เยือน "น่านนครา" อีกคราหนึ่ง :
เมืองวรนคร หรือนันทบุรีศรีน่านนี้นั้น มาเยือนกี่ครั้งกี่ครา ก็ยังรู้สึกว่าเป็นเมืองที่สงบงาม น่ารัก น่าอยู่ น่ามาดู น่ามาชม ชอบความสะอาดสะอ้านของเมืองน่าน ชอบความงดงามตามขุนเขา ชอบความเก่าแก่ของบ้านเรือนที่ยังคงมีชีวิตชีวา ดูแล้วมีเรื่องราวน่าค้นหา มาเมืองน่านได้เมียงมองทุ่งข้าว ทิวเขา แลสายน้ำแล้วชวนให้สบายตาพาให้เราสบายใจเป็นที่ยิ่ง
น่านเป็นเมืองแห่งสายน้ำที่ไหลรินลงมาจากขุนเขามากมายหลากหลายสาย อาทิ แม่น้ำน่าน - แม่น้ำว้า - แม่น้ำปาด - แม่น้ำแควน้อย - แม่น้ำวังทอง - ห้วยน้ำยาว ฯลฯ
แม่น้ำสายหลักๆ ของน่าน ก็คือ แม่น้ำน่าน ซึ่งเป็นแม่น้ำสายสำคัญหนึ่งใน 4 ที่ไหลรวมกันไปเป็นแม่น้ำเจ้าพระยา แม่น้ำสายสำคัญของประเทศไทย [ปิง วัง ยม น่าน หลอมรวมกันเป็น เจ้าพระยา]
วันนี้มีโอกาสได้ล่องเรือมาดูแม่น้ำน่านแล้วผ่านมาถึงแม่น้ำว้า ซึ่งเป็นแม่น้ำสาขาสายหนึ่งของน้ำน่าน เห็นแล้วรู้สึกดี คิดถึงคนไกล จึงอยากจะเล่าให้ฟัง
น้ำน่าน เป็นแม่น้ำสายที่ยาวที่สุดในประดาแม่น้ำทั้ง 4 สายที่หลอมรวมกันเป็นเจ้าพระยา นั่นคือยาวถึง 740 กิโลเมตร นึกถึงความยาวของแม่น้ำสายนี้แล้วก็ชวนให้จินตนาการไปถึงเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นน้ำไปจนถึงปลายน้ำ ที่บอกเล่าเรื่องราวสืบทอดกันมาอย่างยาวนานมิรู้จบ
น้ำน่านผุดพรายไหลหลากลงมาจากเทือกเขาหลวงพระบาง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ สปป.ลาว ผ่านมาทางอำเภอบ่อเกลือ จ.น่าน
จากตาน้ำเล็กๆ ในขุนเขาไหลมารวมกันแล้ววกขึ้นไปทางเหนือ ผ่านอำเภอเฉลิมพระเกียรติแล้วไหลกลับลงทางใต้ ผ่านอำเภอทุ่งช้าง - อำเภอเชียงกลาง - อำเภอปัว - อำเภอท่าวังผา - อำเภอเมืองน่าน - อำเภอภูเพียง - อำเภอเวียงสา - อำเภอนาน้อย และอำเภอนาหมื่น ก่อนจะถูกกั้นเป็นเขื่อนสิริกิติ์ ณ อำเภอท่าปลา จังหวัดอุตรดิตถ์ แล้วไหลผ่านจังหวัดอุตรดิตถ์ - พิษณุโลก - พิจิตร แล้วหลอมรวมกับแม่น้ำปิงที่เมืองปากน้ำโพ จังหวัดนครสวรรค์ กลายเป็น "แม่น้ำเจ้าพระยา" แล้วไหลลงสู่อ่าวไทยในที่สุด
