20 ม.ค. 2022 เวลา 15:25 • ปรัชญา
พูดตามความเป็นจริง สำหรับผมนะ
มันก็ไม่เสมอไปหรอกครับ
ไม่ว่าจะบวชหรือเป็นฆราวาส
ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ สถานะไหน
หญิงหรือชาย ทอม กระเทย รวย จน ทุกคนสามารถและมีศักยภาพที่จะหลุดพ้นได้ทั้งนั้น
ไม่ใช่แค่ชาวพุทธอย่างเดียวนะครับ
คริสเตียนก็หลุดพ้นได้เช่นกัน
ถ้าบุคคลใดเข้าถึงหัวใจของพระเยซูคริสต์
ที่ถูกตรึงบนไม้กางเขน
มีความรักต่อเพื่อนมนุษย์ทุกคน มีหัวใจบริสุทธิ์
เพื่อใช้เป็นอุบายให้มนุษย์หลุดพ้นจากบาปทั้งปวง
ในแง่ของชาวพุทธก็คือ ทุกคนสามารถหลุดพ้น
เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานได้ ไม่มีเขา ไม่มีเรา
บุคคลที่จะสามารถหลุดพ้นได้
ก็คือคนที่ลงไปในเหวลึก แล้วค่อยๆไต่ขึ้นมา
เมื่อสัมผัสกับทุกข์ทั้งปวง เมื่อน้ำไหลออกตา
เมื่อนั้นแหละจะเห็นความจริงของชีวิต
คำว่าพุทธก็คือ ผู้ที่ตื่นแล้ว
หากยังหลงมัวเมาในพิธีกรรม รูปเคารพ
หลงในลาภยศสรรเสริญ ในชั้นวรรณะ
แม้จะบวชสัก50พรรษา ก็ไม่มีวันหลุดพ้น
ถ้าไม่รักผู้อื่น ไม่มีเมตตา
ไม่ได้รู้ซึ้งถึงความทรมานและแก่นของบาป
ไม่ได้กล้าหาญ และเสียสละในความดีเลย
มนุษย์ก็จะหลงเงาในบาปทั้งปวงไม่มีวันตื่น
เป็นแค่คนที่หลงในตัณหา ในกิเลส
ปากเป็นบุญ แต่ใจเป็นบาป รู้ทุกอย่างแต่ทำไม่ได้เป็นแค่การแสดงหลอกตัวเองไปวันๆเท่านั้น
ไม่ว่าจะบวชหรือเป็นฆราวาส
ไม่ว่าจะเป็นพุทธ เป็นคริสต์ เป็นอิสลาม
หากเข้าไม่ถึงแก่น
ก็จะกลายเป็นแค่ไอ้บ้า หลงโลก ไปวันๆเท่านั้นครับ
โฆษณา