#BenNote #เลิกหรือรอด Ep.1
เรียนรู้ไปกับงาน “ทำใจ”
ของคุณตัน ภาสกรนที
เราจะทำยังงัย…
ถ้าความฝันของเรามันพังทลาย
เราจะทำยังงัย…
ถ้าเราต้องเจ็บซ้ำ ซ้ำ ซ้ำ ซ้ำ
เราจะทำยังงัย…
ถ้าทางรอดนั้น
มันต้องฆ่าความฝันตัวเอง
เฉือนหัวใจตัวเองตรงนี้
ท้าทายความเชื่อตัวเองตรงนั้น
ก็เหมือนกับที่คุณตันบอกไว้
ใน Ep. แรกของเลิกหรือรอด
“หัวใจ” สำคัญที่สุด
อะไรพังได้แต่หัวใจห้ามพัง
เพราะหัวใจนี่แหละที่จะทำให้เรา
เลิก ... หรือ ... รอด
วันนี้เบ็นดูรายการ “เลิกหรือรอด” ที่คุณตันไปช่วยพี่ปองนักธุรกิจสมัครเล่นชุบชีวิตโรงแรมมาค่ะ TT__TT ดูแล้วน้ำตาไหล สะเทือนใจ สงสารพี่ปองมาก ๆ ... สีหน้า แววตารันทดท้อ ปวดร้าวตลอดทั้ง Ep. นี้ของพี่ปองมันกระทบหัวใจเบ็นมาก มันเหมือนเห็นตัวเองในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา เลยพาให้อินมาก ดิ่งมากจนเกือบเขียนไม่ได้
แต่เบ็นคิดว่ามันเป็นบทเรียนของการต่อสู้ที่ดีมากทั้งในแง่ของชีวิตและธุรกิจ ที่สำคัญคือมันเป็นคัมภีร์ของการเป็นพี่เลี้ยงที่ Demonstrative ขั้นสุด เลยอยากเก็บมาเล่าให้ทุกคนฟัง มา ... ตามมา จะพาไปดูภารกิจ “ฆ่าความฝัน ... เผชิญหน้าความจริง” ด้วยกันค่ะ
ภารกิจนี้มีผู้เล่นหลัก 2 คน ...
คนแรก ... พี่ปอง เจ้าของโจทย์สุดหิน พี่ปองเป็นวิศวกรค่ะ ทำธุรกิจล้มเหลวมาแล้วหลายธุรกิจ ทำรับเหมาก็ขาดทุน ลงหุ้นกับเพื่อทำ Community Mall ซึ่งคุณตันบอกว่า 80% ของ Community Mall ในประเทศนี้แม่งเจ๊ง ... ก็ไม่ต้องเดาค่ะพี่ปองอยู่ใน 80% นั่นแหละ แล้วไม่ใช่แค่ 1 นะคะ เจ๊งไป 2 Community กันเลยทีเดียว
ธุรกิจโรงแรมเป็น “ความฝันสุดท้าย” ของพี่ปองและเป็นเงินก้อนสุดท้ายที่สะสมมาทั้งชีวิตด้วยค่ะ ถ้าแจ้งเกิดไม่ได้อาจต้องขายทุกอย่างในชีวิตมาปิดหนี้สิน … พี่ปองหวังให้มันเป็นธุรกิจสุดท้ายที่จะเลี้ยงตัวในบั้นปลาย
อย่างที่เรารู้ ๆ กันก่อนวิกฤติที่ผ่านมา เชียงใหม่ Boom มาก นักท่องเที่ยวจีนเยอะ พี่ปองเลยจะหันมาจับธุรกิจนี้ ทั้งที่ไม่เคยทำมาก่อนเลย (ถ้าเจอกันก่อนจะบอกว่า ... หนีไป๊ อย่าเข้าม๊าาาาา) ปรากฏว่าสร้างยังไม่ทันถึงไหนวิกฤติมาจ้า ... กรำ ... จังหวะนรกจริง ๆ ให้ตาย ...
