เกือบตายไปแล้ว! เกือบไม่ได้มาอยู่ตรงนี้แล้ว
เมื่อกี้คุณแม่เปิดไดอารี่ แล้วก็พูดว่า เราเกือบ...
“ไม่ได้เจอกัน” ถ้าวันนั้นแม่ต้องตายไปจริงๆ
ในวันนี้ จะมีคนได้รู้จักลูกสาวตัวน้อยของแม่สักคนกันล่ะ แม้แต่คนเดียวก็ไม่มีโอกาสได้รู้จักลูกสาวตัวน้อยของแม่🥺
22 /02/2014 ไดอารี่ของคุณแม่ของหนู
เขียนถึงบทสวดมนต์ กรณียเมตตสูตร 🙏
เพราะคุณแม่ของหนูเริ่มหัดสวดมนต์ เยอะๆๆ
ในไดอารี่ของคุณแม่ เขียนบอกว่ายังพอมีแรงเขียนไดอารี่นิดหน่อย จากนั้น...
ไดอารี่ของคุณแม่ ก็ไม่ถูกเขียนอะไรอีกเลย
คุณแม่ของหนูป่วยหนักมาก และพร้อมจะลาจากโลกใบนี้จริงๆ โดยที่ไม่คิดกังวลใดๆ ไม่ใช่เพราะว่าอยากตายเพราะอาการซึมเศร้า แต่พร้อมตาย
เพราะกำลังของจิตคุณแม่ พร้อมจะละสังขารที่เจ็บปวด อึดอัด และน่าขยะแขยง จากอาการเจ็บปวดทางร่างกาย แต่กำลังใจคุณแม่ดีมากๆและพร้อมเสมอที่จะจากทุกคนไป 🦋🦋🦋
คุณแม่จำได้ว่า ตอนช่วงประมาณตีสาม คุณแม่
ฝันว่ามีผู้ชายใส่ชุดขาวประมาณ2-4คน มารับคุณแม่ และคุณแม่ก็เดินตามผู้ชายทั้ง4คนไป ที่ๆคุณแม่เดินไป เป็นบันไดสีทอง ที่สูงขึ้นไปเรื่อยๆ และคุณแม่ก็ก้มเช็ดทำความสะอาดบันไดด้วยนะคะ
(ตลกตรงที่ก้มเช็ดทำความสะอาดบันไดจังเลย
ไปก้มเช็ดทำความสะอาดทำไมกันเนี่ย555+)
ตอนเช้า คุณแม่หนูตื่นขึ้นมา มีญาติของคุณแม่ของหนู เดินมาเยี่ยมคุณแม่ที่ป่วยอยู่ ถามอาการว่าคุณแม่เป็นยังไงบ้าง เพราะช่วงตีสาม ฉันฝันว่าเธอเดินไปคนเดียว เธอใส่ชุดขาวเดินไปคนเดียวที่ป่าช้า ตะโกนเรียกเธอยังไง เธอก็ไม่ยอมหันกลับมา (ฝันเวลาเดียวกันกับคุณแม่หนูเลยค่ะ)
ความฝันของญาติคุณแม่หนู ตรงกับความฝันของคุณแม่หนู เป็นเรื่องเดียวกัน แต่อยู่คนละมุม
แต่ฝันนี้สามารถเชื่อมโยงกันได้ เพราะเป็นเรื่องเดียวกัน ลักษณะของเสื้อผ้าในฝันก็เหมือนกัน
ญาติคนนั้นของคุณแม่ เป็นร่างทรง เขาก็ฝันตามที่เขาสัมผัสได้ แต่ที่ๆคุณแม่หนูจะไป เขาก็ไม่สามารถรับรู้มันได้หรอก อันที่จริง ไม่มีใครรับรู้ได้ เพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัวของบุคคลนั้น
พรุ่งนี้ ก็คือวันเดียวกันกับที่คุณแม่ของหนูเล่าถึงอาการเจ็บป่วยและ เขียนถึงบทสวดมนต์ที่สวดชื่อ “กรณียเมตตสูตร” หลังจากนั้นคุณแม่ก็หงุดหงิดทุกคนรอบตัว อึดอัดกับร่างกายสังขารที่เจ็บป่วยและน่าอึดอัดขยะแขยง คุณแม่บอกว่า...
