#รีวิวหนังสือเล่มที่
เก้า / 2022
#เราต่างสร้างบาดแผลให้แก่กันอยู่เสมอ
ทานเกวียน ชูสง่า
นับได้ว่าเป็นเล่มที่ไม่ได้ตั้งใจที่จะซื้อแต่เข้าร้านไปก็อยากจะอุดหนุน งานของศิลปินที่ฝากวางหนังสือของตัวเองที่ร้าน happening สักเล่ม เปิดอ่านคร่าวๆพบว่าเล่มนี้น่าสนใจดี เดิมก็ชอบอ่านหนังสือแนวนี้เสมอ
เราอ่านเพราะว่าเราอยากจะอ่าน ไม่ได้อ่านตามกระแสเสมอไป
เปิดแต่ละบท ค่อยๆละเลียดกับสำนวนนักเขียนท่านนี้ ภาษาอ่านง่ายมีเล่นคำบางจังหวะ เหมือนได้อ่านงานเขียนไดอารี่ชีวิต ที่เล่าออกมาผ่านคำถาม ที่ถามความรู้สึกตัวเองของผู้เขียน
ในโลกแห่งความเป็นจริง ผ่านตัวอักษรที่สื่อสารเป็นความเหงา ในบางค่ำคืนที่เหมือนไร้จุดหมายปลายทาง ดุจสายลมอิสระ วันเวลาผ่านความหวั่นไหวตามยุคสมัย เปราะบาง บางสิ่งบางอย่างที่ยังคงขาดหาย
ความเคยชินทำให้เราไม่ทันรู้ตัว ว่าเราสูญเสียมันไปตอนไหน ความคิดถึงเรื่องราวในอดีต ทำให้เกิดการนัดพบเพื่อนเก่า แต่ความห่างอาจทำให้การสนทนาระหว่างกันมีช่องว่างกลายเป็นไม่สนิทเหมือนเดิม
แต่ทุกๆอย่างก็คือปกติชีวิต ไม่ว่าความสัมพันธ์จะเริ่มหรือจบรูปแบบไหน
อย่างน้อย เราก็ยังเหลือความหวัง
ความหวัง อาจเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เราอยากมีชีวิตอยู่
เพื่อค้นหาความหมายบางอย่างของชีวิต
(เราลองเอาชื่อแต่ละบทมาเขียนต่อๆกัน เติมบางคำไปนิดหน่อย ก็สนุกดีค่ะ ถ้าสนใจลองเปิดใจอ่าน อยากมีบางบทที่ตรงใจค่ะ เล่มนี้เล่มเล็ก ไซส์ A6 พกง่ายอีกเล่มค่ะ)
รีวิว (แล้วเหรอ 😅) โดย คนที่ชอบบ่นอะไรเรื่อยเปื่อยในไดอารี่เหมือนกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