เบ็นเข้าใจและเอาใจช่วยพี่ปองมาก ๆ เจ้าของกิจการที่ล้มตั้งแต่ยังไม่เกิด มันเหมือนเด็กโคม่าตั้งแต่ยังไม่ลืมตาดูโลก แจ้งเกิดไม่ได้ ลมหายใจยังไม่มี ... และไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้หายใจไหม ... ถึงอยากจะเกิด อยากจะรอด แต่อาการเพียบหนักทุกองคาพยพ เรียกว่าพร้อมไปมากกว่าพร้อมอยู่ แล้วมันจะไปต่อยังงัย?
#รูปร่างหน้าตาก็ดูจะไม่รุ่ง ... แบบที่สร้างอยู่ไม่สวย มีแต่คนบอกไม่ชอบ
#ปอดก็เดี้ยง ... หุ้นส่วนบอก “พัก” ไม่ไหวจะไปต่อ
#ตับก็ไม่ไหว ... เงินไหลออกไปเรื่อย ๆ เลือดไหลไม่หยุด
#ไตก็ไม่อยากทำงาน ... ครอบครัวอยากให้หยุด ก่อนจะไม่มีอะไรเหลือ
เอาจริงมันก็แทบจะไม่เหลือความหวังอะไรแล้วนะคะ เหลืออย่างเดียวคือหัวใจเท่านั้นที่ยังสู้อยู่ ... แต่ก็เต้นแผ่วเหลือเกิน จะคลอดออกมามีลมหายใจได้ หรือจะ “รอด” ได้ดูจะต้องใช้ “ปาฏิหารย์” ...
แต่ ... แต่นี่ไม่ใช่หนัง Hollywood ค่ะ นี่คือชีวิตจริง ปาฏิหารย์ไม่มีทางเกิดขึ้นกับคนที่นอนรอความตาย ถ้านอนรอฟ้าดินไม่ทำอะไรก็ตายอย่างเดียว เด็กโคม่าอย่างพี่ปองได้รับ “โอกาส” เพราะพี่ปองเดินออกไปหา “ปาฏิหารย์” ค่ะ
สำหรับพี่ปอง “ปาฏิหารย์” นั้นมีชื่อว่า “ตัน ภาสกรนที”
ผู้เล่นหลักคนที่ 2 ... คุณตัน เบ็นประทับใจคุณตันมาก ๆ พี่ปองโชคดีมากที่มาเจอคุณตันและทีม ซึ่งคุณตันไม่ได้ช่วยโดยการให้เงินหรือทำให้นะคะ แต่คุณตันสอนให้คิด บังคับให้ลงมือทำ เบ็นเชื่อว่าทั้งหมดนี้เพื่อให้พี่ปองภูมิใจเมื่อมัน “เกิด” ได้ เพราะมันจะเกิดขึ้นด้วยมือของพี่ปองเอง ที่สำคัญพี่ปองจะเดินต่อไปได้เองอย่างแข็งแรงด้วยค่ะ ก็คุณตันปรับ Mindset และให้ “วิธีคิด” พี่ปองไว้แล้วนี่เนอะ ดูแล้วโคตรรักทีม “เลิกหรือรอด” เลย จะพยายามเขียนเล่าให้ดีเท่าที่สารตั้งต้นทำไว้นะคะ (ไม่น่าได้ 555 เพราะเราไม่สามารถเห็นแววตาเจ็บลึกแบบนั้นได้จากตัวหนังสือนะคะ อ่านจบแนะนำว่าให้ไปดูค่ะ ... จริง ๆ )
