ใบมะม่วง(Mango Leaf)
Butterfly Thai Perfume
โทนกลิ่น: green/fruity
ลมร้อนโชยมาปะทะผิวที่ต้นแขนทั้งสองข้าง เงยหน้ามองท้องฟ้าก็พอรู้ว่าเที่ยงกว่าแล้ว สังเกตจากตำแหน่งดวงอาทิตย์เกือบตรงหัว ฉันยืนรอเพื่อนซื้อตั๋วเรือไหว้พระเก้าวัดอยู่บนสะพานโค้งเชื่อมสองฝั่งบรรยากาศขายของคาวหวาน ณ ตลาดน้ำอัมพวา ช่วงรอยต่อระหว่างฤดูหนาวกับร้อนแห่งเมืองสยาม ก็ช่างปุบปับแสบผิว ไม่ทันให้ได้ปรับตัวปรับใจสักนิด
ฉันมองเรือสินค้าผ่านไปผ่านมาในคลองแคบๆสองสามลำ ส่วนใหญ่ขายก๋วยเตี๋ยวเรือ เวลานั้นยังไม่นึกอยากอาหารคาว ทว่าจู่ๆก็เกิดเปรี้ยวปากขึ้นมาทีละน้อย พอดีจังหวะกับมีเรือพ่อค้าขายมะม่วงน้ำปลาหวานแล่นผ่านมาเกือบลอดผ่านใต้สะพานที่ฉันยืเหนือขึ้นมาไม่กี่เมตรไปแล้ว โชคดีที่ตะโกนรั้งไว้ทัน
“รอด้วยจ้า..รอด้วย จะลงไปซื้อน้ำปลาหวาน”
ระหว่างวิ่งตัวปลิวในชุดเสื้อยืดดำกางเกงยีนส์เข้ารูปน้ำเงิน ฉันก็รู้สึกว่าอยากได้แค่น้ำปลาหวานมาจิ้มเท่านั้น วิ่งไปเกือบถึงพื้นข้างทางตลิ่ง ลมจากคลองอัมพวาตีเอาไอน้ำปะทะผิวกาย ทันใดฉันก็เข้าใจว่าอารามเปรี้ยวปากนั้นเกิดจากกลิ่นน้ำหอม ‘ใบมะม่วง’ ที่ฉันเพิ่งลองสเปรย์มาก่อนลงรถเพื่อน เพิ่งฝากซื้อมาก่อนนัดพบวันนี้ ฉันฉีดพรมตามข้อพับแขน ข้อมือ และแอบเปิดเสื้อใส่เข้ากลางลำตัว ไม่น่าเกินหกสเปรย์ กลิ่นนี่เองที่ทำให้อยากกินมะม่วงน้ำปลาหวาน เพราะกลิ่นเปิดในช่วงยี่สิบนาทีแรก นับแต่เดินมารอเพื่อนบนสะพานเป็นกลิ่นเหมือนเด็ดยอดใบอ่อนมะม่วงดิบมาเคี้ยวเล่นเพลินๆ กลิ่นเหมือนจริงมากจนน่าขนลุก
ขณะที่คุณลุงพ่อค้าเทียบเรือลำน้อยจอดริมฝั่ง ฉันเห็นร่องรอยการผ่าซีกของมะม่วงดิบซึ่งน่าจะเปรี้ยวนิดหวานหน่อยวางอยู่ในถาดข้างหม้อน้ำปลาหวาน ทันใดฉันก็นึกถึงยางจากเปลือกมะม่วงขณะปอกที่ทำให้เหนียวมือหน่อยๆ สิ่งนั้นเชื่อมโยงกับกลิ่นน้ำหอมบนตัวฉันเลย นอกจากเคี้ยวยอดอ่อนใบมะม่วงแล้ว ยังมีกลิ่นยางของเปลือกดิบสอดแซมมาด้วยอย่างแนบเนียน กลิ่นหวานที่ตีขึ้นมาเมื่อผ่านไปครึ่งชั่วโมงหลังพรมบนร่างนั้น น่าจะเป็นกลิ่นดอกอะไรสักอย่างที่ช่วยเพิ่มความละมุนละม่อม ลดทอนความดิบเขียวของกลิ่นเปิดก่อนเชื่อมเข้าสู่ท่อนกลาง เดาได้ไม่ยากว่าฉันขอซื้อมะม่วงเปรี้ยวหั่นเป็นแว่นบางติดมือมาแนมน้ำปลาหวานแก้อาการเปรี้ยวปาก
