เราคิดว่าเราโชคดีมาก ที่เกิดมาทั้งพ่อและแม่ไม่นิยมการเล่นหวยรวยเบอร์ เรายังจำได้ว่า สมัยเรียนชั้นประถม เราชวนเพื่อนมาล้อมวงเล่นการ์ดวัดพลังดราก้อนบอลที่บ้าน แม่ด่าพวกเรากระเจิง เราอายเพื่อนมาก แม่เราพูดว่า อย่าให้เห็นอีกเด็ดขาด! เรากับเพื่อนต่างก็งงเป็นไก่ตาแตก! แม่เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า! เราไม่ได้เล่นการพนัน! แต่ก็นั่นแหละ เราก็ต้องยอมตามคำสั่งแม่ ที่สำคัญแม่สั่งให้เอาการ์ดไปทิ้งเดี๋ยวนี้! เราเดินเอาไปทิ้งให้แม่เห็น...ทั้งน้ำตา!
เราสารภาพว่าเราเล่นหวยใต้ดินไม่เป็น แต่เราเคยซื้อหวยรัฐบาลเพียงเพราะช่วยอุดหนุนคนพิการ หรือไม่ก็อุดหนุนคนขายที่เป็นผู้หญิงสูงวัย เราซื้อและสะสมสลากออมสิน สลากธกส. เพราะเราชอบไอเดียต้นเรื่อง มันเกิดขึ้นจากการที่ทั้งสองธ.รัฐ ซึ่งต้องคลุกคลีกับคนไทยรากหญ้ามากกว่าธ.อื่นๆ ได้เฝ้าสังเกตพฤติกรรมคลั่งไคล้การเล่นหวยรวยเบอร์ จึงพัฒนาผลิตภัณฑ์นี้ขึ้นมาเพื่อตอบสนองพฤติกรรมคนกลุ่มนี้ และทำให้สามารถสร้างกระแสเงินสดให้กับธ.อย่างมาก
อาอี๊เราคนหนึ่งแกชอบเล่นหวยมาก และแปลกที่แกมีสไตล์การตีเลขแบบนั่งคำนวณคณิตศาสตร์บนกระดาษกันเลย แกเป็นคนเรียนน้อย แต่แรื่องบวกลบคูณหาร บางครั้งเรายังตามแกไม่ทัน และแกก็ดันถูกหวยบ่อยมาก แต่ท้ายที่สุดแกเลิกเล่น หันมาเป็นเจ้ามือหวยแทน เราถามแกว่าทำไมถึงเลิกเล่น แกตอบว่า "เจ้ามือกินเรียบ ก็เลยหันมาเป็นเจ้ามือดีกว่าไง" แกสอนเราว่า อย่าไปดูแคลนคนเล่นหวยเลย เล่นหวยมันสนุกตรงที่ได้ลุ้น ได้พูดได้คุยกับคนคอเดียวกัน ก็แค่นั้นแหละ แม้ที่ผ่านมาจะได้บ้าง แต่ก็เสียไปมากกว่า
เราจึงคิดว่า บางทีการเล่นหวย อาจจะเป็นความสุขใจเล็กๆ ของพ่อแม่คุณก็ได้ค่ะ ถ้าเงินที่เสียไปมันไม่ได้มากจนเกินขอบเขต เราก็คิดว่าปล่อยแกเถอะค่ะ ดีกว่าแกเอาเงินไปซื้อเหล้าสุราทานประจำ แต่ถ้าแกเล่นมากจนเกินขอบเขต คุณอาจต้องแสดงบทบาทดราม่าเรียกน้ำตา หรือพาไปหาพระสงฆ์องค์เจ้า ที่พวกเขานับถือ เพื่อให้สั่งสอนพวกเขาแทนคุณค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
