24 ก.พ. 2022 เวลา 10:02 • ปรัชญา
จะยอมรับและทำความเข้าใจกับความล้มเหลวอย่างไรดีคะ ?
คำถามนี้ถูกลบ
ถ้าแค่อยากจะลืม ก็แค่เป็นอดีตไปแล้ว อดีตเรียกกลับมาแก้ไขใหม่ไม่ได้แล้ว เพราะมันผ่านไปหมดแล้ว ไม่ต่างจากอนาคตที่ยังมาไม่ถึง มันก็เป็นแค่ความคำนึงคิดถึงไปก่อนเหมือนกัน
ปัจจุบันอาจดูเหมือนเสมือนจริงมาก แต่แท้จริงก็รับรู้ด้วยระบบประสาทสัมผัสทั้ง 6 หากประสาทส่วนไหนถูกทำลายประสาทส่วนนั้นก็ไม่อาจรับรู้ได้อีกเช่นกัน ก็แปลว่าถ้าประสาทถูกทำลายทั้งหมดก็ไม่อาจรับรู้อะไรได้อีก โลกของความเป็นมนุษย์ก็คงจบลง ณ แค่นั้น
ดังนั้นความบันเทิงทั้งหลายก็แค่ของมีประจำโลกนี้เท่านั้น ลาภ ยศ สรรเสริญ​ สุข เสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์ แค่อาศัยตาหูจมูกลิ้นกายใจเข้าไปเสพไปวันๆเฉยๆ
ที่กล่าวมานี้ผมไม่ได้หมายความว่า ให้เราไม่ต้องแคร์โลก แค่เพียงอยากให้รู้ว่า มันก็เป็นแค่เพียงมายาหนึ่งๆเท่านั้น ความยึดมั่นถือมั่นจึงเป็นทุกข์ในโลกอย่างยิ่ง แต่การเคารพกันทางสมมุติยังไงก็ต้องมีอยู่ ไม่งั้นโลกจะวุ่นวายมากครับ
โฆษณา