และปากน้ำเจ้าพระยา ณ เมืองสมุทรปราการนี่เองที่เป็นประตูนำพาเอาผู้คนแลเรื่องราวมากมายเข้ามายังดินแดนสยามและทะลุทะลวงเข้ามาจนถึงดินแดนล้านนาในเวลาต่อมา โดยผ่านมาทางแม่น้ำเจ้าพระยา และแม่น้ำสาขาสายต่างๆ บรรดามี ทะลุไปจนถึงแม่น้ำกก และแม่น้ำโขง ณ เมืองเชียงแสน จังหวัดเชียงราย
กล่าวถึงแม่น้ำว้า ที่เรามาเยือนในเย็นวันนี้ เป็นแม่น้ำที่เชี่ยวกรากแลใสสะอาด มีก้อนหินสวยงามมากมายเรียงรายอยู่ตาม 2 ฟากฝั่งเป็นช่วงๆ
ว่ากันว่า... ต้นน้ำว้านั้นมาจากเทือกเขาบริเวณพื้นที่หมู่บ้านน้ำว้า ตำบลบ่อเกลือเหนือ อำเภอบ่อเกลือ จังหวัดน่าน ไหลลัดเลาะผ่านพื้นที่ อำเภอสันติสุข อำเภอแม่จริม มาบรรจบกับแม่น้ำน่านที่ อำเภอเวียงสา ณ ที่ที่เรามาเยือนนี้
บริเวณนี้เป็นรอยต่อสามตำบลของอำเภอเวียงสา ได้แก่ ตำบลไหล่น่าน ตำบลขึ่ง และตำบลกลางเวียง ชึ่งผู้คนแถวนี้เขาเรียกกันว่า "สบว้า" นั่นเอง
เนื่องจากลำน้ำว้าใสสะอาด เย็นเฉียบ มีก้อนหินผาและเกาะแก่งสวยงามมากมาย ตลอดระยะทางกว่า 300 กิโลเมตรที่ไหลผ่านอุทยานแห่งชาติในจังหวัดน่าน ทั้ง 3 แห่ง นั่นก็คือ อุทยานแห่งชาติขุนน่าน อุทยานแห่งชาติดอยภูคา และอุทยานแห่งชาติแม่จริม จึงมีนักท่องเที่ยวที่ชอบการผจญภัยเป็นจำนวนมากนิยมมาล่องแก่งชมความงามทางธรรมชาติกันอย่างต่อเนื่องในแต่ละปี
ลำน้ำว้านั้นยาวถึง 300 กว่ากิโลเมตร แต่ทว่า... เย็นนี้เราล่องเรือเข้ามาทางปากน้ำบริเวณ "สบว้า" เพียงแค่ 3 กิโลเมตรเท่านั้น แต่ก็สัมผัสได้ถึงความงดงามของแม่น้ำน้อยๆ สายนี้แล้ว เธอสงบงามตามคำที่เขาเล่าลือแท้
โบราณเขาว่า "ขึ้นห้วยหื้อมันสุดขุน"
วันนี้ขึ้นมาได้ 3 กม. แล้ว โอกาสหน้าจะหาเวลาลัดเลาะขึ้นไปตามลำห้วย ตวยไต่ขึ้นไปตามลำน้ำ ย่ำไปหื้อมันจนสุดขุน ไปเก็บหินสวย ไปดูหินผาและสายน้ำใสที่ไหลซัดสาดเลียบเลาะมาตามโขดหินน้อยใหญ่ในร่องเขา แค่มโนนึกเอาเพียงลำพังก็ยังรู้สึกดี อย่างนี้ก็ต้องได้มาอีกคราหรือหลายๆ คราเสียแล้วกระมังวรนครนันทบุรีศรีน่าน
#ชาครีย์เล่าเรื่อง
#เรื่องเล่าของชาววัด #ทำมะจาริก #จาริกน่านนครา #นิราศนันทบุรี #ล่องเรือ #ลำน้ำน่าน #ลำน้ำว้า #สบว้า ณ #การเดินทาง
ล่องน้ำน่าน
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
