6 เม.ย. 2022 เวลา 14:19
อีกวันทำงานที่สนุกและได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ
อากาศวันนี้สดใสร้อนแรงไม่เหมือนวันที่ได้ไปกินข้าวตรงสระบัว
ภารกิจตามล่าออกหาไหปลาร้าดินเผาเคลือบสีขี้ม้าเก่าโบราณ เริ่มต้นด้วยการใช้เส้นทางเดิม กรุงเทพ นครปฐม ราชบุรี
จากบางแพตรงขึ้นมาถึงราชบุรี ขอบอกว่าโรงงานดินเผาที่จังหวัดนี้มีมากกว่า 20 โรง
ตามหาอยู่ต้องนานแวะเกือบทุกโรงงาน แต่ก็หาไม่เจอ ท้ายสุดโชคดีได้คุณแม่บ้านท่านหนึ่งช่วยชี้ทางสว่างให้
คุณแม่บ้านบอกว่าหากต้องการไหปลาร้าทรงโบราณ จะต้องไปอีกโรงงานซึ่งอยู่ใกล้กับทางหลวงที่กำลังสร้างใหม่
ขอบอกว่าทางเข้าทุรกันดารมาก จากรูปทุกคนคงเห็นแล้วเป็นอย่างไร เข้าไปในย่านนั้นอากาศร้อนอบอ้าวเหลือเกิน
ไหแบบนี้ไม่มีคนปั้นไม่มีคนเผาแล้ว แต่ก็โชคดีที่ของยังเหลืออยู่ จากในรูปทุกคนคงเห็นว่าสภาพไม่น่าเอากลับมาใช้แล้ว
คุณผู้จัดการของโรงงานเข้ามาต้อนรับหน้าตาค่อนข้างจริงจัง อาจจะเพราะด้วยอากาศร้อน
คุณเขาตรงเข้ามาถามว่าเราต้องการอะไรพอเราบอกความต้องการไปแล้ว เค้าก็บอกว่าของมีอยู่แค่นี้พร้อมทั้งชี้ไปตรงจุดที่ทุกคนเห็นในรูป
ต่อรองราคากันเสร็จราคาก็สูงอยู่ใช่เล่น ในใจก็แอบคิดว่า จากของที่ขายไม่ได้แล้วแหมยังขายราคาสูง
แต่ถ้ามาซื้อแถวจตุจักรราคาก็สูงกว่าเกือบสองเท่าครึ่ง
เริ่มต้นการซื้อขายก็ค่อนข้างเครียดหน่อยต่อมาหลังจากตกลงราคากันเรียบร้อยแล้วทุกก็ผ่อนคลายขึ้น
ทางท่านผู้จัดการโรงงานก็เรียกให้ลูกน้องมาจัดการ ด้วยการลงมือค้นหาจากกองที่ทุกท่านเห็นอยู่ในรูป
จะว่าไปแล้วก็แทบจะเป็นขยะไปแล้วเพราะดินแทบจะฝังมิดไปหมด หากสังเกตจะเห็นไหเป็นสีดำเข้มฝุ่นเกาะดูสกปรกมาก
พอทางพนักหนุ่มฉกรรจ์ คุ้ยหยิบขึ้นมาเรียงกันไว้ เราก็ขอเข้าไปดูด้วย พร้อมจับตามองว่าไหไหนดีและสวยที่สุด ซึ่งก็มีจำนวนให้เลือกไม่มากนัก
ถึงเวลาเลือก….ข้าพเจ้าก็ลงเลือกเองตามสูตรที่มาจากประสบการณ์ที่ท่านแม่นายใจดี คุณสุมณีเคยแนะนำไว้ ซึ่งคำแนะนำแบบนี้เหมือนที่คุณยายเคยบอกไว้
ทางนั้นหยิบใบเล็กออกมา ฉันก็แอบเปลี่ยนให้ใหญ่กว่าเดิม ก็แอบขำตัวเองอยู่ในที ทางพนักงานก็อมยิ้มขำฉันไปด้วย
ขอบอกว่าไหที่นี่รูปทรงดี ปั้นได้กลมสวย สีเคลือบเนื้อดินเผานวลเนียนแวววาวมาก เวลาเคาะเสียงก็ดังกังวานใสเชียวเลยทีเดียว
จากในรูปก็จะเห็นว่าสกปรกเอาเรื่อง เหมือนกับเพิ่งขุดสมบัติออกมา แต่พอคุณพนักงานลงมือล้างไหให้
โห…..คุณพระสวยมันวาวเขียวฉ่ำล่อแสงแดดจับตาจับใจมาก เห็นแล้วหายเหนื่อยที่ออกตามล่าหา
