สรุปแล้วชีวิตก็คือละคร โดยมีกรรมเก่าเป็นบท
"ผู้กำกับ" เป็นเจ้ากรรมนายเวร และ "ธรรมชาติ" เป็นผู้อำนวนการสร้าง
โดยใช้ "แสงและเวลา" เป็นเครื่องมือในการถ่ายทำ
ภาพยนต์เรื่องหนึ่งที่เราไม่สามารถไปแก้ไขท้ายเรื่องได้ เพราะต้นเรื่องถูกออกแบบไว้แล้ว และเช่นกัน เราจะไม่สามารถแก้ไขต้นเรื่องได้ เพราะท้ายเรื่องถูกกำหนดไว้แล้ว
วิธีเปลี่ยนแปลงคือเขียนบทใหม่ ซึ่งก็คือเริ่มสร้างความดีตั้งแต่นี้ไป
เมื่อเสียชีวิตจะรู้ว่าละครเรื่องยาวได้ปิดฉากลง แล้วเราหลงผิดคิดไปเองว่าร่างกาย สมบัติพัสถานที่เล่นในบท...คือของเราจริงๆ แต่ไม่ว่าจะเผาหรือฝัง ตัวตนนั้นก็ต้องสลายไป "สิ่งที่ยังคงอยู่คือจิต"
ที่จะไปเกิดใหม่ตามวังวนแห่งสังสารวัฏโดยไม่มีที่สิ้นสุด...
25รับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
