“อัตตาลด ความสุขเพิ่ม!”
ผมขอวาดภาพกราฟชีวิตแบบนี้ครับ แกนตั้งคือเครื่องชี้วัดความเป็นอัตตา ส่วนแกนนอนคือเวลาในการมีชีวิตอยู่
ชีวิตตอนแรกเกิด เรามาแต่ตัว ไม่มีแม้เสื้อผ้าติดมาสักชิ้น พอเริ่มเข้าโรงเรียนก็มีเพื่อนมีดินสอมียางลบมี iPads
พอโตขึ้นก็มีแฟน มีงาน มีหัวหน้า มีลูกน้อง มีเจ้าหนี้ มีลูกหนี้ มี smartphones ใน smartphones ก็มี social media accounts หลายอัน! มีบ้าน มีรถ มีบัตรนั้นมีบัตรนี้ มีอำนาจวาสนา มียศศักดิ์
ทั้วหมดทั้งมวล คือเครื่องชี้วัดความเป็นอัตตาที่มีแต่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทั้งๆที่ทุกครั้งที่เข็มวินาทีกระดิก ชีวิตเราเดินเข้าใกล้ลมหายใจสุดท้ายเข้าทุกทีๆ
คือมีก็มีไปครับ แต่ก็หมั่นเตือนตัวเองไว้ด้วย เพราะพระพุทธเจ้าท่านสอนเรื่องความไม่ประมาทไว้เป็นคำสอนสุดท้าย
ผมมองว่า aging หรือการแก่ตัวของคน ควรจะเป็นแบบ aging ของไวน์ครับ คือคุณค่าเพิ่มขึ้น ตามกาลเวลา พอเปิดขวดก็สัมผัสได้ถึงมิติแห่งรสชาติ (depth of flavour) ที่ยากที่จะหาไวน์ที่เพิ่งบรรจุขวดจะมาเทียบได้!
กว่าที่จะเป็นไวน์ชั้นดีได้ ถ้าเปรียบเทียบกับ aging ของคน ทรัพย์สินก็เปรียบเหมือนเพียงฉลากภายนอกขวด แต่คุณค่าที่แท้จริงคือไวน์ในขวดที่เปรียบเหมือนความรู้ความสามารถสติปัญญาของเราที่เพิ่มขึ้นตามกาลเวลาต่างหาก!!!
ร่างกายมนุษย์มีดิน นำ้ ลม ไฟ เป็นส่วนประกอบ มาประชุมกัน ณ ช่วงเวลาสั้นๆช่วงหนึ่ง เมื่อถึงซึ่งเหตุและปัจจัย ก็จะแตกดับแยกย้ายกันไปคืนสู่
ธรรมชาติ
รถก็เช่นกัน มี life-cycle ของมัน มีชิ้นส่วนนับหมื่นชิ้นมาประชุมกัน ตั้งแต่ถอยออกจาก showroom จนคุณเปลี่ยนรถคันใหม่ มีตัวถัง, มีนำ้มันเบรค, มีระบบปรับอากาศ, มีแบตเตอรี่ ซึ่งก็เปรียบกับดิน นำ้ ลม ไฟ ดีๆนี่เอง
ไม่ว่าคุณจะมีเงินมากมายเพียงใด ลองคิดดูสิครับ ถ้าคุณขับรถเยอรมัน คุณจะพูดภาษาเยอรมันได้โดยอัตโนมัติงั้นหรือ?, ถ้าคุณขับรถญี่ปุ่น คุณจะพูดภาษาญี่ปุ่นได้อัตโนมัติงั้นหรือ?, ถ้าคุณขับรถอิตาเลียน คุณจะพูดภาษาอิตาเลียนได้อัตโนมัติงั้นหรือ?
You aren’t what you have !!!
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
