พระพุทธทาสภิกขุเคยกล่าวถึงนิทานชุด 24 กตัญญู ไว้ว่า “นิทานมีไว้สร้างแรงบันดาลใจ การคิดว่ามันจะเป็นจริงหรือเป็นเรื่องเหลือเชื่อนั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญ…. ถ้ามนุษย์เราหมกมุ่นกับความกตัญญูกตเวทีย่อมมีแต่ทางดีห่างไกลทางผลร้ายทางเสีย”
นิทาน 24 กตัญญู "กัดนิ้วเรียกบุตร"
สมัยราชวงศ์โจว เจิงเซินเป็นศิษย์อยู่ในสำนักขงจื๊อ เจิงเซินเป็นผู้มีความกตัญญูต่อผู้บังเกิดเกล้ายิ่งนัก วันหนึ่งขณะที่เขากำลังตัดฟืนอยู่ในป่ามีแขกคนหนึ่งมาเยือนที่บ้าน เนื่องจากเจิงเซินไม่อยู่ อีกทั้งไม่มีเงินจะซื้ออาหารมาต้อนรับแขกตามธรรมเนียม มารดาร้อนใจที่รอแล้วรอเล่าบุตรก็ยังไม่กลับมา ที่สุดนางเกิดความคิดขึ้นว่าสายเลือดของมารดากับลูกนั้นมีความสัมพันธ์ต่อกัน จึงใช้ฟันกัดนิ้วของตนเองจนแตก ในบัดดลนั้นเองเจิงเซินซึ่งกำลังตัดฟืนอยู่ในป่าก็เกิดความรู้สึกเจ็บเสียวในอกขึ้นมาโดยฉับพลัน ทำให้เขาสังหรณ์ใจว่า ทางบ้านคงเกิดเหตุอะไรขึ้น จึงรีบแบกฟืนกลับบ้านทันที