“ถึงเวลาขึ้นเรือแล้วย่ะ!” เสียงเพื่อนสาวสองนางเดินมาเบื้องหลัง พร้อมใช้ปลายเล็บที่เพิ่มลงสีแดงเงาวับมาสะกิดบ่าข้างซ้าย ฉันหลุดจากภวังค์ความอร่อยล้ำในปากบนม้านั่งข้างทาง เวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน นี่เพื่อนได้ตั๋วตั้งแต่เมื่อไร และเรือพร้อมออกเสียด้วย แสดงว่าชั่วโมงกว่าแล้วสิเนี่ยหลังฉีดน้ำหอมลงจากรถ
ฉันเดินตามเพื่อนขึ้นเรือขณะจำใจทิ้งถุงมะม่วงในปลาหวานลงถังขยะไม่ไกลจากตรงนั้น ด้วยเหตุเกรงใจเพื่อนร่วมทางว่าจะชวนให้น้ำลายสอเปรี้ยวปากไปตามๆกัน
นั่งเรือผ่านไอเย็นบรรเทาอาการแสบผิวจากลมร้อนได้ไม่นาน รู้สึกตัวอีกทีก็ขึ้นฝั่งมาที่สวนมะม่วง..ใช่แล้ว ฉันกำลังยืนอยู่ท่ามกลางต้นมะม่วงนับร้อย มีแต่ต้นมะม่วงเท่านั้นจริงๆ อากาศกำลังน่าสบายขึ้นทุกที กลิ่นเขียวสดชื่นอ่อนจางของร่มไม้ใบครึ้มที่งอกงามในสวนนี้ทำให้กล้ามเนื้อบริเวณกราม คอ ไล่ลงมาถึงสะบัก บ่าไหล่ ฉันค่อยคลายความเกร็งลง
ว่าแต่ดูเหมือนต้นมะม่วงในสวนนี้จะออกดอกออกผลขนาดนี้เชียวหรือ..และนั่น ฉันเห็นมีแต่ผลสุกปลั่งเปลือกเหลืองอมส้มคล้ายสีมะปรางห้อยลงมาจากกิ่งก้านใบเต็มไปหมด จะเป็นไปได้ยังไงที่สวนแห่งนี้ไม่มีมะม่วงเปลือกเขียวดิบๆเหลืออยู่บนต้นเลย และทันใดขณะคิดวิเคราะห์เพลิดเพลินก็เห็นหญิงวัยกลางคนผิวคล้ำแดดใส่หมวกสานแบบชาวสวนเดินถือจานเต็มสองมือเข้ามาใกล้ทุกที.....และจานนั้น มีแต่มะม่วงสุกเหลืองอร่ามหั่นเป็นคำให้กลิ่นที่จินตนาการถึงรสหวานกลมกล่อมละมุนลิ้นมีเปรี้ยวติดปลายเล็กน้อย
“ตื่นเถิดชาวไทย...ถึงวัดสุดท้ายแล้วจ้ะ” เสียงเพื่อนสาวปลุกฉันให้สะดุ้งตื่นขึ้นจากฝันกลางวันเมื่อเรือเทียบฝั่งวัดนั้นพอดี
ฉันยกศีรษะ พยุงใบหน้าขึ้นจากข้อพับแขนขวาที่วางพาดขอบเรือ และนั่นฉันจึงถึงบางอ้อในฉับพลัน!
