สัปดาห์ที่ 17 : เกาะยาวน้อย
สัปดาห์นี้ฉันไม่มีกะจิตกะใจจะทำงาน เนื่องจากจิตใจฉันอยู่ที่เกาะยาวน้อยไปเรียบร้อยแล้ว ตื่นเต้นที่สุดๆ ยายฉันชอบพูดด้วยสำนวนหนึ่งกับฉันเวลาจะไปเที่ยวว่า “ยามจะไปเหมือนไก่จะบิน ยามจะกลับเหมือนห่าจะกิน” เป็นสำนวนที่ฟังครั้งแรกแล้วขำมาก เพราะว่ามันเป็นเช่นนั้นจริงๆ
ฉันยังต้องทำงานวันจันทร์ถึงพุธเหมือนเดิม แต่เป็นสัปดาห์ที่สดใสเวลาทำงาน เพราะมีเป้าหมายที่การหยุดพักผ่อน ท้องฟ้าก็เลยสวยกว่าเดิม เมฆดูลอยอ้อยอิงแต่ร่าเริง แดดจะร้อนก็ร้อนแบบสดใส เวลาทำงานก็เหมือนเวลาจะหมดไปเร็วกว่าเดิมนิดนึง อะไรๆก็เปลี่ยนไป เพราะมุมมองที่มีต่อโลกนั้นเปลี่ยนไป
การเดินทางฉันเริ่มในวันพุธยามเย็นที่ฝนตกหนัก พายุฤดูร้อนเข้าไทยครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนเย็นวันนั้นเมืองกาญจน์ฝนตกหนักมาก ทริปนี้มีพ่อแม่ฉันและน้องไปด้วยกัน ฉันแวะกินร้านอาหารเจ๊ณีซึ่งญาติฉันเป็นเจ้าของ ต้มยำปลาคังยังอร่อยจนซดน้ำซุปเกือบหมด ผัดวุ้นเส้นก็อร่อยนุ่ม ฉู่ฉี่ปลาคังก็ทำได้กลมกล่อม พวกเรากินอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนขับต่อไปถึงกรุงเทพตอนสามทุ่ม เมื่อถึงคอนโดฉันก็พักผ่อน ทุกคนรีบนอนอย่างรวดเร็วเพื่อจะได้ตื่นเช้าในวันพรุ่งนี้
ตีห้าวันพฤหัส แม่และพ่อฉันตื่นเรียบร้อยและพร้อมจะเดินทาง อาบน้ำเสร็จสรรพ ส่วนฉันก็ย้วยระยาดกว่าจะไปอาบน้ำ น้องชายฉันยิ่งแล้วใหญ่อาบน้ำช้าสุด แต่ทุกคนก็ทำเวลาได้อย่างดี ออกจากคอนโดประมาณตีห้าครึ่ง ขับรถอีกครึ่งชม. ถึงสนามบินสุวรรณภูมิ พอได้กลิ่นสุวรรณภูมิฉันก็เริงร่าเป็นพิเศษ มันเป็นกลิ่นของการเดินทาง สุวรรณภูมิคือประตูสู่โลกอันกว้างใหญ่ แม้ว่าการเดินทางในครั้งนี้ฉันจะไม่ได้ไปต่างประเทศ แต่แค่ได้ขึ้นเครื่องบินก็มีความสุขมากแล้ว โควิดทำให้ฉันไม่ได้ไปต่างประเทศเลยเป็นเวลาเกือบสองปี มันยาวนานเกินกว่าที่คนที่ชอบเดินทางอย่างฉันจะรับไหว
