สำหรับเรา ที่ผ่านมาช่วงชีวิตมีสองแบบค่ะ
"ใช้ชีวิตเพื่ออยู่" กับ "อยู่เพื่อใช้ชีวิต"
"ใช้ชีวิตเพื่ออยู่"
ของเราเป็นช่วงวัยรุ่น เรียนจบมหาลัยใหม่ๆ ทำงานใหม่ๆ ใช้ชีวิตแบบงงๆ
ปล่อยให้ชีวิตผ่านไปแต่ละวันแบบไม่มีเป้าหมายอะไรเลย เเล้วก็ไม่คิดจะหาด้วย
เหมือนปล่อยผ่านชีวิตแต่ละวันแบบที่มันเป็น ไม่สนใจ ไม่ไขว่ขว้า เรื่อยๆ
เหนื่อยก็พัก หนักก็พอล่ะนอนก่อนพรุ้งนี้ค่อยว่ากัน 55555
ถามว่ามันดีไหมก็ดีนะคะ ดีแบบ เรื่อยๆ ไม่มีอะไรตื่นเต้นในชีวิตเท่าไหร่
พอเหมือนผ่านไปซักพัก เริ่มอยากทำอะไรตื่นเต้น
เลยย้ายมาอยู่ต่างประเทศ พอมาอยู่ต่างประเทศคนเดียว
เริ่มเป็นที่มาของคำว่า
"อยู่เพื่อใช้ชีวิต"
เราเริ่มใช้ชีวิตจริงๆตอน ย้ายมาอยู่ต่างประเทศค่ะ
มาตัวคนเดียว เริ่มรู้ว่าอยากทำอะไรในชีวิต รู้ว่าในขณะที่มีชีวิตอยู่อยากให้ชีวิตเป็นแบบไหน เริ่มมองเห็นเป้าหมายลางๆ เริ่มตื่นเต้น เริ่มแพลนชีวิตว่าเดือนนี้จะทำอะไร ปีนี้มีเป้าหมายยังไง
มันเริ่มคิดได้ตอนที่มาอยู่นี้ แล้วมีเพื่อนต่างชาติ
เค้าถามเราว่า "เล่าให้ฟังหน่อยสิ้ ว่าที่ผ่านมาเธอทำอะไรในชีวิตแล้วรู้สึกว่าคุ้มมากไม่เสียดายแล้ว ถ้าจะตายวันพรุ้งนี้อ่ะ" เราคืออึ้งไปซักพัก คำถามมันธรรมดามากเลยนะ แต่ตอบไม่ได้อ่ะ แบบตอบได้ไม่สุดอ่ะ
ยอมรับเลยว่าเสียดายแน่นอนถ้าจะตายวันพรุ้งนี้แล้ว มีอีกหลายอย่างที่อยากทำแล้วไม่ได้ทำ เราเลยเหมือนค่อยๆเริ่มต้นใช้ชีวิตในแบบของเราทำตามแพลนที่เราแพลนไว้ว่าเราอยากทำอันนี้ อันนั้น ไปนู่น ไปนี่ ก็ตอนอายุจะปาไป 28 กว่าปีแล้วค่ะถามว่าช้าไหม เรามองว่าไม่ช้านะ 5555555555555555555
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
