แด่วัยเยาว์ของเราที่ผ่านพ้น (2 เล่มจบ)
ซินอี๋อู้ เขียน
เรื่องราวของหนุ่มสาวที่เคยเป็นวัยรุ่น รักแรก แก๊งเพื่อน การสอบเข้า การแข่งขัน ตามหาเป้าหมายในชีวิตอย่างบ้าบิ่น ทุ่มเทกับอะไรสักอย่างหมดใจ มีอารมณ์มุทะลุ กล้าหาญสุดลิ่มทิ่มประตู ในวัยที่ไม่เกรงกลัวแม้ความตาย
ปกหนังสือ 2 เล่มจบ
✍️‘เธอเกิดมา ได้รัก ได้พยายาม สมหวังนับเป็นโชค ไม่สมหวังนับเป็นชะตา
‘แน่นอนว่า พวกเราตอนเป็นวัยรุ่นมีหรือจะเชื่อว่า จะมีโชคชะตาบางอย่างที่ไม่มีวันเป็นของเรา’
เราทุกคนที่พ้นเลขสามมาแล้ว ย่อมรู้จักความคุกรุ่นเช่นนี้ เจิ้งเวย เจ้าของฉายา ‘ยัยหนูน้อยแก้มใส’ ก็เช่นกัน
เจิ้งเวย หลงรัก หลินจิ้ง พี่ชายข้างบ้าน แต่แล้วเมื่อเธอสอบติดมหาวิทยาลัยในเมืองเดียวกับเขา กลับพบว่าหลินจิ้งเดินทางไปเรียนต่อต่างประเทศโดยไม่บอกกล่าว ขณะเดียวกัน พ่อแม่ของเจิ้งเวยก็หย่าขาดจากกัน คนที่มองโลกในแง่ดีของเธอ ต้องเจอกับความโหดร้ายของการเติบใหญ่เป็นครั้งแรก
หลินจิ้งจากไป เจิ้งเวยใช้ชีวิตนักศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัยกับกลุ่มเพื่อนหกสาว ซึ่งต่างก็มีวิถีชีวิตเป็นของตัวเอง สุขเศร้าเฮฮาอิจฉาหมั่นไส้และกอดคอร้องไห้ไปด้วยกัน
เจิ้งเวยตกหลุมรัก เฉินเซี่ยวเจิ้ง รุ่นพี่ร่วมคณะด้วยเหตุบังเอิญ รักครั้งนี้เธอกล้าได้กล้าเสีย ทุ่มหมดหน้าตัก ด้วยความหวังสุดใจว่าจะครองคู่อยู่ด้วยกันชั่วชีวิต
เจิ้งเวยเข้าใจว่านั่นคือแสงจันทร์ที่สว่างที่สุดในชีวิตเธอ ทว่าแสงจันทร์จะสว่างขนาดไหน ก็ไร้ซึ่งไออุ่น
บททดสอบแห่งการผันผ่านวัยเยาว์มาเยือนเจิ้งเวยอีกครั้ง
✍️’สุดท้ายวัยเยาว์ก็ต้องเสื่อมสลายไป กาลเวลายุติธรรมกับทุกคน ไม่ว่าใครก็สดใหม่อยู่แค่ไม่กี่ปี ไม่ว่าใครก็ไม่อาจปล่อยให้เสียเปล่า’
ก็เหมือนกับบ้านเกิดที่มีเพื่อคิดถึง วัยเยาว์ก็มีเพื่อหวนนึก ตอนที่เรายังมีมัน มีเพียงถลุงใช้ไม่มีเหลือ พอมองย้อนกลับไป ทุกอย่างถึงมีความหมายขึ้นมา
กาลเวลาลับเหลี่ยมคมเพิ่มขึ้นในชีวิตเจิ้งเวย เมื่อเธอก้าวเข้าสู่โลกการทำงานของผู้ใหญ่ ความสดใสเบิกบานที่เคยมีถูกแทนที่ด้วยการเก็บงำความคิด ตรองก่อนลงมือกระทำ ดังนั้น การพบเจอรักแรกและรักที่เคยคิดว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายอย่าง หลินจิ้ง และ เฉินเซี่ยวเจิ้ง อีกครั้ง จึงนำพาการตัดสินใจที่ไม่เหมือนเดิม
ความสัมพันธ์ของบรรดาเพื่อนสาวของเจิ้งเวยก็มีจุดพลิกผันมากมาย เมื่อคนเราเติบใหญ่ ทางแยกข้างหน้าอาจไม่ได้มีแค่หนึ่งหรือสองเท่านั้น
เจิ้งเวยเป็นนางเอกที่ชวนลำไยตั้งแต่ต้นจนจบ🤣พฤติกรรมบ้าบิ่นแปลกๆ ยอมรับว่าเมื่อย้อนกลับไปในวัยเยาว์ของตนเอง เราก็เคยมีช่วงเวลางี่เง่าแบบนั้น ประสบการณ์ที่สั่งสมจะค่อยๆ ขัดเกลาแง่ไม่งาม ถึงมันอาจจะยังแฝงอยู่บ้าง แต่ความเป็นผู้ใหญ่จะสอนให้เรายับยั้งชั่งใจ เจิ้งเวยและตัวละครอื่นๆ ก็เฉกกัน
ตลอดเรื่องนางยังคงรวนเร ‘ถ้าหาก’ เลือกแบบนั้น ชีวิตจะเป็นยังไงนะ คำถามแบบนี้เชื่อว่าทุกคนเคยมี แต่ชีวิตคนเราไม่มีคำว่า ‘ถ้าหาก’
ตอนที่หลินจิ้งปรากฎตัวอีกครั้ง เขามีบุคลิกที่คนอ่านอย่างเราไม่ค่อยประทับใจนัก แต่ตอนพิเศษท้ายเล่มแนะนำส่วนลึกในหัวใจเขาให้เราได้สัมผัสเพิ่มเติม เลยเอ็นดูเพิ่มอีกนิด😊
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