ตอนต้นเบ็นถามว่าเราทนให้คน “ฆ่าความฝัน” ของตัวเองได้กี่ครั้ง ... ในทางกลับกันเราฆ่า “ความฝัน” ของผู้คนได้กี่ครั้ง … บางครั้งเพื่อให้รอดเราก็ต้องการ “นักฆ่า” ความฝัน คนที่จะปาความจริงใส่หน้าเรา ให้เรา “ตื่น” ขึ้นมาเผชิญกับโลกที่โหดร้าย ให้เราเลิกเข้าข้างตัวเอง ให้เราออกจากทุ่งลาเวนเดอร์ … เราทุกคนต้องการที่ปรึกษา เราทุกคนต้องการพี่เลี้ยง เราทุกคนต้องการคนที่จะเป็น “Dream Crusher”
งานของ Dream Crusher นี่มันโหดร้ายมากนะคะ เพราะมันต้องใจร้ายค่ะ ต้องเอาความขมขื่นไปแม่โขงให้มันไหลลง...ไหลลง...ไหลลงทะเล จะมามัวสงสารความฝันไม่ได้ และนั่นเป็นสิ่งที่คุณตันทำใน Ep แรกที่เบ็นได้ดูนี้ค่ะ คุณตันเองก็พูดในคลิปว่าตัวเองใจร้ายมาก ที่ทำนี่มันไม่แฟร์กับพี่ปอง แต่มันไม่มีทางเลือก ถ้าไม่บังคับให้ทำแบบนี้ก็ไม่รอด…
ถึงบอกว่าเบ็นซูฮกคุณตันมาก ๆ นอกจากในเรื่องของแนวคิดและประสบการณ์แล้ว เบ็นว่านี่คืออีกหนึ่งในกรณีศึกษาของคนที่ “อยากเป็น” หรือ “ต้องเป็น” พี่เลี้ยงเลยค่ะ
ป่ะ … ออกแขก โหมโรงมาเบอร์นี้แล้ว ตามไปฟังกันค่ะว่าการแจ้งเกิดของพี่ปองมันจะโหดขนาดไหน ต้องตัดสวาทขาดใจกับอะไรบ้าง ตัดแล้ว แก้แล้ว เฉือนเนื้อตัวเองก็แล้ว แยกทางกับความฝันก็แล้ว … มันจะ “เลิก” หรือมันจะ “รอด” ... มันจะมี “ลมหายใจ” ได้ไหม
เรื่องมันเริ่มตั้งแต่ปี 63 ค่ะ ตอนพี่ปองหอบปัญหาบากหน้ามาปรึกษาคุณตัน … คุณตันส่ายหัวบอกว่าคนที่มีโรงแรมอยู่แล้วยังแทบกระอักออกมาเป็นเลือด มีแต่คนอยากออกอยากเลิก แต่คุณปองดั๊นจะเข้าในจังหวะนี้ เอาจริงคือคุณตันไม่อยากให้ไปต่อ เพราะเลิกทำน่าจะง่ายกว่า ... เล่นมีปัญหาไปทุกอย่างขนาดนี้
1. จะมองสภาพตลาด มอง Trend อุตสาหกรรม ... ธุรกิจโรงแรมก็อยู่ในขาลง
2. จะมองโอกาส ... ช่วงวิกฤติทั่วโลกแบบนี้จะไปหาโอกาส จะไปหาลูกค้าจีนที่พี่ปองอยากได้มาจากไหน?
3. จะมองแผนธุรกิจ ... ก็ไม่มีความแตกต่าง ผิดไปหมดทั้ง Product Price Place
• Product แบบจะโมเดิร์นก็ไม่ใช่ ล้านนาก็ไม่เชิง หาได้ทั่ว ๆ ในเชียงใหม่ เรียกว่า design ไม่มีอะไรแตกต่าง ไม่มีอะไรดึงดูดให้คนมาพัก ต้องแข่งที่ราคาอย่างเดียว
• Price อยากลงทุนน้อย ๆ ขายถูก ๆ เมื่อไหร่จะคืนทุน?
