9 มี.ค. 2022 เวลา 00:01 • ปรัชญา
บังเอิญเจอนิทานเรื่องนึงน่าสนใจดีค่ะ
คุณยายคนหนึ่งอาศัยอยู่กับหลานสาวที่กำลังเรียนอยู่ปี 4
หลานคนนี้ติดเที่ยวกลางคืน ทิ้งให้ยายอยู่บ้านคนเดียวเป็นประจำ
กลางดึกคืนหนึ่ง หลานกลับมาเห็นคุณยายกำลังก้มๆ เงยๆ อยู่หน้าบ้าน
“ยายทำอะไรอยู่คะ?”
“ยายกำลังหาเข็มอยู่”
หลานสาวจึงช่วยยายหาเข็มด้วย แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ
“ยายทำเข็มหล่นตรงไหนนะ หนูจะได้ช่วยหา”
“หล่นในห้องนอนน่ะ”
“อ้าว แล้วยายมาหาตรงนี้ทำไม?”
“ยายเห็นว่าตรงนี้มันสว่างดี จะได้หาเจอง่ายๆ”
“ยายตลกอ่ะ ทำเข็มหล่นในห้อง มาหาหน้าบ้าน แล้วมันจะเจอได้ไง?”
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ทีหลานทำความสุขหล่นหาย ยังไปตามหาในผับได้ทุกวันเลย”
เป็นเรื่องตลกร้ายที่บางทีก็เกิดขึ้นกับเราโดยที่เราไม่รู้ตัว
โดยเฉพาะเวลาที่เรากำลังหลงไปกับอะไรบางอย่าง เช่น คำชื่นชม หรือการยอมรับ
ในช่วงที่ห่างหายจากการโพสต์ไป เก๋ก็เป็นอาการนี้แหละ คือพอโพสต์แล้วคนดูน้อย ก็จะนอยด์และไม่อยากทำแล้ว
โดยลืมไปว่าจุดประสงค์แรกเริ่มที่ทำเพจนี้ ก็เพื่อฝึกทำ Output ของตัวเอง
ตอนนี้รู้ตัวและกลับมาที่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง ใจก็เลยเบามาก แม้ว่าโพสต์แล้วจะไม่มีคนดูเลยก็ตาม
หาความสุขของตัวเองให้เจอ มีความสุขจากภายในให้ได้ นั่นคือความสุขที่แท้จริง ที่ไม่ต้องรับการเติมเต็มจากสิ่งของหรือจากคนอื่นค่ะ
ขอให้ทุกคนเจอความสุขของตัวเองนะคะ 😊
โฆษณา