หลังจาก 22/02/2014 ถ้าคุณแม่หนูไม่ฟื้นขึ้นมา
หนูกับแม่ก็คงไม่ได้เจอกัน เพราะวันเกิดของหนูคือ 2/07/2015 คุณแม่กับหนูคงทำบุญร่วมกันมาเยอะมากๆๆ หลายภพหลายชาติ(ตามความเชื่อของชาวพุทธ)
22/02/2014 ถึง 22/02/2022 นี่ก็จะ8ปีได้แล้ว
ทำไมวันนี้ คุณแม่ถึงพูดถึงไดอารี่ และพูดเรื่องนี้
ก็เพราะว่าวันนี้ คุณยายมานอนกับคุณแม่ของหนูที่บ้าน และพูดเรื่องนี้ขึ้นมา คุณแม่เลยรีบไปหาไดอารี่ที่ไม่ได้เปิดอ่านและเขียนมันมาหลายปีแล้ว และอ่านเจอว่า เป็นช่วงเวลาเดียวกันอีกแฮะ
ถึงจะเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจอยู่ไม่น้อย แต่คุณแม่ของหนู กลับพูดแค่ว่า “เป็นเรื่องที่ชินแล้ว”
เป็นเรื่องธรรมดาของแม่เอง ไม่ใช่เรื่องแปลก🧐
มีเรื่องน่าประหลาดใจของหนู ก็คือ ช่วงหลังๆ เกือบจะสิบวันได้แล้ว มีแต่คนแปลกหน้ามากมาย
ที่หนูไม่รู้จักพวกเขาเลย แต่คนแปลกหน้าเหล่านั้นก็เอาแต่ถามว่า “หนูเป็นหลานคุณแอนหรอคะ”
หรือไม่ก็จะถามประมาณว่า “แกรนม้าหนูคือคุณแอนใช่มั้ยคะลูก” หนูแค่สงสัยว่า ทำไมอยู่ดีๆทุกคนที่หนูไม่รู้จัก ถึงพากันเข้ามาถามหนูเยอะจัง
แอน คุณแอน คุณย่าแอน แกรนม้าแอน ใช่มั้ยคะ
ถามแต่คำถามแบบนี้ จนวัยรุ่นหยั่งหนูเวียนหัว🥴
หนูไม่ตอบหรอกค่ะ หนูยังไม่อยากตอบอะไร!!!
เพราะตกใจ ที่จู่ๆ ก็มีคนอยากรู้จักว่าคุณย่า หรือแกรนม้าหนูคือใคร อะไรยังไง คุณแม่ของหนูเคยบอกว่า เวลาคนแปลกหน้ามาชวนคุย มาถามอะไร ก็อย่าเที่ยวไปตอบพวกเขานะลูก หนูจำได้!
มันค่อนข้างไม่ปลอดภัย รอเวลาที่เหมาะสมดีกว่า
รอให้คุณพ่อกับคุณแม่เป็นคนตอบดีกว่าค่ะ
วันนี้นะ อากาศเย็นมากๆ หนูเห็นคุณพ่อกับคุณแม่หนูอยู่ด้วยกันลำพังในห้องนอน และคุยอะไรกันไม่รู้นะคะ แล้วคุณแม่หนูก็ร้องไห้ออกมาเยอะ
ร้องเยอะๆๆๆ คุณพ่อเอามือเช็ดน้ำตาให้คุณแม่
และกอดกันแน่น และๆๆๆ หนูก็โดนพี่มี่ลากตัวออกมา แล้วหนูก็ไม่เห็นอะไรอีกเลย
พี่มี่คือพี่เลี้ยงของหนูเอง ถ้าไม่มีพี่มี่ ก็ไม่มีหนูและเพจนี้หรอกนะคะ แฟนของพี่มี่เป็นตำรวจชื่อว่า
ผู้กองโบ๊ท Capt.Boat💂(เผื่อมีคนรู้จักค่ะ อิอิ)🤭
ลำพังเด็กหกขวบอย่างหนู ไม่สามารถสร้างเพจนี้ได้แน่นอน เลยเอาแต่นั่งพูดๆๆ และมีพี่มี่เป็นคนนั่งอัดเสียงหนูเอาไว้ และเป็นคนเขียนในเพจนี้ค่ะ(อันนี้เป็นความลับนะคะ พี่มี่อายุ16ขวบ)🤫
ส่วนความลับที่ว่า คุณแอน แกรนม้าแอน คือใคร
เป็นคุณย่าของหนูจริงมั้ย และคุณแอนไหน ยังไง
รอคุณพ่อกับคุณแม่หนู ออกมาตอบเองจะดีกว่า
หนูไม่บอกใครหรอกค่ะ ความลับค่ะ ความลับ!🤫
ป.ล. ฝันดีนะคะคุณแม่ ฝันดีนะคะคุณพ่อ ฝันดี😴
- 16
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