กลิ่นเหมือนมะม่วงสุกถูกหั่นจากผลใหม่ๆ หวานนำเปรี้ยวปลาย กลิ่นน้ำหอม ‘ใบมะม่วง’ จาก Butterfly นั่นเอง นี่คงเป็นกลิ่นเบส กลิ่นท้ายของเขาสินะ ผ่านมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว ไม่แต่ว่าฉันเผลอหลับไปตอนไหน กลิ่นนี้อาจจะเริ่มตั้งแต่ท่อนกลางบรรเลงยาวคลอเคล้ากับใบและยางอ่อนของเปลือกที่เป็นตัวเอกมาตลอดก็ได้
“กลิ่นน้ำหอมที่ชั้นซื้อให้ทำเอาเพ้อเลยล่ะสิ เห็นหลับพึมพำว่า มะม่วง มะม่วงมาตลอดทาง” เพื่อนแอบแซวขณะลงเรือกลับจากวัดแห่งสุดท้าย ฉันหันขวับไปถามนางข้างกายทันที
“เธอได้กลิ่นด้วยเหรอ?”
“แน่ล่ะสิ! ฉันนั่งอยู่ข้างหลังยังได้กลิ่น แถมคุณป้าท่านที่นั่งอยู่ท้ายเรือก็มาแอบถามฉันตอนขึ้นฝั่งว่าใครใช้น้ำหอมอะไร กลิ่นหอมมะม่วงแปลกดีจริง”
นั่นแหละ ฉันถึงสรุปอานุภาพของเจ้ากลิ่นนี้ได้โดยไม่ต้องบรรยายอะไรให้มากความ การกระจายได้ทั่วถึงในเรือบรรจุผู้โดยสารหลักสิบ แต่คงไม่ถึงกับหลายเมตรเพราะตอนขึ้นฝั่งในวัด ไม่มีใครเหลียวมาเอ๊ะกับกลิ่น ท่าทางฉงนสงสัยเลยสักคนเมื่อเดินกระจัดกระจายห่างกันออกไปหลายก้าว
ขณะนั่งเรือกลับตลาดน้ำอัมพวาจุดตั้งต้น ผู้คนในบ้านเรือนไทยบ้าง บ้านไม้เก่าบ้าง บ้านร่วมสมัยบ้างบนสองฟากฝั่ง ก็พากันโบกมือทักทายนั่งท่องเที่ยวบนเรือ ยิ้มแย้มต้อนรับเพียงไมตรีจิต ลูกเด็กเล็กแดง ผู้เถ้าผู้แก่อยู่กันพร้อมหน้า บางท่ามีเด็กชายหัวจุกเปลือยร่างล่อนจ้อนกระโดดน้ำเล่นกันตูมตาม แปลกจริงเชียวที่ฉันรู้สึกเหมือนทุกบ้านปลูกต้นไม้สูงใหญ่ที่หน้าตาใบเหมือนต้นมะม่วงเต็มไปหมด ไม่เห็นดอกผลแต่ก็จินตนาการถึงกลิ่นมะม่วงสุกปลั่งเปรี้ยวอมหวานตลอดทาง
สะบัดหัว กระพริบตาอีกสองสามที ก็..อ้าว นั่นต้นลั่นทม นี่ดอกชบาต่างหาก ภาพลวงตาคงมาจากกลิ่นติดผิวบริเวณข้อพับแขนฉันเอง แต่ขากลับคราวนี้ฉันสะกิดถามเพื่อนสองนางที่นั่งข้างและนั่งหลังนางบอกไม่ได้กลิ่นน้ำหอมฉันแล้ว คงเหลือแค่กลิ่นอ่อนๆ แต่ยังอยู่ยาวจนฉันกลับถึงบ้าน อาบน้ำนอน ตื่นกลางดึกตอนตีหนึ่งกว่าก็ยังได้กลิ่นใบเปลือกและเนื้อสุกฉ่ำของมะม่วงขวดนั้นอยู่เลย
และทั้งหมดที่เรียงร้อยมาข้างต้นนั่นคือจินตนาการเมื่อได้ใส่ ‘ใบมะม่วง’ ออกจากบ้าน ไม่ใช่เหตุการณ์จริงแต่อย่างใด..ทว่าก็แทนคำพรรณนากลิ่นต้นกลางท้าย ความติดทน การกระจาย ความเป็นเอกลักษณ์ ของกลิ่นนี้ได้อย่างดีทีเดียว