ในขนาดที่มองคุณพนักงานกำลังล้างไหให้อยู่นั้น ก็แอบนึกเห็นใจที่เขาขึ้นมา ที่ต้องยืนกลางแดดร้อนจัดๆ เพื่อทำความสะอาดไหให้
คนที่ทำความสะอาดให้นั้น ตัวผอมแต่ก็มีกล้ามเนื้อสวยชัดเจนดี สีผิวดำออกแดงคิดว่าด้วยแดดเผาจึงเป็นแบบนี้
สังเกตโดยรอบแล้วคิดว่าพนักงานที่โรงงานนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นชาวต่างชาติน่าจะเป็นชาวพม่าเพื่อนบ้านเรานี่เอง
จะว่าไป….พอเข้าไปในโรงเรือนลงงานปั้นและเผา ก็เห็นพนักงานทุกคนกำลังทำหน้าที่ของตัวเองอยู่ และเป็นชาวพม่าทั้งนั้น
บางคนก็เคี้ยวหมาก พูดจาสำเนียงแน่ใจได้ว่าเป็นชาวพม่าอย่างแน่นอน
แอบคิดในใจว่าถ้าหากต่อไปไม่มีเขาเหล่านี้คอยมารับจ้างปั้นหม้อไหทรงสวยพวกนี้ให้เราคนไทย
พวกเราชาวไทยจะยังคงทำกันเองได้ไหมหนอ ความจริงแล้วก็คิดว่าจะได้เห็นชาวไทยด้วยกันเป็นคนลงมือทำมากกว่า
ในบางความคิดก็คิดไปว่า หรือเพราะว่าตอนนี้เราคนไทยไม่อยากทำงานแบบนี้แล้วก็ไม่รู้ได้…คุณเจ้าของโรงงานจึงต้องเรียกใช้แรงงานต่างชาติ
ขนาดที่รอล้างทำความสะอาดไหทั้งหมดให้สะอาดก็ไม่ปล่อยให้เสียป่าว
แอบเข้าไปขออนุญาตคุณผู้จัดการโรงงานเดินดูโรงงาน ทางนั้นใจดีอนุญาตให้เราเดินดูได้ตามสบาย
เราเองก็ไม่รอช้าเดินดูแลราวกับเป็นเจ้าของโรงงานมาตรวจดูงาน
พนักงานที่นี่ตั้งทำงานของตัวเองกันมากๆเลย พอได้เห็นแล้วก็รู้สึกนับถือ
บางคนทำพลาดเพียงเล็กน้อยปั้นไม่สวยก็จะลงมือทำใหม่ทันที
บางคนก็ออกแรงตัดดินด้วยเส้นลวด เส้นเลือดปูดนูนในกล้ามเนื้ออย่างเห็นได้ชัดเจน ตัดแบ่งได้เท่ากันแม่นเหมือนจับวาง
ที่รู้สึกนับถือช่างปั้นเหล่านั้นมากขึ้นไปอีกก็เพราะตอนที่มองเขาเหล่านั้นทำงาน จะสัมผัสได้ถึงความตั้งใจมุ่งมั่น
ความมุ่งมั่นอันแรงกล้าที่อยากจะให้ผลงานของตนออกมาดี แบบไม่คำนึงถึงสภาพอากาศที่ร้อนอบอ้าว หรือความอยากลำบากอื่นๆเลย
งานทำมือโดยแท้ แต่กับปั้นได้ขนาดเท่ากันมากเหมือนออกมาจากพิมพ์เดียวกัน
สัดส่วนสวยราวกับใช้เครื่องคอมพิวเตอร์คำนวณ ผลงานนั้นแสดงถึงความชำนาญของช่างที่สะสมมาไม่น้อย
ปั้นดินให้เป็นไหพร้อมปั้นใจตนให้ทรงธรรม หนักหนาเพียงกายภายนอกแต่เบาใจด้วยแรงแห่งสมาธิ
การมีนายดีเป็นศรีแก่ตัว เพราะถ้าท่านแม่นายใจดีคุณสุมณี ไม่ให้เราได้ออกมาเปิดหูเปิดตา ก็คงไม่รู้ถึงคุณของงานในแต่ละแขนงเช่นนี้
ปั้นอะไรก็ได้แต่อย่าน้ำให้เป็นตัวละ! อันนี้ไว้เตือนใจตัวเอง หลังจากได้เห็นทีมช่างปั้นได้ทำงาน อย่างมาสติ
ใหญ่เจ้าค่ะ
โฆษณา