ปัญหาการเรียน online ของเด็กในแต่ละระดับชั้นต่างกันมากค่ะ
เด็กเล็กระดับอนุบาล ไม่สามารถทำอะไรเองได้เลยต้องมีพ่อแม่ผู้ปกครองคอยช่วยเหลือ ปัญหาเลยไปเกิดที่ผู้ปกครองว่ามีเวลาดูแลเด็กๆหรือไม่ และถึงแม้มีเวลาก็ไม่ใช่ผู้ปกครองทุกคนจะใช้สื่อ online ได้ เท่ากับว่าเด็กแทบไม่ได้เรียนรู้อะไรจากโรงเรียนเลยค่ะ
…ยังไม่นับรวมความสามารถของโรงเรียนและบุคลากรที่ต่างกันในแต่ละพื้นที่อีกค่ะ
ระดับประถม…ปัญหาก็ยังคงอยู่ที่ความเข้มงวดของผู้ปกครอง+กับนิสัยของเด็ก เพราะเด็กก็ยังไม่มีความสามารถในการบังคับตนเองให้จดจ่อกับการเรียนได้ ยังไม่รู้จักการรับผิดชอบตนเองเท่าที่ควร และบางครอบครัวก็ไม่ได้สนใจหรือไม่ให้ความร่วมมือกับคุณครูด้วยค่ะ
ส่วนในระดับมัธยม-มหาลัย ขึ้นอยู่กับความรับผิดชอบส่วนบุคคลแล้วค่ะ..เพราะส่วนตัวเรียน online ระดับปริญาตรีอยู่ก็ไม่ได้มีปัญหามากนัก..ส่วนใหญ่เป็นเรื่องการปรับตัวและจัดการตนเอง เพราะสภาพเเวดล้อมเปลี่ยนแปลงกะทันหัน ซึ่งปัจจุบันก็รู้สึกโอเคกับการเรียน online นะคะ แถมไม่อยากกลับไปเรียน onsite เท่าไร มีแต่อยากเจอเพื่อนๆเท่านั้นค่ะ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นปัญหาด้านการศึกษามันมีความเหลื่อมล้ำดำรงอยู่คู่สังคมไทยมาอย่างยาวนานมากแล้วค่ะ ที่อธิบายมายังไม่ได้พูดถึงคุณภาพสถานศึกษา บุคลากร อุปกรณ์การเรียน ที่มันแตกต่างกันมากๆในพื้นที่เมืองกับชนบท
แล้วยิ่ง online การศึกษาในพื้นที่ชนบทแทบเรียกได้ว่าถูกตัดขาดจากระบบการศึกษาไปเลย เพราะบางพื้นที่แม้แต่อุปกรณ์สื่อสารและอินเตอร์เน็ตยังไม่มีเลยค่ะ
สิ่งที่อยากแนะนำถ้าคุณเป็นครูหรืออาจารย์ อยากให้ทำความเข้าใจเด็กๆให้มากค่ะ เพราะส่วนตัวจะรู้สึกดีและชอบเรียนกับอาจารย์ที่รับฟังและสอนอย่างเป็นกันเองมากกว่า ยิ่งในสมัยนี้เด็กๆโตมาพร้อมกับสื่อออนไลน์อย่างเปิดกว้าง แบบที่ไม่สามารถจำกัดหรือบังคับได้ ทำให้เด็กมีความคิดในแบบที่เราก็คาดไม่ถึง จะทำอะไรก็ต้องระวังว่าเขาจะตีความไปในทางที่ไม่ดีหรือเข้าใจผิดด้วยค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
