27 ก.พ. 2022 เวลา 11:39 • หนังสือ
John Strelecky เขียน
ธิดารัตน์ เจริญชัยชนะ แปล
The why cafe คาเฟ่สำหรับคนหลงทาง
สำหรับทุกคนที่หลงทาง และยังไม่รู้ว่าตัวเองหลงทางหรือเปล่า
คำถามที่สำคัญของชีวิตคนเราคืออะไร?
ทุกคนมีคำถามติดค้างของตัวเอง ที่เราคอยตอบกันอยู่ในใจ สำหรับคาเฟสำหรับคนหลงทางนี้ มีคำถามอยู่ที่เมนูสามข้อ ซึ่งจะมีรูปแบบการตอบอยู่สองประเภทสำหรับคำถามเหล่านี้
- เหตุใดคุณจึงมาที่นี่
- คุณกลัวตายไหม
- คุณพึงพอใจกับชีวิตหรือยัง
ลองตอบภายใน ห้าวินาที
.
5
.
.
4
.
.
3
.
.
2
.
.
1
.
.
ถ้าหากคุณอ่านแล้วตอบได้เลย ขอยินดีด้วย อย่างน้อยที่สุด คุณได้รู้จักตัวเองแล้วในระดับหนึ่ง ถ้าหากอยากมะ่นใจว่าเป็นอย่างนั้นไหม ลองตอบคำถามระหว่างอ่านหนังสือเล่มนี้ดู
หากคุณอ่านแล้วไม่เข้าใจคำถาม วัตถุประสงค์หรือรูปแบบของคำตอบที่ควรจะเป็น คุณคือผู้ที่เหมาะสมอย่างมากที่จะอ่านหนังสือเล่มนี้
The why Cafe คาเฟสำหรับคนหลงทาง
The why cafe เริ่มต้นเรื่องด้วยจอห์น ชายหลงทางที่มองเห็นทุกสิ่งเป็นอุปสรรค ไม่มีสิ่งใดสนับสนุนตัว และสับสนกับการใช้ชีวิตในปัจจุบัน
จนกระทั่งเขาได้ไปพบ The why are you here cafe (aka The why cafe) โดยบังเอิญ และได้ประสบการ เปลี่ยนชีวิต ออกจากที่นั่นผ่านการสนทนากับเด็กเสิร์ฟ เจ้าของร้าน และลูกค้าในร้าน
มันทำให้เขาได้ไตร่ตรองชีวิต ตัวตนและเป้าหมายอยากจริงจัง เป็นขั้นเป็นตอน
ช่วงแรก ผู้เขียนดำเนินเรื่องให้ฉุกคิด เปลี่ยนมุมมองจาก Why are you here? เป็น Why am I here? เปลี่ยนเรา จากคนอ่าน ให้กลายเป็นจอห์น เรียกได้ว่ากระตุ้นความสนใจและให้เรากลายเป็นตัวละครในขณะเดียวกัน
เมื่อเราเริ่มสงสัยแล้วก็ต่อเนื่องด้วยการอธิบายคำถามและให้คำตอบด้วยตัวอย่างมากมายที่เข้าใจง่าย ให้ไฟฉายกับคนหลงทางควานหาป้ายบ้าง
สิ่งที่น่าสนใจสำหรับหนังสือเล่มนี้ คือการไม่ได้บอก "วิธี" ในการหาเป้าหมายเลย เพียงแต่ปรับกระบวนการความคิดเพียงเท่านั้น ซึ่งฉันคิดว่า มันยั่งยืนกว่ามาก สำหรับวิธีนั้น ก็แล้วแต่ว่าใครจะถนัดทำอย่างไร สิ่งสำคัญคือ เราเจอสิ่งที่เราอยากจะทำแล้วหรือยัง
หากจะสรุปแล้วนั้น หนังสือเล่มนี้สอนให้
0.เราเป็นผู้กำหนดชะตาชีวิตของตัวเอง อย่าปล่อยให้ใครหรืออะไรผลักดันให้คุณไปอยู่ในจุดที่คุณรู้สึกว่าไม่สามารถควบคุมชะตาชีวิตตัวเองได้ หาเป้าหมายชีวิต(ปมช.)ของคุณให้ได้
1. หาตัวเองให้เจอจริงๆ ว่าชะตาชีวิต/ปมช.ของเราคืออะไร
2. ให้เวลากับการหาตัวเอง ในวิธีที่คิดว่าจะทำให้เราไตร่ตรองได้มากที่สุด
3. หากยังไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร จงเปิดรับสิ่งให้ อ่าน ฟัง เดินทาง รับรู้ เพื่อเพิ่มประสบการณ์และความรู้
4. เมื่อเจอ ปมช.แล้ว มุ่งมั่นและลงมือกับสิ่งที่เรารัก หาเวลาที่ชัดเจนให้กับสิ่งที่เรารักตั้งแต่วันนี้ สะสมทีละเล็กน้อยแต่สม่ำเสมอ
5. อย่ากังวลเรื่องเงินตั้งแต่วันที่ยังไม่เจอเป้าหมาย เมื่อมีเป้าหมาย เราจะกังวลเรื่องนี้น้อยลงเพราะไม่ว่ายังไงเราก็รักจะทำมันตั้งแต่วันที่ไม่มีประโยชน์จากมัน(ไม่ได้เงิน) หากวันสุดท้ายยังต้องทำมันอยู่ ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร เหมือนคนที่เลือกเป็นชาวประมงที่มีความสุขกับการตกปลาดูพระอาทิตย์ตกทุกวันกับเศรษฐีคร่ำเคร่งสร้างธุรกิจเพื่อจะได้มีความสุขในวันเกษียณด้วยการตกปลาดูพระอาทิตย์ตก*
6. ลดการใช้แรงกับสิ่งที่ไม่จำเป็น โดยเฉพาะdistractionด้านวัตถุ
7. การที่ยังไม่ได้ลงมือทำในสิ่งที่เรารัก/ปมช.ของเรา ทำให้เรากลัวความตาย
คุณไม่อาจกลัวการทำสิ่งหนึ่ง ถ้าคุณกำลังทำหรือทำมันไปแล้ว
9. บอกเล่าเรื่องราว ปมช. ส่งต่อพลังอันแรงกล้า นั้นจะดึงดูดสิ่งที่จะส่งเสริมเป้าหมายของคุณกลับมา
10. การเลือกจะรู้จัก เริ่มทำ และสำเร็จใน ปมช.ของแต่ละคนเป็นเรื่องปัจเจก เราเร่งใครไม่ได้ และใครจะห้ามเราไม่ได้เช่นกัน
การได้อ่านหนังสือเล่มนี้ทำให้เราได้ไตร่ตรองจุดที่เรายืนอยู่เกี่ยวกับเป้าหมายของตัวเอง อะไรที่ทำให้เรายังไปไม่ถึง และเราควรจะทำยังไงต่อไป
เรากำลังลุ่มหลงใน distraction อะไรหรือเปล่า
เรายังขาดข้อมูลหรือประสบการณ์อะไรที่ทำให้เรามุ่งมั่นไม่มากพอ
ทำอย่างไรเราถึงจะไปถึงปมช.ได้ตามที่ตั้งไว้
หลังจากนี้อาจจะถึงเวลาลงมือทำ สร้างสรรค์ และเปล่งประกาย
*ส่วนนี้เป็นส่วนที่รู้สึกว่าค่อนข้างเป็นที่ถกเถียงมานาน มีทั้งคนที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วยในมุมมองต่างๆกันไป เรื่องนี้อาจขึ้นอยู่กับบริบทสิ่งแวดล้อมที่อยู่ด้วย สำหรับในหลายๆที่ คนหวาดหวั่นกับการตกปลาในวันนี้ เพราะในวันที่แก่ตัวไม่มีอะไรที่มองเห็นได้ว่าจะสามารถรองรับชีวิตแบบนี้ได้จริงๆ ปลาน้อยลง ท่าเรือหายไป ชาวประมงคนเดียวก็อาจหาปลาไม่ได้ต้องเป็นบริษัทเท่านั้น ยังไม่นับว่าตอนนั้นอาจจะแก่เกินกว่าจะถือเบ็ดจากบ้านมาหาปลาแล้ว ใครจะเป็นคนดูแลหาให้ ตอนนั้นแม้ว่าจะมีพระอาทิตย์ตกวันละ 28 รอบก็ไม่ทำให้อิ่มได้ แต่สำหรับบางบริบท บางสิ่งแวดล้อม เขาอาจไม่ต้องกังวลกับสิ่งเหล่านี้มากนัก
*
สิ่งที่คิดว่าทุกคนต้องทำคือการสร้างสมดุลในการหาปลาดูพระอาทิตย์ตกในวันนี้ กับการเตรียมตัวให้ในวันที่ไม่สามารถหาปลาก็ยังสามารถมีความสุขกับพระอาทิตย์ตกโดยที่ท้องอิ่ม
โฆษณา