โอกาสใช้งานครอบจักรวาลเช่นกัน จะเข้าเมือง หรือออกนอกเมือง เที่ยวเรือกสวนไร่นา แวะชายหาด หรือกลับมาที่ตลาดน้ำในฝัน ก็เข้ากั๊นเข้ากัน กลมกลืนธรรมชาติไปหมด ใส่เดินห้างกลางกรุงทันสมัยคนข้างกายก็น่าจะชื่นชมกับความแปลกใหม่ เข้าสวนคุณยายก็น่าจะเอ็นดูหลานที่กลิ่นกายไม่ห่างจากธรรมชาติวันเก่าก่อนของท่านนัก เรียกว่าร่วมสมัย และไม่เคยได้กลิ่นแบบนี้ที่ไหนในน้ำหอมที่เคยใช้จากแบรนด์อื่น มีความเป็นธรรมชาติสดเขียว ทว่ากลมกล่อมหวานหอม
อาจเรียกว่าเป็นกลิ่นแนว Diptyque แห่งสยามก็ว่าได้
ใส่ออกกำลังกายก็ได้ไม่เกี่ยง แต่ควรจำกัดสเปรย์ระวังกลิ่นมะม่วงสุกผสมเหงื่อนิดนึง ไม่รู้จะออกมารูปไหน ใส่ออกเดทคงไม่ถึงกับเย้ายวน แต่ผู้อาจเอ๊ะกับความแปลกใหม่ ไม่ใช่กลิ่นดาษดื่นนี้ก็เป็นได้ ใส่เที่ยวกับเพื่อนก็อาจมีคนถามขอชี้เป้าไปซื้อตามบ้างอะไรทำนองนั้น กลิ่น unisex ใส่ได้ทุกเพศวัยตั้งแต่เด็กน้อยยันผู้ชรา
ความติดทนทำได้ดีงามเกินสิบชั่วโมง แต่หลังจากสองสามชั่วโมงแรกก็จะติดอยู่กับผิวเราแบบดมเองหอมเอง
การกระจายก็น่าจะทำได้ดีในช่วงระยะสองแขนกางเหยียด ไม่ถึงกับเอิกเกริก แค่พอดีพองาม พอเรียกความสนใจ เรื่องความคุ้มค่าไม่ต้องพูดถึง หลักพันต้นๆกับอานุภาพและความแปลกเก๋ไม่ซ้ำใคร ไม่เรียกว่าคุ้มจะเรียกว่าอะไรได้ แต่ข้อควรระวังคือความเป็นออยเบส น้ำมันมะพร้าว ฉีดลงบนตัว อย่าโดนเสื้อ เพราะอาจเป็นคราบได้ ส่วนหัวสเปรย์ที่พุ่งกระจายสะใจในช่วงแรก คงต้องรอดูต่อไปว่าน้ำมันจะอุดตัน หรือเปลี่ยนสีเมื่อเวลาผ่านไปหรือไม่
หากจะให้คะแนนตามแง่มุมก็คงได้ดังนี้
เอกลักษณ์: 10/10
ดีต่อใจ ผ่อนคลายผู้ใส่: 10/10
เย้ายวน ดึงดูดเพศตรงข้าม: 6/10
โอกาสใช้งาน: 10/10
ความทน: 10/10
การกระจาย: 8/10
Packaging ถ่ายทอดเรื่องราว:8/10
----
Noteกลิ่น
Top: ใบเตย, ดอกมะม่วง, ใบมะม่วง
Middle: มะม่วงเขียว, ลาเวนเดอร์
Base: กฤษณา, กำยาน, กำยานแขก, หญ้าฝรั่น, แอมเบอร์, มะม่วงสุก
**ข้อมูลโน้ตกลิ่นอ้างอิงจาก karenbeautytips.com**
#mangoleafbutterflythaiperfume #ใบมะม่วงbutterfly #butterflythaiperfume
Mango Leaf(ใบมะม่วง)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