• Place อยู่นิมมานซึ่งไม่ใช่ “ที่” ของกลุ่มเป้าหมายที่ต้องการ ไหนจะไม่มีวิวอะไรให้เจริญหูเจริญตาอีก คนจะมาหาอะไร?
4. จะมองเงินทุน ... ก็ต้องใช้เงินอีก 25-35 ล้าน ซึ่งพี่ปองไม่มี ... ไม่มีทั้งเงินกู เงินกู้ ไม่มีหุ้นส่วน
เนี่ย...ถ้าทำต่อเหนื่อยแน่ ๆ หนักแน่ ๆ เลิกทำง่ายกว่า แต่มันไม่ง่ายสำหรับพี่ปองค่ะ
1. พี่ปองลงทุนไปแล้ว 10 ล้าน
2. เช่าพื้นที่มาแล้ว ถ้าเลิกทำจะคืนพื้นที่อาจต้องเสียเงินรื้อถอนโครงสร้างอาคารที่เริ่มทำไปแล้ว ซึ่งพี่ปองไม่มีเงิน อาจต้องขายบ้านและทรัพย์สมบัติมาโปะ
3. ถ้าเลิกคือไม่มีอนาคต ต้องไปเริ่มใหม่กับอะไรก็ยังไม่รู้
เรียกว่าพี่ปองไม่มีฝาให้ชน ถอยคือตกเหวแล้วตายสถานเดียว เป็นโจทย์ที่ “หิน” มากสำหรับทั้งคุณปองและคุณตัน คุณตันเลยบอกว่าช่วยก็ได้แต่มีข้อแม้ว่าต้อง “ฉีกแบบเก่าทิ้ง” เพราะทำไปก็ขายไม่ได้ไม่มีอนาคต ... คือแบบมัน “โบ” มากค่ะ ... คุณตัน (ซึ่งอายุมากกว่าพี่ปอง) ถึงกับพูดว่าทำไมเหมือนพี่ปองแก่กว่าคุณตันเลยวะ 555
เอาเป็นว่าถ้า “concept ไม่ใช่” คุณตันไม่ทำ ถ้าพี่ปองยอม “ฆ่าความฝันแรก” คุณตันจะร่วมด้วยช่วยแจ้งเกิดโรงแรมนี้กับพี่ปอง
สิ่งที่ดีมากคือคุณตันสอนมวย สอนวิธีการทำธุรกิจให้พี่ปองไปด้วยค่ะ คุณตันบอกว่าไม่ต้องเชื่อ คุณตัน ให้พี่ปองเก็บไปคิดดู ให้ลองออกไปสำรวจตามร้านที่คิดว่ากลุ่มลูกค้าจะอยู่ ไปลองถามความเห็นเค้าว่าเค้าคิดว่าอย่างไร นั่นคือบทเรียนแรก
#BusinessLesson1
#ทำธุรกิจต้องคิดถึงลูกค้า
ไม่ใช่ทำตามใจตัวเอง
คิดเอง เออเอง สวยเอง ชอบเอง
… เดี๋ยวก็ได้ “อยู่เอง”
โรงแรมนะไม่ใช่บ้าน!
