ ที่จะมาเติมเต็มให้เขา ที่ไม่ใช่เพียงความรู้เพียงอย่างเดียว แต่ยังเติมเต็มด้วยความรักความใส่ใจ ความเอื้ออาทรและความเป็นห่วงเป็นใย เฝ้ามองการเติบโตของกลุ่มคนที่เขาเรียกว่า “ลูกศิษย์” อยู่ห่าง ๆ อย่างห่วงๆ แม้ว่าคนที่เขาชื่นชมจะนึกถึงเขาหรือไม่ก็ตาม
ตัวเราเองที่ต้องช่วยขัดเกลาผู้คนเพียงไม่กี่คน หลายครั้งเรายังต้องขอปฏิเสธความรับผิดชอบนั้น หรือจะละทิ้งคนเหล่านั้นไปก็ได้ แต่คนที่ชื่อว่า “ครู” นอกจากเขาจะทำอย่างนั้นไม่ได้แล้ว เขายังเต็มใจที่จะหน้าที่นี้ด้วยความเต็มใจ
ที่มา UMA Silver 925 Thailand
ในระหว่างทางเขาอาจจะต้องเผชิญกับการต่อต้าน การเหยียดหยามความไม่พอใจจากลุ่มลูกศิษย์บางคน บางครั้งอาจจะถูกประนามจากสังคมในสิ่งที่ทำอยู่ก็เป็นได้ เพราะการต่อต้านของคนที่ไม่อยากเปลี่ยนแปลงหรือคนที่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล (ในตอนนั้น) เขาไม่ได้นึกว่าวิธีที่ทำอยู่จะส่งผลกระทบอย่างไรต่อ “ครู” ผู้ที่มุ่งมั่นตั้งใจมาเจียรเหลี่ยมเพชรที่คนอื่นมาองว่าเป็นแค่หินด้อยค่า กลายมาเป็นเพชรเม็ดงานที่ส่งประกาย
ในช่วงชีวิตของ “ยุคใหม่ฯ” ได้มีโอกาสที่ได้เห็นกลุ่มคนที่ชื่อว่า “ครู” ที่ในช่วงชีวิตหนึ่งต้องเกลียด ถูกโกรธ ถูกประณามต้องถูกต่อว่าจากบรรดาลูกศิษย์ แต่เขายังยืนหยัดที่จะเป็นผู้เจียรนัยเหลี่ยมเพชรต่อไป
วันนั้นหัวใจของเขาอาจจะบอบช้ำไปบ้าง แต่เมื่อเห็นลูกศิษย์ได้ดีกันถ้วนหน้าเป็นคนดีของสังคมและของโลกได้ วันนั้นคนที่ชื่อว่า “ครู” จะได้รับน้ำทิพย์ชโลมใจที่มาทำให้หัวใจที่เคยบอบช้ำหลับมาสดใสชดชื่นอีกครั้ง
เรามัวแต่ให้ความสำคัญของสิ่งที่เราได้รับมา ให้ความสำคัญของต่อความสำเร็จของเรา โดยลืมนึกถึงคนกลุ่มนี้อยู่หรือไม่ คนที่ชื่อว่า “ครู”
ที่มา kapook.com เปิดใจ ผอ. ก้มกราบครู ในงานวันไหว้ครูที่โรงเรียนขอนแก่นวิทยายน
จะมีสักกี่อาชีพกันในประเทศนี้ที่คนไทยสามารถยกมือไหว้ได้ด้วยความเต็มใจ และอาชีพนั้นก็คือ “อาชีพครู”
“ยุคใหม่การตลาดของไทย” ขอน้อมรำลึกพระคุณครูด้วยบทความนี้
“ปาเจราจริยาโหนติ คุณุตตรานุสาสกา”
สามารถติดตามข้อมูลแนวคิดทางการตลาดยุคใหม่ได้ที่
Instagram: Modernization Marketing (ยุคใหม่การตลาดของไทย)
Face Book Page: Thailand Modern Marketing
YouTube Channel: Modernization marketing (ยุคใหม่การตลาดของไทย)
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
