#รีวิวหนังสือ เล่มที่ 8/2022
เธอบอกเลิกผม
ด้วยฟอนต์Helvetica
ใบพัด นบน้อม
อยาก skip ช่วงนี้
ให้ผ่านไปไวๆ
(ประโยคเปิด ของเล่มนี้ เขาว่าไว้)
เจ้ากรรมดัน มาอ่านเล่มนี้ในคืนวันวาเลนไทน์พอดี
แทนที่จะอ่านเล่ม "บอกรัก" ก่อน
เพราะดันคิดว่า สองเล่มนี้คือภาคต่อของกันและกัน
สรุป จะอ่านเล่มไหนก่อนก็ได้นะ เพราะจะมีทั้ง บทที่ยิ้ม บทที่สะอึก บทที่กระแทกใจ และบทที่อาลัยเหลือเกิน(เว่อร์ไปหน่อย)
แต่เราอ่านจบแล้วดันชอบเล่มบอกเลิก มากกว่าบอกรักนะ คงเพราะ เราอาจเป็นพวก เหงาประดิษฐ์ อย่างในเล่มที่เขาเหน็บนั่นแหล่ะ
อีกอย่าง แต่ละบทในเล่ม "บอกเลิก"ก็สนุกเหมือนได้อ่านสตอรี่ในช่วงเวลาหนึ่งของใครสักคนบนโลกนี้ มันก็สนุกดีเหมือนแอบเปิดไดอารี่ของใครอ่าน แต่ดันไม่รู้ว่า เขาคือใคร
สำหรับผู้ชาย สเปก มันเป็นเรื่องของการมองเห็น ในขณะที่ผู้หญิง ก็คลื้มใครสักคนจาก Dialogue หลงคำที่พ่นให้อ่านหรือฟัง เลยไม่แปลกใจ ว่าทำไมผู้หญิงมักแต่งหน้า ผู้ชายมักแต่งเรื่อง หากอยากตัดวงจรของความพัง ก็ต้องเปลี่ยนมุมมอง หรือสเปกใหม่ เพราะไม่งั้นก็วนลูปเดิม
แต่จริงๆ ทุกสถานะ มันมีความสุขในแบบของมันอยู่ โสดก็ควรใช้ชีวิตให้สนุก เพราะเมื่อเรามีความสุขด้วยตัวเองการที่ไม่มีใครไม่ใช่ปัญหา แล้วถ้ามีแฟน ก็อย่าทำตัวเหมือนโสด อย่าไปเอาเปรียบคนที่คุยๆอยู่ เพราะทุกคนในโลกนี้ไม่มีใครเพอร์เฟ็กต์
ดังนั้นสำหรับมนุษย์ ไม่มีอะไรจะดีไปกว่า การ "ได้รัก" และ "ถูกรัก"
สำหรับสองเล่มนี้ เราชอบนะ พกง่าย อ่านง่าย เพลินๆ อ่านแป๊บเดียวก็จบเล่มแล้ว เหมาะสำหรับพกติดตัว ไว้เปิดอ่านระหว่าง "รอ"
รีวิว โดย
ฉันฝากเธออ่านบทนี้ด้วย
ฟอนต์ThSaraban 😀
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