ตอนฉีกแบบนี่พี่ปองปวดใจมากนะคะ คือแกรักของแก นึกถึงเป็นเราเนอะเราวาดของเรามา เราก็รักมันเหมือนลูกของเราอ่ะ ใครมาว่าลูกเรา ... เราเจ็บ แล้วนี่จะให้ฆ่ามันเลย TT__TT …
ไม่เชื่อต้องพิสูจน์
พี่ปองไป Survey ค่ะ ผลที่ได้ออกมาก็ไม่ต้องพิสูจน์ เป็นไปตามที่คุณตันว่านั่นแหละ เอาแบบโรงแรม Lanna ประยุกต์ ไปให้เด็กนิมมานฯ ดู คำตอบที่ได้ก็จะประมาณนี้ค่ะ
- ไม่มีอะไรเด่นเลย ไม่รู้มันเป็น Style ไหน เหมือนจะ Colonial ก็ไม่ใช่ ล้านนาก็ไม่เชิง
- ไม่แตกต่าง เห็นโรงแรมแบบนี้เยอะเลย
- มันเฝืออ่ะ พอเป็นเชียงใหม่เอะอะอะไรก็ล้านนา
- อยากได้ที่ที่แตกต่างเพราะปกติจะเปลี่ยนที่พักไปเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่มา
คนที่เด็ดที่สุดคือน้องจีน ลูกชายแกค่ะ ซึ่งเป็นวัยเดียวกับกลุ่มเป้าหมายแกเลยแหละ ... (ไม่ต้องสงสัยค่ะ เพราะพี่ปองก็สงสัยตัวเองเหมือนกันว่า เออ ทำไมเราไม่ถามลูกนะ ควรถามลูกก่อนไปถามคุณตันด้วยซ้ำ บางทีวนอยู่ในปัญหามาก ๆ มันก็ไม่เห็นทางออกเนาะ)
น้องจีนบอกว่าแบบโรงแรมของพ่อดูแล้วมันมืด ดูเก่า ไม่น่าเข้า ไม่อยากมาเที่ยว ไม่อยากมาพัก ... จบกัน
นี่แหละค่ะบทเรียนแรกที่ฆ่าความฝันให้ตายไปเลย พี่ปองแกคิดว่าแบบที่แกทำมาสวยแล้ว เด็ดแล้ว ดีแล้ว กลายเป็นว่าโดนสาดความจริงใส่หน้าว่าที่คิดมามันไม่ใช่ ... ใจเขาใจเรานะคะ ... ลองคิดถึงคนที่มั่นใจมาก มีความเป็นผู้นำสูง การยอมรับอะไรแบบนี้มันไม่ง่ายเลย (แววตาร้าวรานนั้น... TT__TT)
แต่ความเจ็บปวดก็ทำให้เราตื่นจากฝันเนอะ พี่ปองตื่นค่ะ และโทรกลับไปบอกคุณตันว่าโอเค พี่ปองจะไปต่อ ... ยอมฆ่าความฝันแรก เพื่อ…
เพื่อจะโดนอีกหลายดอก หลายบทเรียน คุณตันถึงได้พูดว่า ...
“ปัญหาจะมากมายแค่ไหน
สิ่งที่สำคัญคือข้างใน...
เด็กล้มแล้วโต ผู้ใหญ่ล้มแล้วเจ็บ
คนแก่ล้มแล้วตาย ...
ที่สำคัญต้องอย่าให้หัวใจล้ม...”
ว่าแล้วคุณตันก็เริ่มจับมือพี่ปองลุยค่ะ ภายใต้ Mindset ที่ว่า ...
“มีศรัทธา มีความเชื่อ ที่เหลือไปแก้เอา”
#BusinessLesson2
#อย่าขายฝัน #จริงใจกับลูกค้า
พอตกลงว่าลุย คุณตันก็ไปดูพื้นที่ Location, Location, Location ในธุรกิจสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ Location เนอะ แต่ไม่ใช่แค่ว่ามันอยู่ตรงไหนนะคะ ต้องดูหลายสิ่งประกอบกัน ทำเล บรรยากาศแวดล้อม พื้นที่ตัวโครงการ
ทำเลโครงการพี่ปองไม่ได้เลวร้ายนะคะ อยู่นิมมาน ซ. 17 รอบ ๆ มีเพื่อนบ้านครึกครื้นดี และเป็นร้านเท่ ๆ เก๋ ๆ ด้วย แปลว่า Flow ของคนและกลุ่มคนน่าจะดีเนาะ แต่ปัญหาคือพื้นที่ของตัวโครงการเองนั่นแหละค่ะ รอบ ๆ ไม่มีอะไรเลย ย้ำ ... ไม่-มี-อะ-ไร-เลย ... “ไม่มี” ในที่นี้คือไม่มีวิวอะไรให้ดูทั้งนั้น และไม่ใช่ว่าเป็นพื้นที่ว่างนะคะ แต่มันติดคอนโด ติดหลังบ้านคนอื่นหมดทั้ง 3 ด้านเลย เปิดหน้าถนนด้านเดียว =__=!
