• Barista M •
Pawin Pettrakul / ตุ่ย - พาวิน เพ็ชรตระกูล
จากความชอบและความหลงใหลในกาแฟ ทำให้คุณตุ่ยกลายมาเป็นบาริสต้า ที่ทำให้เขาค้นพบว่าความสุขอีกอย่างของโลกกาแฟสำหรับเขาก็คือการได้เจอคน ได้พูดคุย แลกเปลี่ยนแบ่งปันกับผู้คน และการสร้างความสัมพันธ์ที่ดี ที่เกิดขึ้นในระหว่างช่วงเวลาแห่งการดื่มด่ำกาแฟ
• จุดเริ่มต้นในการเข้าสู่วงการกาแฟ
เมื่อก่อนมีโอกาสได้ไปศึกษาอยู่ต่างประเทศ และมีความชอบในการดื่มกาแฟ ประกอบกับความชอบในวัฒนธรรมการดื่มกาแฟ (Coffee Culture) ของประเทศออสเตรเรีย ด้วยแล้ว ยิ่งทำให้ชอบในการกินกาแฟมาโดยตลอด จนเมื่อจบการศึกษาแล้วได้กลับมาเมืองไทย ซึ่งช่วงนั้นวัฒนธรรมการดื่มกาแฟของไทยยังไม่ได้กว้างขวางและหลากหลาย ทำให้เป็นจุดเริ่มต้นที่เข้าสู่วงการกาแฟด้วยการลองทำเองไปเรื่อย ๆ จนกลายเป็นความชอบที่มากขึ้น อยากเรียนรู้สายกาแฟให้ลึกลงไป จนกระทั่งช่วงที่มีสถานการณ์โควิดเข้ามา ทำให้มีเวลาว่างมากขึ้น และเป็นช่วงเวลาที่เราตกตะกอนความคิดได้ถึงความชอบที่มีต่อกาแฟ จึงตัดสินใจลงเรียนคอร์สของ SCA เพื่อเป็นการต่อยอดความชอบในกาแฟของเรา
• วิธีการชงที่ชื่นชอบ
ส่วนตัวแล้วชอบดื่มกาแฟแบบดริปธรรมดา ๆ หรือเป็นกาแฟแบบชงจากเครื่องก็ได้ เพราะชอบในรสชาติของกาแฟ ดื่มได้วันละ 2-3 แก้ว ดื่มได้เรื่อย ๆ ดื่มแล้วให้ความรู้สึกผ่อนคลายสบาย ๆ ยิ่งถ้าเวลาที่ได้คุยกับคนที่เราดริปให้ หรือเขาดริปให้ยิ่งเป็นช่วงเวลาที่ดีเลย แต่เราไม่ได้บอกว่าเป็นบาริสต้า 100% เพราะเราก็เป็นผู้บริโภคไปด้วย 50% ชอบลองไปดื่มร้านอื่น ๆ หรือร้านดัง ๆ อยากรู้ว่าทำไมร้านถึงดัง ให้เขาดริปให้โดยที่จะไม่เสนอความต้องการอะไร ให้เขานำเสนอกาแฟแบบที่เขาชอบมาเลย เราจะได้เรียนรู้ถึงรสชาติของเขาว่าทำไมร้านเป็นที่นิยม แต่สุดท้ายแล้ว รสชาติ การรับรส หรือการดริปของแต่ละคน ก็มักจะมีวิธีการและความชอบที่ต่างกัน
• ความหลงใหลในงานกาแฟ
กาแฟเป็นตัวเชื่อมโยงระหว่างคนกับคนได้ดี การได้เจอผู้คนที่อาจจะไม่รู้จักกันแต่มีจุดหมายเดียวกันคือกาแฟ มันทำให้คนที่ไม่รู้จักกัน คนที่นั่งข้าง ๆ กันได้พูดคุยกัน มีบทสนทนาที่ดีต่อกันถึงกาแฟ คุณชอบกาแฟแบบไหน หรือบางครั้งจะใช้จีบสาวก็ได้นะ เพราะการคุยกันมันไม่ต้องเป็นทางการมาก ก็ทำให้มีความสนุกไปด้วยกันกับทุก ๆ ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นตอนนั้น บางครั้งเราไปนั่งร้านกาแฟ อยู่ ๆ คนข้าง ๆ ก็เข้ามาถามว่า “กาแฟพี่ พี่ทานอะไรครับ” ทำให้เกิดบทสนทนาระหว่างกัน จนกลายมาเป็นเพื่อนกันทั้งหมด ซึ่งมันเป็นอะไรที่มากกว่าการดื่มกาแฟ มันเป็นเหมือนตรงกลางที่ทำให้คนที่มีความชอบเหมือนกัน คอเดียวกันมารู้จักกัน หรือบางคนที่ไม่ชอบกาแฟก็ได้นะ มากินอะไรอย่างอื่น ทำไมพี่ถึงชอบ ทำไมถึงไม่ชอบ มันก็คุยกันได้
• คำนิยามของบาริสต้า
เป็นความหลงใหลมากกว่า เรารู้สึกว่า Passion เป็นสิ่งสำคัญ ไม่ว่าคุณจะเป็นบาริสต้าหรือเป็นเชฟก็ตาม เราทำหน้าที่เป็นคนปรุงอาหารให้เขา ถ้าเราไม่มี Passion ให้กับเขามันอาจจะไปไม่สุด ดังนั้น Passion และใจรักต้องมาเป็นอย่างแรก เพราะบาริสต้าไม่ใช่ศาสตร์ที่จะมาชง บด กดปุ่มแล้วเสร็จ มันไม่ใช่แบบนั้น การเป็นบาริสต้าจริง ๆ มันต้องมี Passion ต้องรู้ว่าตื่นเช้ามาสิ่งแรกที่ต้องทำคือต้องตั้งกาแฟ เพราะเมล็ดกาแฟทุกวันจะไม่เหมือนกัน เราต้องตั้ง Grinder Setting ที่ไม่เหมือนกันสักวัน แล้วแต่ว่าน้ำ Grind Size และความชื้นมายังไง ทุกอย่างมันเป็นศิลปะ เพราะฉะนั้นเราต้องมี Passion ก่อน
• ความสุขในการทำกาแฟหรือการเป็นบาริสต้า
กาแฟก่อนเลย เพราะเป็นสิ่งที่มาก่อนเป็น Passion แต่เมื่อได้ทำไปเรื่อย ๆ กลายเป็นว่าความสุขในการทำกาแฟคือการได้เจอคน เพราะมันเป็นการบริการมากกว่า การเป็นบาริสต้าคืองานบริการ เราจะเห็นว่าเดี่ยวนี้จะมีโอมากาเสะ เวลาเชฟเขานำเสนออาหารออกมาให้นั่นมันเป็น Relationship สำหรับคนสองคน อย่างคนที่มากินดริป “พี่ตุ่ย เหมือนเดิมครับ” นั่นแหละมัน Relationship กันแล้ว หรือว่าอย่าง “พี่ตุ่ย วันนี้มีอะไรให้ผมบ้าง” คือมันจะกลายเป็น Relationship แบบนั้นไปแล้ว การที่เรานำเสนออะไรไป เขารับทั้งหมด หรือจะมีลูกค้าประจำที่กินแบบนี้ก็จะกินแบบนี้ไปเลย
ร่วมเดินทางท่องโลกไปกับเราทั้งรูปแบบนิตยสารและออนไลน์
ติดตามข้อมูลข่าวสารความรู้ด้านกาแฟได้ตามลิงก์ด้านล่าง
Facebook : www.facebook.com/CoffeetravelerMagazine
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