พ่อฉันยิ่งตื่นเต้นใหญ่ เพราะพ่อแทบไม่ได้มาขึ้นเครื่องที่สุวรรณภูมิเลยตั้งแต่โควิด พ่อบอกว่าแค่เห็นสุวรรณภูมิก็ตื่นเต้นแล้ว ฉันพาพ่อแม่ไปนั่งที่เล้าจ์ของสายการบิน จากนั้นก็ขึ้นเครื่องไปลงจังหวัดภูเก็ต การเดินทางไปเกาะยาวน้อยผ่านจังหวัดภูเก็ต ฉันใช้บริการรับส่งของรีสอร์ท รถโรงแรมมารับจากสนามบินไปส่งที่ท่าเรืออ่าวปอ ฉันเห็นท่าเรืออ่าวปอที่เป็นจุดจอดเรือยอร์ช ก็มโนไปว่าอยู่ต่างประเทศ จากนั้นก็มีเรือของรีสอร์ทมารับและก็ไปส่งที่ท่าเรือของโรงแรมใช้เวลาเดินทางทั้งหมด 40 นาที
พนักงานบริการมาต้อนรับขับสู้เราอย่างดี พาไปชมโรงแรมที่จุดต่างๆ แล้วก็ออกไปกินข้าวเที่ยงที่เป็นร้านอาหารบนเกาะ ฉันสั่งปลาหมึกผัดหมึกดำตามคำแนะนำอร่อยมากๆ อาหารทั้งหมดอร่อยใช้ได้ รสชาติจัดจ้านตามภาษาอาหารใต้ ตอนบ่ายแวะกินโรติ ก่อนกลับไปเช็คอินที่รีสอร์ท ฉันจองห้องแบบ two bedroom pool villa ocean view ห้องพักสวยงาม ราคาก็ตามท้องเรื่อง วิวเห็นป่าเกาะ ซึ่งเป็นวิวที่สวยของเกาะยาวน้อย ฉันผู้เดินทางมาเหนื่อยล้า ถึงคราต้องพักผ่อนยามบ่าย มองทะเล มองท้องฟ้า มองบรรยากาศห้องพัก เปิดแอร์เย็นฉ่ำ เปิดเพลงบอสสาโนว่า แล้วก็พักผ่อนยามบ่าย พอตื่นก็ไปเล่นน้ำในพูลวิลล่า อ่านหนังสืออีกนิดหน่อย ให้ดูมีคุณค่าพองาม
ตอนเย็นเราขึ้นไปชมจุดพาโนรามิกวิวของป่าเกาะ สระว่ายน้ำขอบตัดกับน้ำทะเล แสงสีแดงระเรื่อยามพระอาทิตย์ตกดิน ฉันนั่งมองโลกที่งดงาม จนไม่อาจละสายตา สรรพสิ่งจรรโลงใจ บรรยากาศ อาหารและคอกเทลที่เห่กล่อม เมื่อยามค่ำคืนมาถึงทะเลและฟ้ากลายเป็นสีดำแบบเดียวกัน แล้วชีวิตก็ผ่านไปอีกวัน
เช้าวันศุกร์ฉันกับครอบครัวยังต้องตื่นเช้าเหมือนเดิม เพื่อไปชมพระอาทิตย์ขึ้นที่ Hill Top วันนี้มีเมฆแต่ก็ไม่อาจกลบความงามได้ บรรยากาศลึกล้ำตอนพระอาทิตย์กำลังขึ้น ทำให้จิตใจสงบและผ่อนคลาย กำลังใจถูกเติมเต็ม ความสลึมสะลือกระจายหายไปราวกับค่ำคืนที่หลบลี้หนีหน้าเมื่อเจอดวงตะวัน วันใหม่ของฉันได้เริ่มต้นด้วยประการฉะนี้
พวกเรากินอาหารเช้า ตอนสายๆเล่นน้ำในห้อง และอ่านหนังสือในศาลา ตอนบ่ายฉันกับน้องมีกิจกรรมพายเรือคะยัค ชมป่าโกงกาง เป็นกิจกรรมที่แดดร้อน และใช้พลังแขนเยอะมากๆ พายไปพายกลับใช้ระยะเวลาสี่กิโลเมตร ตอนพายไปได้หนึ่งกิโลเมตรฉันก็เริ่มปวดแขนแล้ว พอบ่ายสามกว่าๆ ฉันก็กลับมาถึงรีสอร์ท หน้าตาหมองคล้ำดำเหนื่อย รีบกลับไปตากแอร์ที่ห้อง ส่วนพ่อกับแม่ฉันก็เดินทางไปเรียนทำสครับผิวที่สปาตามโปรแกรมที่รีสอร์ทจัดให้
