7 ก.พ. 2022 เวลา 19:04 • ปรัชญา
ไม่อยากตอบว่าแพ้เสมอไป แต่จะตอบว่าแพ้เป็นส่วนใหญ่ละกันครับ
ไม้จิ้มฟัน จะไปงัดกับท่อนซุง คงไม่ไหวครับ มันคือความจริงครับ
แต่ถ้าเอากิ่งไม้มาพันรวมกันมากๆแล้วลองงัดดูอีกที ก็น่าจะพอต่อกรได้ครับ แต่สิ่งนี้ก็แค่ทฤษฎีที่ผมเอามาพูดเท่านั้นครับ
เคสของคุณคือ งัดกัน 1-1 ผู้อ่อนแอและไร้อำนาจย่อมแพ้เป็นเรื่องปกติ
แต่ทฤษฎีที่ผมพูดถึงมันก็เกิดขึ้นจริงในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา เมื่อผู้มีอำนาจปกครองคนอย่างไม่เป็นธรรม ประชาชนทั้งหมดก็ร่วมกันขับไล่ สุดท้ายก็แค่เปลี่ยนผู้มีอำนาจเรื่อยมา ถ้าเจอคนไม่ดีอีกก็วนแบบนี้ใหม่เหมือนเดิม
ผมก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรนอกจากให้ทำใจ บางคนใหญ่คับฟ้า โดนถล่มเป็นผุยผงจากผู้มีอำนาจฝ่ายตรงข้าม คนที่สูญเสียจะยิ่งใหญ่แค่ไหนก็ตายเปล่าเรียกร้องอะไรไม่ได้เช่นกันครับ
เรื่องทั้งหมดก็คล้ายๆเพลง ทฤษฎีจ่าฝูงของ คุณป้าง นครินทร์ อ่าครับ ผมฟังแล้วก็ปลงชีวิตครับ งานล่าสุดที่ผมทำได้ 2 เดือน ก็โดนหัวหน้าเข้าใจผิดแล้วไม่ชอบเรา (ถึงเขาจะไม่พูดตรงๆแต่เรารู้สึกได้) ผมก็คอตกขอลาออกเสียเองครับ จะให้ไปร้องเรียนฟ้อง HR หรือต่อสู้ไปก็เท่านั้นครับ
ผมเลยคิดซะว่าขอใช้ชีวิตที่เหลือทำความดีและอยู่ดูโลกนี้ต่อไปดีกว่าครับ
แต่เคสของคุณอย่างน้อยก็ใช้สิทธิของตนต่อสู้อย่างเต็มที่แล้วก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลยครับ
จะให้ผมพูดว่าเวรกรรมมีจริง คนไม่มีดีก็ต้องได้รับผลของบาปที่ทำก็พูดได้ไม่เต็มปาก เพราะคนไม่ดีเต็มเมืองแถมได้ดิบได้ดี
พิมพ์ยาวเกินไปละผม
"ปล่อยวาง" ครับ
โฆษณา