มงโกลที่เคยเรืองอำนาจปกครองดินแดนกว้างใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์โลกแต่จุดเด่นของพวกมองโกลคือเป็นกองทัพม้าที่เคลื่อนที่ได้เร็ว รบเก่งและแข็งแกร่งกว่าคู่แข่งอื่น ๆ ในยุคนั้น นอกนั้นไม่มีอะไรสำคัญนัก ศิลป วิทยาการความเจริญและอารยธรรมด้านอื่น ๆ อยู่ในระดับต่ำกว่าดินแดนที่เขาบุกไปยึดครองมาก ไม่ว่าจะเป็นจีน เปอร์เซีย ตุรกี
การเป็นผู้ปกครองอาณาจักรต่าง ๆ นั่นก็เป็นเพียงช่วงสั้น ๆ หลังจากหมดยุคเจงกิสข่าน อาณาจักรที่กว้างใหญ่ไพศาลเริ่มแตกแยกเป็นส่วน ๆ ในรัสเซีย ในยุโรปตะวันออกล้วนถูกตีโต้ ขับไล่จากผู้ปกครองท้องถิ่นที่เรืองอำนาจขึ้นมาต่อสู้ ในเอเชียกลางถูกแทนที่โดยมหาอำนาจใหม่คือพวกออตโตมันเตอร์กที่อยู่รอดได้นานกว่าการปกครองของมงโกลมาก พวกที่ตกค้างอยู่ในทุ่งหญ้าสเตปป์แถบตอนบนของเอเชียก็เหลือแค่กลุ่มเล็ก ๆ หลังจากที่ถูกพิชิตโดยทหารรับจ้างคอสแซ็กของจักรวรรดิรัสเซียซึ่งเป็นผู้ปกครองดินแดนแถบนั้นมาจนปัจจุบัน
ในจีนทายาทของเจงกิสข่านคือกุบไลข่านได้รับเลือกให้เป็นศูนย์กลางการปกครองของอาณาจักรมงโกลทั้งหมดก็หมดอำนาจลงอย่างสิ้นเชิงในช่วงแค่ 2-3 ช่วงอายุคน ผู้นำจีนคนสำคัญคือจูหยวนจางก่อกบฏรบชนะปราบปรามพวกมงโกลได้อย่างราบคาบตั้งราชวงศ์หมิงที่เกรียงไกรขึ้นมาปกครองดินแดนจีนแทน พวกมงโกลที่เหลือเล็กน้อยต้องหนีกลับขึ้นเหนือออกนอกกำแพงใหญ่กลับดินแดนดั้งเดิมในมองโกเลีย
หลังจากนั้นดินแดนมองโกเลียทั้งหมดก็ผลัดกันอยู่ใต้อำนาจของจักรวรรดิจีนและรัสเซีย โดยเฉพาะจีนที่นอกจากปกครองแล้วยังพยายามกลืนชาติเผ่าพันธุ์มงโกลโดยส่งผู้อพยพชาวจีนขึ้นไปตั้งรกรากทางเหนือระลอกแล้วระลอกเล่า
อาณาจักรยิ่งใหญ่สุดท้ายของมงโกลในแถบเอเชียกลาง Timurid Empire ที่ศูนย์กลางอยู่ที่ Sarmarkand อุซเบนิสถานปัจจุบันเมื่อสิ้นสุดการปกครองของผู้ปกครองที่เป็นมงโกล คนที่อาศัยอยู่แถบนี้ก็ไม่ได้คิดว่าตนเองเป็นมงโกลแต่อย่างใด ความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นทุกที่ในเอเชียกลางและแถบรัสเซียที่มงโกลเคยปกครองไม่ว่าจะเป็น คาซัคสถาน เตอร์กเมนิสถาน ทาจิสถาน หลังจากดินแดนที่มงโกลเคยปกครองเปลี่ยนผู้ปกครองใหม่
ส่วนที่ยังถือว่าตนเองเป็นมงโกลจึงมีเพียงมองโกเลียที่อยู่ใต้อำนาจการปกครองของจีน กับประเทศมองโกเลียที่เป็นประเทศอิสระในปัจจุบันเท่านั้น
มองโกเลียส่วนที่จีนปกครองพวกเขาต้องการเป็นอิสระเคยก่อกบฏหลายครั้ง แต่ทุกครั้งเมื่อจีนสงบพอก็ปราบปรามกลับมาปกครองเช่นเดิม แม้มองโกเลียส่วนที่เป็นประเทศอิสระที่ยังคงเป็นอิสรภาพอยู่ได้เพราะการคุ้มครองจากรัสเซียเป็นสำคัญ จีนยังคงคิดว่านี่คือส่วนหนึ่งของประเทศจีนโดยการอ้างประวัติศาสตรที่จีนเคยปกครองดินแดนส่วนนี้ในบางยุค
ถ้าจีนปล่อยให้มองโกเลียที่ยึดครองอยู่ให้เป็นอิสระ พวกเขาอาจกลับมารวมกับประเทศมองโกเลียปัจจุบัน ถ้าเป็นแบบนั้นพื้นที่จะกว้างใหญ่ไพศาลแต่มองโกลยุคปัจจุบันจะยังเป็นเพียงประเทศที่มีระดับการพัฒนาทุกด้านในระดับต่ำ ห่างไกลจากประเทศที่เจริญแล้วมากมาย ไม่มีพลังทั้งทางด้านเศรษฐกิจและการทหารไม่มีทางกลับมาเหมือนครั้งพวกเขาเคยเป็นผู้ปกครองแผ่นดินที่กว้างใหญ่ยิ่งกว่าอาณาจักรใด ๆ ในประวัติศาสตร์โลกอีก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
