ชาดอกกาแฟ..
แดดสายไม่ร้อน แสงรำไรจากเงาแดดค่อยๆละเลียดเข้ามาในสวน นกที่ไม่ได้เลี้ยงร้องทักเหมือนจะรู้ว่ามีใครบางคนกำลังละเมียดละไมกับกลิ่นหอมของดอกสีขาวตรงหน้า
เดือนแห่งความรักทักทายเราด้วยสายฝนที่พลัดหลงมาให้หัวใจชุ่มชื้น
หลังสายฝนโปรยของเมื่อวาน ผมตั้งใจออกไปเดินย่ำในสวน เพื่อเยียวยาความป่วยไข้และแผลลึกที่กัดกินเราในรอบหลายเดือนที่ผ่านมา
รักเท่านั้นที่พอจะเยียวยาเราและรักษาเราให้หาย เวลาเป็นเพียงเครื่องมือในการเดินทางให้เราค่อยบรรเทา
มืดสุดแล้วย่อมจะพบเจอยามเช้าอย่างแน่นอน ใครสักคนเคยบอกกล่าวให้กำลังใจ
ดอกสีขาวของสายพันธ์โรบัสต้า กาแฟที่เพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งให้ไว้เกือบ100 ต้น เมื่อสักสองสามปีก่อน
มาปีสองปีนี้เราเริ่มเห็นดอกสีขาวบานทักทายผีเสื้อไพรและนกเถื่อนบางตัวที่อาศัยอยู่ในสวนแห่งนี้
ก่อนจะได้เวลาเก็บเมล็ดพันธ์รุ่นแรกเพื่อบดเป็นน้ำสีเข้มคาเฟอีน
ใครอีกสักคนคอมเม้นท์ในโลกเสมือนจริงให้เราลองเก็บดอกสีขาวที่กำลังจะปลดดอกเพื่อเปลี่ยนไปเป็นเมล็ดนั้น
ผ่านสายอุ่นแดดจนเกือบจะร้อนจัด เราเดินทางเงียบๆคนเดียวค่อยๆเก็บดอกกาแฟที่ละต้น
จำนวนไม่มากพอที่จะส่งต่อความรู้สึกดีๆให้กับมวลมิตรที่ชื่นชอบกลิ่นหอมของดอกไม้ป่าชนิดนี้
เลือกเก็บไว้ในรวงรักของตัวเองเพื่อชงดื่มความรู้สึกในแต่ละวัน หลังถ้วยกาแฟเพื่อล้างคอ
รสชาติหอมอย่างเดียวก้ไม่น่าจะใช่ ยังคงอุดมไปด้วยตัวยาที่ให้ความอิ่มเอมใจ
ไว้จะมาเล่าอีกตอน...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
