สมัยนั้นยัง เรียน ม.ปลาย มีเรื่องกะวัยรุ่นแถวโรงเรียน ตอนกลางวันอยู่ในโรงเรียนมันก็ไม่กล้าตามมาราวี ก็จะดักรอ ระหว่างกลับบ้าน
เย็นวันนั้นเลิกเรียน ก็กะว่าจะรีบกลับบ้านเลย กลัวเจอโจทย์เก่า พอออกมาประตูหน้าโรงเรียนเท่านั้นแหละ แม่งเอ้ย...รอกันพร้อมหน้าเลย....ไอ้สัส ผมมองเห็นรถเมล์จอดอยู่รอเด็กนักเรียน
เอาไงดีวะ...พวกมันยังไม่เห็น รถเมล์ก็ตะโกนเรียกเด็กให้เร็วๆ รถจะออกแล้ว ถ้าจะรอคันใหม่ก็อีกครึ่ง ชม. ยิ่งค่ำ ผมยิ่งเสียเปรียบ
ผมตัดสินใจตายเป็นตาย ขณะที่รถเมล์กำลังเคลื่อนที่ วิ่งอย่างไม่คิดชีวิต ไปขึ้นรถเมล์ เสียงฝีเท้าไล่หลังมาเกือบ 20 คู่ ผมวิ่งเร็วที่สุดในชีวิต อย่างชนิดที่ ยูเซนโบลต์ เห็นแล้วต้องอ้าปากค้าง กระโดด เกาะรถเมล์ได้ทัน แบบเฉียดฉิว
ผมหันกลับไปมองกลุ่มวัยรุ่นที่วิ่งตามหลังมา พร้อมตะโกน อย่างผู้มีชัย ไอ้ลูกหมาเอ้ย มึงตามกูไม่ทันหรอก เสียงพวกมันตะโกนตอบกลับมาเหมือนแย่งกันพูด....โฮ่ง.....รอดไปอีกวัน
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