พี่ปองบอกว่าเป็นวิวเมือง คุณตันเลยฆ่าฝันที่ 2 ... เปรี้ยงเข้าให้ อย่าขายฝัน!! วิวเมืองต้องเห็น Sky-scrapper เห็นตึกสวย ๆ แบบเวลาเราไปโตเกียว ฮ่องกง หรืออยู่กรุงเทพฯ เห็นเมืองจาก Bird-eye-view เหมือนตึกมหานครอะไรงี้ไหม นี่มันเปิดระเบียงออกมาเจอกำแพงเน่า ๆ เจอ compressor แอร์เก่า ๆ มันไม่ใช่วิวเมือง แบบนี้มันเรียกว่า ...
ไม่มีอะไรเลย!!!
#BusinessLesson3
#หาโอกาสให้เจอให้ได้
รอบ ๆ ไม่มี จงเงยหน้าขึ้น!!!
อันนี้เบ็นโคตรทึ่ง คิดได้งัยวะ? ซึ่งเป็น Factor ที่คุณตันบอกว่าโรงแรมหรือธุรกิจต้องมี นั่นคือ Wow Factor … คนมาเห็นแล้วมันต้อง Wow…Wow…Wow ต้องอุทานว่า สวยว่ะ สุดยอดว่ะ ทึ่งอ่ะ คิดได้ไงวะ ไม่ใช่จะมองข้างนอกก็ไม่มีอะไรให้ดู จะมองข้างในก็ไม่มีอะไรให้ดูอีกนั่นแหละ ไม่มีอะไรจะขายเร้ย ... ว่าซั่น
คุณตันดูรอบ ๆ แล้วบอกว่าจุดขายเดียวที่พื้นที่ตั้งโครงการนี้มีคือ ....
ท้องฟ้าค่ะ ...
เนี่ยยยยย ... ใช่มะ คิดได้งัยวะ 555 แต่มันไม่จบแค่นั้น บอกแล้วว่าอาการหนัก ไอ้ปัญหาต่อไปที่ต้องคิดหนักกว่าคือแล้วเราจะขายท้องฟ้ายังงัยวะ ในเมื่อพี่ปองทำหลังคาปิดท้องฟ้าไปหมดแล้ว คือพี่ปองสร้างอาคารเป็นรูปวงแหวนค่ะ พื้นที่ตรงกลางเปิดโล่งเหมือนเป็น Common Area แต่เหนือพื้นที่โล่งทั้งหมดมีหลังคาเป็นโครงสร้างใหญ่มากคลุมหมดเลย (imagine ว่าเราเอาหมวกเวียดนามยักษ์มาครอบตึกไว้อ่ะค่ะ) เข้ามาในพื้นที่ปั๊บไม่ต้องไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน
“...คุณมีอย่างเดียวคือท้องฟ้าเต็มไปด้วยดาวที่สวยมากและมันฟรี แต่คุณลงทุน 3 ล้านเพื่อปิดมัน แล้วจะขายอะไร...”
#BusinessLesson4
#ต้องรู้จักตัดใจ #ไม่จมอยู่กับอดีต
#ไม่มัวเสียดาย Sunk Cost
คุณตันให้ฆ่าความฝันที่ 3 ค่ะ คือแบบใหม่จะเป็นอะไรยังงัยยังไม่รู้ แต่ต้องรื้อหลังคาทิ้งเดี๋ยวนี้ ... นาวววว ถ้าไม่รื้อ เลิกกัน ... พี่ปองช้อคนะ เพราะเฉพาะอีหลังคาเนี่ยคือ 3 ล้าน วัสดุที่สร้างก็เอากลับมาใช้ไม่ได้ด้วย มันคือการทิ้งเงิน 3 ล้าน ...
