มาส่งพลังบวกยามเช้า ในวันที่ดูเหมือนว่าชีวิตไม่คืบหน้าไปไหนค่ะ
ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา เก๋มีโอกาสได้เรียนรู้ทักษะ Critical Thanking หรือการคิดเชิงวิพากษ์ คิดให้รอบด้าน เพื่อการตัดสินใจที่มีประสิทธิภาพ
หนึ่งในกระบวนการ Critical Thinking คือการตรวจสอบความคิด ว่าสิ่งที่เราคิดนั้นจริงมั้ย ยังมีมุมมองอื่นอีกหรือไม่
ซึ่งมันเอามาใช้ได้กับช่วงเวลาที่เราคิดว่าชีวิตไม่คืบหน้า โดยการตั้งคำถามว่า “จริงเหรอ ที่ชีวิตไม่คืบหน้า”
ก็เลยมาชวนคิดกันค่ะว่า มีอะไรบ้างมั้ยในชีวิต ที่มันมีความคืบหน้า หรือสิ่งที่เราเคยคิดว่าทำไม่ได้ แต่ตอนนี้ทำได้แล้วนะ
สำหรับตัวเอง เรื่องแรกที่คิดถึงก็คือ การปั่นจักรยานทางไกล จากคนที่ไม่เคยออกกำลังกาย ไม่สู้แดด สามารถปั่นจักรยานกลางแดดกลางฝนได้เป็นร้อยเป็นพันโล เกินจินตนาการจริง ๆ มันทำให้ได้รู้ว่า เราเป็นได้มากกว่าที่เราคิด
การเล่น surf skate ก็เป็นอีกอย่างนึงที่ไม่เคยคิดว่าจะทำได้ เพราะครั้งแรกที่ขึ้นไปยืนขาสั่นมาก แต่ก็อยากลองท้าทายตัวเองดู เลยฝึกเล่น ปรากฎว่าไม่เกิน 2 เดือน สามารถไถแบบเบสิคได้ และลงแทรกได้ (ที่เป็นคลื่น ๆ ) แต่ยังช้าและไม่ครบรอบ
วาดการ์ตูนก็เป็นสิ่งที่ไม่คิดว่าจะทำได้ แต่ก็ลองไปลงคอร์สเรียน 21 วัน ปรากฎว่าเรียนไปไม่กี่วันก็สามารถวาดได้ แม้จะยังไม่สวยและต้องดราฟรูปอยู่
ตอนนี้กำลังมีเรื่องท้าทายใหม่ ที่คิดมาตลอดว่าตัวเองทำไม่ได้ คือการบริหารคน เพราะส่วนตัวแล้วไม่ค่อยชอบวุ่นวายกับใคร และคิดว่าการบริหารคนนั้นยากที่สุดในการทำงาน
แต่ด้วยตำแหน่งหน้าที่ที่โตขึ้น ความคาดหวังที่บริษัทมีต่อเราก็เพิ่มขึ้น
ช่วงแรก ๆ ที่รับหน้าที่มา ร้องไห้บ่อยมากเพราะคิดว่าตัวเองทำได้ไม่ดี ถึงกับเคยคิดว่าจะเอาตำแหน่งไปคืน และขอรับเงินเดือนเท่าเดิมก็ได้ 555
ตั้งสติซักพักก็เลยคิดใหม่ ว่าเราทำไม่ได้จริง ๆ หรือแค่คิดว่าตัวเองทำไม่ได้ เราได้พยายามเต็มที่แล้วหรือยัง และมันมีมั้ยสิ่งที่เราเคยคิดว่าตัวเองทำไม่ได้แต่สุดท้ายก็ทำได้
ผลคือมันก็มีนี่นา มีตั้งหลายอย่างในชีวิตที่ตอนนี้ทำได้ ทั้งที่เคยคิดว่าตัวเองทำไม่ได้
เมื่อเห็นดังนั้นเลยหาวิธีใหม่ ว่าอะไรที่ทำให้เราคิดว่าตัวเองทำได้ไม่ดี และเราจะทำให้ดีขึ้นได้ยังไง
หลังจากนั้นก็พยายามปรับปรุง ซึ่งเอาจริง ๆ ลูกน้องหรือหัวหน้า ก็ไม่เคยบ่นว่าเราบริหารไม่ดีนะ มีแต่เรานั่นแหละที่คิดกดดันตัวเอง (เอาอีกแล้ว ไม่รักตัวเองอีกแล้ว 😅)
เป็นอีกครั้งนึง ที่ได้เรียนรู้ว่า คนอื่นคิดกับเรายังไง ไม่เท่ากับเราคิดกับตัวเองยังไง นี่ดีที่คนใกล้ตัวเตือนสติ ว่าทำไมเธอคิดว่าทำได้ไม่ดีหรือทำไม่ได้ ลูกน้องบ่น หรือหัวหน้าด่าเหรอ ซึ่งก็เปล่า เราคิดไปเองทั้งนั้น
แน่นอนว่างานด้านการบริหารคน มันไม่ได้มีความคืบหน้าให้เห็นเป็นรายวัน ทำให้บางครั้งก็ยังแอบนอยด์ ๆ ว่าเราทำดีรึยังนะ
การเขียนบันทึกวันนี้ จึงเป็นการเยียวยาหัวใจตัวเองด้วย ในวันที่ยังไม่เห็นความคืบหน้าของงานที่ทำ ให้กำลังใจและกอดตัวเองว่า เธอทำได้ จงอดทนรอวันที่จะเห็นผลลัพธ์ที่น่าชื่นใจ
ถ้าใครเป็นเหมือนกัน ลองเอาวิธีนี้ไปใช้ดูนะคะ 😊
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