ตอนเย็นเรากินบุฟเฟ่ต์อาหารอินเดีย เมนูเด็ดและแปลกใหม่ของโรงแรม ฉันพบว่าอาหารอินเดียอร่อยกว่าที่คิด และอร่อยกว่าที่เคยกินที่อินเดีย ฉันกินไก่ทันดูรี กินโรตีและนาน กินซี่โครงแกะที่ย่างได้อย่างเหมาะสม ผสมผสานเครื่องเทศแบบอินเดีย อร่อยเกือบทุกอย่างเลย กินขนมคีร์สุดอร่อยเป็นการปิดท้ายอาหารอินเดีย เมื่อเราลองเปิดใจ โลกก็พร้อมจะเผยความลับให้เรา คุณค่าที่ซ่อนอยู่ในส่ิงต่างๆ จะเห็นได้เมื่อเราเปิดของเรา
ฝนตกปอยๆยามดึก ทุกอย่างนิ่งสงบท่ามกลางสายฝนที่เย็นฉ่ำ ฉันแช่อ่างอาบน้ำเปิดเพลงเบาๆ ปล่อยให้จิตใจล่องลอยไปในอดีต ปัจจุบันและอนาคต ล่องลอยผ่านความฝันและความทรงจำ กลิ่นอะโรม่าคละคลุ้ง หอมแบบอ่อนๆ ชีวิตเต็มไปด้วยเรื่องดีและเรื่องร้าย มีวันที่พักผ่อนแล้วก็วันที่ต้องทำงานหนัก เป็นเช่นนี้เสมอมา
เช้าวันเสาร์ฟ้าสดใส ไม่มีเมฆ ฉันชวนพ่อแม่ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นอีกครั้ง วันนี้ท้องฟ้าสวยใส ไร้เมฆบังวิวป่าเกาะยังงดงามเหมือนเดิม ฉันมองแล้วมองอีก ก่อนจะเดินลงจาก hill top ฉันมองกลับไปมองวิวทิวทัศน์ที่อลังการนั้นอีกครั้ง แล้วก็ยิ้มให้หนึ่งครั้ง ก่อนจะจากไป วันนี้เป็นวันเดินทางกลับบ้านแล้ว ตอนสายฉันเก็บของ จัดการเช็คเอ้าท์ และก็ขึ้นเรืออำลาเกาะยาวน้อยตอนเที่ยง ถึงสนามบินประมาณบ่ายโมงครึ่ง ขึ้นเครื่องประมาณบ่ายสองครึ่ง และถึงกรุงเทพประมาณสี่โมงเย็น จากนั้นก็ขับรถกลับกาญจนบุรี
เดินทางไปและเดินทางกลับ ฉันทำภารกิจสำเร็จโดยพาพ่อแม่ไปเที่ยวเกาะยาวน้อย แล้วก็กลับมาใช้ชีวิตที่เราเคยชิน บ้านที่ไม่ได้อยู่หลายวันร้อนระอุไปด้วยแดดของจังหวัดกาญจนบุรี ฉันกลับมายังบรรยากาศที่คุ้นชิน กลับมาหาเตียงที่คุ้นเคย ใส่เครื่องช่วยนอนกรนของตัวเอง แล้วก็ผล็อยหลับไปในห้องนอนที่เปิดแอร์ยี่สิบองศา
ปูน2XL
7/4/65
เพลงน่าฟังประจำสัปดาห์ที่ 17 : Hollow by Sod Ven
หนังสือน่าอ่านประจำสัปดาห์ที่ 17 : สิทธารถะ โดย เฮอร์มานน์ เฮสเส
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
