ชัยพลไม่เชื่อในความรัก
ตั้งแต่ยังเด็ก ชัยพลเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกันตลอด แม้ยังไม่ถึงกับลงไม้ลงมือ แต่ก็มากพอที่จะทำให้ชัยพลรู้ว่า พ่อกับแม่ไม่ได้รักกัน
โตขึ้นอีกหน่อย ชัยพลก็โดนเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวเลิกคบ เพราะชัยพลสอบได้คะแนนดีกว่า ทั้งๆที่ชัยพลขอลอกการบ้านเพื่อนคนนี้มาตลอด
เพื่อนคงคิดว่าชัยพลโกงข้อสอบแน่ๆ ไม่อย่างงั้นก็อาจจะไปแอบรู้คำตอบมาแต่ไม่บอกตน
เข้ามหาวิทยาลัย วัยที่คนรอบตัวดูเหมือนจะมีแฟนไปเสียหมด
ชัยพลไม่เคยมี
อาจจะเป็นเพราะวงเหล้าที่ชัยพลมักถูกชวนไป มักเป็นวงน้ำตา ไม่รู้ทำไม เวลามีใครอกหัก มักชวนชัยพลไปดื่มเพื่อลืมเธอ พร้อมบ่นปัญหาสารพัด ข้อเสียอย่างนั้นอย่างนี้ โดยไม่ลืมปิดท้ายว่า ดีแล้ว ไม่มีความรัก ก็ไม่มีทุกข์
พอเริ่มทำงาน การสร้างผลงานและฐานะที่มั่นคงก็เป็นงานหนักเสียจนชัยพลไม่ได้สังเกตุตัวเองหรือคนรอบข้างเลย ความรักในรูปแบบต่างๆ เป็นเพียงเรื่องราวไกลตัว
เวลาล่วงเลยไปหลายปี ซองจดหมายสีอ่อนก็เริ่มถูกส่งมาถึงมือชัยพล
ทีละคนๆ เพื่อนๆที่รู้จักกันต่างก็เริ่มหาคำเรียกขานใหม่ๆมาเพิ่มให้กับตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นสามีหรือว่าพ่อ
ส่วนชัยพลก็เรียนรู้ว่าตนเองกำลังจะมีสรรพนามใหม่ มีทั้งลุง มีทั้งน้า มีทั้งอา อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
หลายปีแห่งความพยายามและดิ้นรนเพื่อพิสูจน์ตัวเองเพื่อให้อยู่ในมาตรฐานของสังคมก็ค่อยๆผ่านไป หลากหลายเรื่องราวเกิดขึ้นและจบลง
มีงานเลี้ยงสังสรรค์แสดงความยินดี มีงานเล็กๆที่นัดเฉพาะคนสนิทเพื่อนถามไถ่ความเป็นไป มีห้วงเวลาที่มีเพียงคนหนึ่งพูดด้วยน้ำตา อีกคนหนึ่งฟังด้วยความเห็นใจ มีล้มลง มีลุกขึ้น จนมาถึงการล้มที่ไม่อาจจะลุกขึ้นมาได้อีกเลย
ในงานศพของคุณแม่ของปิยะ ชัยพลนั่งอยู่ด้านซ้ายของปิยะ ด้านขวาของปิยะเป็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งซึ่งเป็นลูกของปิยะ
ปิยะเลิกกับภรรยาตั้งแต่ห้าปีแรกที่แต่งงานกัน เมื่อสามปีก่อนคุณพ่อของปิยะเสียไปจากโรคร้าย ลูกชายคนเดียวพึ่งบินกลับมาจากอเมริกาเพื่อมาร่วมงานศพคุณย่า จากนั้นก็จะกลับไปอยู่อเมริกาตามเดิม
ช่วงนี้ปิยะจึงมาเกาะติดกับชัยพลผู้ที่รู้จักกันมานานกว่า 40 ปีเป็นพิเศษ
หลังงานจบ ปิยะชวนชัยพลไปนั่งดื่มต่อ
ปิยะเอ่ยชัยพลว่า ตั้งแต่รู้จักกับชัยพลมา ไม่เคยเห็นชัยพลมีแฟนเลย ไม่อยากมีหรือว่าอย่างไรกันแน่
ชัยพลตอบว่า ความรักเป็นสิ่งที่ทำให้เข้ารู้สึกไม่ปลอดภัย เขาจึงไม่คิดจะมีความรัก
ปิยะถามว่า ไม่ปลอดภัยอย่างไร
ชัยพลตอบว่า เพราะเราไม่รู้เลยว่า เราจะเสียมันไปเมื่อไหร่ และเมื่อไหร่ที่เราเสียมันไป เราก็ไม่อาจเรียกมันกลับมาได้อีกเลย
ปิยะเงียบ
ชัยพลเงียบ
ปิยะบอกว่าชัยพลมีความรักมาตลอด แต่ไม่รู้ว่ารัก
ชัยพลมองหน้าปิยะอย่างสงสัย
ปิยะบอกว่าชัยพลรักตัวเอง ชัยพลรักชัยพลมากจนไม่อาจทนได้ถ้าชัยพลจะเห็นชัยพลเจ็บปวด
ชัยพลเงียบ
ปิยะยกแก้วขึ้นดื่ม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