จุดนี้แหละค่ะ พี่คุณตันบอกว่าคุณตันใจร้ายกับพี่ปอง คือตอนพูดมันไม่เจ็บเท่าไหร่นะคะ แต่นึกถึงภาพเราไปยืนอยู่ในบ้านที่เราสร้างมากับมือ ยังไม่ทันได้ใช้งาน แล้วต้องกดปุ่ม delete เห็นมันถล่มต่อลงไปต่อหน้าสิคะ บ้านจะสวยไม่สวยยังงัย เราก็ใจสะท้านนะ
ภาพมันบีบหัวใจมากค่ะ หลังคานี้เป็นโครงสร้างเหล็กขนาดใหญ่วิธีที่จะเอามันลงเร็วที่สุดคือ พอรื้อแผ่นมุงเสร็จ ก็ใช้เครนยกลงมาทั้งโครงเลย ภาพที่พี่ปองยืนมองหลังคาค่อย ๆ ถูกโรยลงมาจากจุดสูงสุดลงสู่พื้นดินมันโคตรสะเทือนอารมณ์อ่ะ พี่ปองบอกว่าภาพนั้นมันเหมือนเป็น evidence ค่ะว่าสิ่งที่พี่เค้าคิดมาทั้งหมดมัน “ไม่มีค่า” ... ฮืออออ ใจพังมาก TT__TT
#BusinessLesson5
#ศรัทธา
แต่จะใจพังแค่ไหน จะไหวไม่ไหวก็ต้องไปต่อ คุณตันให้ Designer ระดับโลกมาออกแบบโรงแรมให้ใหม่ shot ที่คุณตันเสนอ Concept ให้พี่ปองซื้อนี่สุดยอดมากเลยนะ คือเป็นพี่เลี้ยงที่ยิ่งกว่าพี่เลี้ยง go for the best อธิบายให้ฟังทุกสิ่ง แล้วให้เจ้าของตัดสินใจ
แบบใหม่มาแนว Minimalism ค่ะ
- เป็นตึกกลม ๆ ทรงโดนัทตามโครงสร้างเดิม
- แต่มาใน Mood & Tone ขาว ๆ คลีน ๆ
- ใช้ Furniture ไม้สีอ่อนประมาณ Muji
- มีหัวใจเป็นสระว่ายน้ำตรงกลางซึ่งเปิดโล่งขึ้นไปเห็นท้องฟ้า
- และมีต้นไม้ใหญ่ฟอร์มสวยเป็น Landmark ดึงดูดสายตา
Concept คือให้คนมาใช้ชีวิต “ข้างใน” ดึงสายตาเข้ามาข้างใน และทำให้มันสวยเก๋ทุกมุม เน้นการขายประสบการณ์
พี่ปองอึน ๆ ไปนิดนึง 555 มันไม่ใช่ Style ที่แกชอบ แกไม่เข้าใจ แกเสียดายของเก่า และไม่เชื่อในของใหม่ 100% ... แล้วยิ่งของใหม่จะขาย 3,000 จากเดิมที่แกตั้งใจไว้ว่าจะขาย 1,700 แกยิ่งไม่เชื่อ แกไม่เชื่อว่า “ของดี” หรือ “ประสบการณ์” จะทำให้คนยอมจ่ายเงินเพิ่มขึ้นอีกเกือบเท่าตัว ... แต่ ...
