ตอนที่โควิดมารอบแรก ผมยังจำได้ บรรยากาศรอบตัวค่อยๆ เงียบลง และหยุดนิ่งไปพักหนึ่ง ผู้ติดเชื้อคนสำคัญนั่งรถทัวร์จากกรุงเทพมาลงที่นครศรีธรรมราช จำเพาะเจาะจงว่าที่อำเภอท่าศาลา เขาเป็นผู้ติดเชื้อรายแรกของภาคใต้ ป้องกันควาผิดพลาดของข้อมูล ลดระดับให้เป็นผู้ติดเชื้อรายแรกของนครศรีธรรมราชก็แล้วกัน ตอนนั้นแหละ เหมือนอุกกาบาตเดินทางเข้าวงโคจรโลก ผ่านชั้นบรรยากาศมาแล้ว การกักตัวรอบแรกเกิดขึ้น ทุกอย่างหยุดนิ่ง (เว้นว่างไปสักสามร้อยหน้ากระดาษว่าง)
ผมหยิบกระดาษวาดรูปที่เก็บซุกอยู่ใต้โต๊ะ ดินสอ หมึก พู่กัน ลงมือวาดภาพนี้ขึ้นมา กับคำบรรยายที่ลอยก้องในหู คุณยังไม่ตายใช่ไหม
บันทึกเอาไว้ว่าภาพแรกเกิดขึ้นในตอนนั้น เป็นการทำงานที่หวังจะให้หลุดพ้นจากงานที่ทำอยู่ประจำ (คือการตื่นตีสามมาจิ้มพิมพ์ดีดให้ได้วันละสามหน้า) ราวกับกลัวว่านิยายขนาดยาวนั้นจะจบก่อนสงครามโควิดหมดสิ้น ผมหยุดเขียน แทบจะอ้วกในคืนหลังๆ ตื่นมาแล้วนั่งจ้องจอเฉยๆ อยากออกแรง อยากขยับแข้งขยับขา การวาดรูปนั้นจึงมีข้อเรียกร้องเดียวว่าต้องวาดด้วยมือ ร่างและลงหมึกด้วยวิธีโบราณ เผื่อจะได้ออกแอคชั่นตอนสาดหมึกและตวัดพู่กัน
จำไม่ได้ว่าใช้เวลากี่วัน น่าจะแค่หนึ่งเดือน นักล่าวาฬก็จบ สรุปยอดที่สี่สิบหน้ากระดาษ วาดด้วยความไม่แน่ใจ ไม่มั่นใจ วาดไปตามความสามารถเท่าที่มือจะพาไป รื้อฟื้นออกมาเหมือนขอดน้ำในโอ่ง แต่ถึงอย่างนั้นก็พอใจ
หยุดไปสักปี ด้วยเพราะโลกเริ่มเคลื่อนไหวได้อีกครั้ง ตอนนั้นรูปทิ้งวางในกล่อง หลังจากแปลงเป็นไฟล์ดิจิตอลแล้วเอาไปลงในรีดอะไรต์ เวลาเดียวกับที่รู้ตัวว่าเป็นโรคลำไส้หรือกระเพาะอะไรสักอย่าง เวลาเดียวกับที่เรื่องสั้นชุดคืนปีเสือสำเร็จออกมาเป็นเล่ม จากนั้นหรือ โควิดระลอกใหม่เริ่มต้นที่ทองหล่อ (เผื่อข้อมูลผิดพลาดจะลบออกทีหลัง) ปีที่ผ่านมาทั้งปี ชีวิตขีดวงจำกัดอยู่แค่อำเภอท่าศาลา จุดพักรถของโควิดรอบแรก หยิบกระดาษกองใหญ่ออกมา แล้ววาดๆๆขีดๆๆ ขูดๆ มีงานอย่างอื่นแทรกแต่ก็ยังเป็นการวาดรูป ทิ้งช่วงโปรเจควาฬไปหลายเดือน มาเร่งเครื่องเอาในสองเดือนสุดท้ายของปี และแล้วก็ ในที่สุด
จากภาพแรก นับแล้วสามร้อยสิบสองภาพ อาจไม่ถึง ช่วงหลังใช้วิธีฉ้อโกงไปบ้าง (ตามคำรุ่นพี่ที่บอกว่าคนทำงานศิลปะต้องรู้จักกะล่อน)
จากภาพแรกจนภาพล่าสุด ข่าวแว่วว่าโควิดจะค่อยๆหายไป (ถ้าข้อมูลไม่ผิด) ดังนั้นน่าจะถือได้ว่า นิยายภาพเรื่องนักล่าวาฬ เป็นการทำงานท่ามกลางภาวะโรคระบาด บันทึกไว้อ่านในอีกสิบปี ช่วงเวลายากลำบาก ช่วงเวลาสุขสบาย ไม่ว่าช่วงไหนก็ต้องทำงาน
ปล. ภาพต้นฉบับกระดาษของภาพนี้ เพื่อนรักของผมคนหนึ่งซื้อไป ข่าวว่าใส่กรอบติดอยู่บ้านที่เพิ่งสร้างเสร็จ ติดไฟส่องราวจัดแสดงในแกลเลอรี่ใหญ่
ปล.2
หนังสือหนา 320 หน้า
ขนาด 23 x 16.5 ซม.
ปกแข็ง l เข้าเล่มเย็บกี่ l สันโค้ง
เนื้อใน l พิมพ์ 2 สี ดำ + ย้อมเหลือง l กระดาษปอนด์ 100 แกรม
หนังสือชริ้งค์ฟิล์มใสทุกเล่ม
สั่งจองทางกล่องข้อความเพจสำนักพิมพ์เวลา
Shopee ร้าน Time Publishing
กล่องข้อความเพจ จเด็จ กำจรเดช
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
