เรามองว่าจริงๆแล้ว คำถามนี้เป็นคำถามที่ดีมากเลยนะคะ แต่เรื่องมันมีอยู่ว่า ในระดับสากลแล้ว ประเทศต่างๆ เขาจะไม่เรียกว่าภาษาหลัก ตามแบบที่คุณว่า แต่เขาจะเรียกว่า "ภาษาราชการ" ค่ะ และจากตรงนี้ เราก็จำต้องเข้าใจว่า ภาษาราชการ ควรเป็นภาษาที่คนส่วนใหญ่ของประเทศใช้กันในชีวิตประจำวันนั่นเอง หากเราใช้ภาษาอื่นเป็นภาษาราชการ ก็เกิดความเหลื่อมล้ำอีกไหม? ไม่เท่าเทียม! ไม่นึกถึงคนยากไร้การศึกษาน้อย ซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ!
จุดเริ่มต้นของปัญหาน่าปวดหัวของไอ้เจ้าภาษาอังกฤษ ก็เป็นเพราะความขาใหญ่ของสหราชอาณาจักร ฝรั่งเศส เสปน เมกา นับแต่อดีต ที่ออกไปล่าอาณานิคม ดังนั้นไม่แปลกที่พวกนี้ต้องการให้ขี้ข้าอย่างพวกเราเข้าใจคำสั่งขาใหญ่ และไม่แปลกที่ชนชั้นกลางในอินเดีย และพม่า จะเก่งภาษาอังกฤษมากกว่าคนไทย ถึงขนาดที่มหาวิทยาลัยเอกชนของลูกหลานไฮโซในยุคหนึ่ง ยังต้องจ้างอาจารย์ชาวพม่า ไม่ก็ฟิลิปปินส์ เข้ามาสอนภาษาอังกฤษให้นศ.เลยค่ะ นี่ยังไม่นับชนชั้นกลางในลาว ที่คนไทยเคยคิดว่าพวกเขาด้อยพัฒนา แต่กลับพูดภาษาฝรั่งเศสได้คล่อง เพราะพวกเขาได้เคยอยู่ภายใต้อาณานิคมของฝรั่งเศสมาก่อน
วรรคที่สองของเรา เป็นมุมมองการคิดในมิติของการรักษาความเป็นชนชาติ ความเป็นเอกราช ความภาคภูมิใจของคนในชาติ ที่ผู้นำหรือผู้ปกครองพยายามสื่อสารประชาสัมพันธ์ให้เราเห็นพ้องต้องกัน แต่ต่างคนก็ย่อมต้องเห็นต่าง ซึ่งก็ไม่แปลกอีกเช่นกัน
เราควรสรุปลงตรงที่ว่า เราควรตื่นจากฝัน และฝึกฝนการเรียนภาษาอังกฤษให้เก่งค่ะ เพื่อจะได้ไปประชันฝีปากกับฝรั่งมังค่าได้ และเพื่อให้สามารถอ่านตำรับตาราของพวกเขาได้ ....เรื่องก็มีอยู่แค่นี้....
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