แต่ ... แกศรัทธาคุณตันค่ะ
นี่เป็นพลังที่พี่ปอง (และผองเรา) ต้องเรียนรู้ ในขณะที่พี่ปองเองฉายภาพให้หุ้นส่วนเห็นอนาคตเดียวกันแล้วไปต่อไม่ได้ แต่คุณตันทำได้ คุณตันทำให้พี่ปองเชื่อได้ ถึงจะไม่ได้เชื่อ 100% แต่ก็เชื่อมากพอที่จะ ... ลุยยยย
ถึงตรงนี้ก็เหมือนว่า “เด็ก” คนนี้จะมีโอกาสแจ้งเกิดได้แล้ว แต่ก็อย่างที่บอกค่ะนี่ไม่ใช่หนัง Hollywood การได้ “แบบ” เป็นแค่จุดเริ่มต้น มีปัญหาอีกมากมายที่พี่ปองต้องเผชิญ เช่น จะเอาเงินทุนมาจากไหน เพราะถึงจะ Minimal ก็ไม่ได้แปลว่ามันจะถูกหรือไม่ใช่ตังค์ และการแก้แบบทำให้เกิดผลกระทบอื่น ๆ ตามมาอีกมากมาย
Ep. ต่อไปมีการ build ไว้ว่าเราจะได้เรียนรู้ขั้นตอนต่อไปในการกู้ชีพโรงแรมนี้ไปกับพี่ปอง
- จะหาทุนเพิ่ม 30 ล้านยังงัย
- ผู้รับเหมาไม่ไหวจะไปต่อ แล้วพี่ปองจะทำอีท่าไหน
- ถ้าครอบครัวบอกว่า “พอ” ไม่อยากให้ทำธุรกิจโรงแรมต่อบนวิกฤติแบบนี้ แล้วพี่ปองจะว่างัย??
จากนี้อีก 3 Ep. คิดว่ามีความฝันอีกมากมายที่คุณตันจะต้อง “ฆ่า” เพื่อพาพี่ปองออกมายืนในโลกแห่งความจริงให้สำเร็จให้ได้
“...ทุกวิกฤติมีโอกาส คุณอาจจะบอกว่าพูดมันง่าย แต่อย่าลืมว่าพระอาทิตย์มีขึ้นก็ต้องมีลง ลงแล้วเดี๋ยวมันก็ต้องขึ้นใหม่ ตอนขึ้นเราต้องรู้จักรีบเก็บ ต้องตระหนักว่าวิกฤติมาได้ทุกเมื่อไม่ใช่เฉพาะวิกฤติที่เราทุกคนกำลังเผชิญอยู่นี้ เราต้องประคองตัวให้รอด ยืนระยะให้ผ่านมันไปให้ได้...” คุณตัน ภาสกรนที
เป็นกำลังใจให้ทั้งพี่ปองและคุณตันค่ะ จะรอติดตาม Ep. ถัด ๆ ไป แม้ว่าการเดินทางจะไม่ Hollywood แต่เบ็นขอให้เรื่องนี้จบแบบ Happy Ending ขอให้เด็กคนนี้ฟื้นร่างกาย ปอด ตับ ไต และแจ้งเกิดได้อย่างสวยงามนะคะ เบ็นจะรอชม “ลมหายใจแรก” ของโรงแรมนี้ค่ะ
ขอบคุณเรื่องราวดี ๆ และบทเรียนดี ๆ ที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับเบ็นมาก ๆ นะคะ เบ็นเชื่อว่าเรื่องราวนี้จะเป็นพลังใจดี ๆ ให้กับคนที่ล้มไปในช่วงวิกฤติที่ผ่านมาได้มากมายเช่นกัน
ติดตามชมเรื่องราวเต็ม ๆ ได้ที่นี่นะคะ
"เลิกหรือรอด กับ ตัน อิชิตัน" ซีซั่น 2 : EP.1
#benji_is_learning
#benji_is_drawing
#เลิกหรือรอด #ตันภาสกรนที #Ichitan
#bp_ben
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
