"..คําบุราณท่านว่าเหล็กแข็งกระด้าง
เอาเงินง้างอ่อนตามความประสงค์.."
วรรคกลอนข้างต้นมาจากเพลงยาวถวายโอวาท ประพันธ์ โดยท่านสุนทรภู่
“สุนทรภู่”เป็นกวีของไทยสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ บทกวีของท่านสุนทรภู่มีความโดดเด่นในเรื่องเสียงสัมผัส สร้างความไพเราะอย่างยิ่ง
แต่นอกจากจะมีความไพเราะในเสียงสัมผัสและถ้อยคำแล้ว งานประพันธ์ของท่านสุนทรภู่ยังสะท้อนขนบธรรมเนียมประเพณีไปจนถึงค่านิยมในยุคสมัยนั้นได้เป็นอย่างดี
หลายบทประพันธ์สอดแทรกข้อคิดในด้านการใช้ชีวิตและธรรมดาของโลกมากมาย ที่สำคัญคือไม่ขึ้นอยู่กับเวลา สามารถนำไปใช้ได้แม้ในยุคสมัยปัจจุบันก็ตาม
วรรคที่จะเล่าอะไรให้ฟังยกมาเป็นหัวเรื่องในวันนี้มาจากเพลงยาวถวายโอวาท
เพลงยาวถวายโอวาทท่านสุนทรภู่แต่งเมื่อเป็นพระอาจารย์ถวายอักษรแด่เจ้าฟ้ากลางและเจ้าฟ้าปิ๋ว พระโอรสในเจ้าฟ้ากุณฑลทิพยวดี มีเนื้อหาให้ข้อคิด มีหลายวรรคถูกยกมากล่าวถึงบ่อยครั้ง เช่น
อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
อันความคิดวิทยาเหมือนอาวุธ
ประเสริฐสุดซ่อนใส่เสียในฝัก
สงวนคมสมนึกใครฮึกฮัก
จึงค่อยชักเชือดฟันให้บรรลัย
..คําบุราณท่านว่าเหล็กแข็งกระด้าง
เอาเงินง้างอ่อนตามความประสงค์..
สุนทรภู่
จะเห็นว่าคำสอนของท่านไม่ตกยุคจริง ๆ
จะเล่าอะไรให้ฟัง
5 มี.ค.65
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
